1. آکنه (آکنه ولگاریس)

آکنه، شایع ترین اختلال پوستی در ایالات متحده، می تواند منبع اضطراب برای هر نوجوان باشد. به علاوه، بروز آکنه در بزرگسالان نیز در حال افزایش است.

آکنه به دلیل مسدود شدن فولیکول های مو و غدد چربی (چربی) پوست ایجاد می شود که اغلب در اثر تغییرات هورمونی ایجاد می شود. اصطلاح آکنه نه تنها به جوش های صورت، بلکه به جوش های سر سیاه، کیست ها و گره ها نیز اشاره دارد. برخی از افراد در سایر قسمت های بدن خود مانند پشت و سینه نیز دچار آکنه می شوند.

درمان آکنه توسط متخصص پوست بسیار مهم است، زیرا آکنه بدون کنترل اغلب می تواند منجر به زخم های دائمی و لکه های تیره صورت شود. برای آکنه های متوسط ​​یا شدیدتر، ممکن است از این گزینه ها استفاده شود:

• کرم موضعی آداپالن ( Differin ) اکنون بدون نسخه بدون نسخه در دسترس است.
• ترتینوئین موضعی ( Retin-A ، Avita ، Altreno ، سایر مارک ها و ژنریک ها) در کرم ها، ژل ها و لوسیون ها نیز موجود است. در مورد استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید: ترتینوئین نباید در دوران بارداری استفاده شود مگر اینکه به وضوح مورد نیاز باشد و مزایای آن بیشتر از خطر برای جنین باشد.
• در موارد شدید آکنه، ایزوترتینوئین خوراکی (Amnesteem، Claravis، مارک های دیگر و ژنریک ها) ممکن است استفاده شود، اما با هشدارهای جدی بارداری همراه است. این دارو نباید توسط بیماران زنی که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند استفاده شود. در صورت وقوع حاملگی در حین مصرف این دارو، خطر ابتلا به نقایص شدید مادرزادی بسیار زیاد است.
• در اکتبر 2018، قرص ساریسایکلین ( سیسارا ) برای درمان آکنه ولگاریس متوسط ​​تا شدید غیر ندولار مورد تایید FDA قرار گرفت.
• تازاروتن موضعی (Arazlo، Fabior، Tazorac)، ترتینوئین و بنزوئیل پراکسید ( Twyneo )، و کلاسکوترون ( Winlevi ) دیگر گزینه های تجویز کرم موضعی آکنه هستند.

برای سایر گزینه های درمانی به مدیریت و درمان آکنه مراجعه کنید.

2. درماتیت آتوپیک (اگزما)

درماتیت آتوپیک یکی از شایع ترین اشکال اگزما است که در کودکان دیده می شود. علت دقیق درماتیت آتوپیک مشخص نیست، اما محققان معتقدند که ممکن است ژنتیک، محیط و/یا سیستم ایمنی را درگیر کند.

درماتیت آتوپیک می تواند در صورت (به ویژه در نوزادان)، دست ها، پاها یا در چین ها و چین های پوست ظاهر شود. پوست خشک، پوسته پوسته و خارش دار معمول است و خاراندن مداوم ممکن است منجر به ضخیم شدن ناحیه شود. در حالی که اگزما اغلب در افراد مبتلا به آلرژی رخ می دهد، آلرژی باعث اگزما نمی شود. استروئیدهای موضعی اغلب برای کاهش علائم استفاده می شود.

دوپیکسنت

• در مارس 2017، FDA تزریق Dupixent Regeneron ( dupilumab ) را به بیماران مبتلا به اگزمای متوسط ​​تا شدید که نمی‌توانند از درمان موضعی استفاده کنند یا شکست خورده‌اند، پاک کرد.
• کارآزمایی‌های بالینی Dupixent روی بیش از 2100 بزرگسال مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط ​​تا شدید منجر به شفاف یا تقریباً شفاف شدن پوست در مقایسه با دارونما، با کاهش خارش پس از 16 هفته درمان شد.
• Dupixent در حال حاضر برای استفاده در کودکان 6 تا 17 ساله نیز تایید شده است و در یک سرنگ از پیش پر شده برای مصرف راحت‌تر خود در دسترس است.
• دوپیکسنت را می توان با یا بدون کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده کرد.

اوکریسا

• Eucrisa ( crisaborole )، از Pfizer، یک پماد موضعی است که برای اولین بار در دسامبر 2016 تأیید شد.
• این دارو به عنوان یک مهارکننده فسفودی استراز 4 طبقه بندی می شود و برای اگزمای خفیف تا متوسط ​​در بزرگسالان و کودکان 3 ماهه و بالاتر استفاده می شود.
• هر روز 2 بار یک لایه نازک روی نواحی آسیب دیده اعمال می شود.

سایر اشکال اگزما شامل درماتیت تماسی و درماتیت سبورئیک است.

3. زونا (هرپس زوستر)

ویروس زونا ( هرپس زوستر ) منجر به بثورات قرمز و تاولی می شود که ممکن است دور تنه شما بپیچد یا در هر جایی از بدن ظاهر شود. تب، خستگی و سردرد نیز ممکن است رخ دهد.

زونا توسط همان ویروسی ایجاد می شود که باعث آبله مرغان می شود – ویروس واریسلا زوستر. اگر به آبله مرغان مبتلا شده اید، در معرض خطر ابتلا به زونا هستید زیرا ویروس آبله مرغان سال ها در سیستم عصبی شما خفته (فعال نیست). یک واکسن پیشگیرانه زونا در ایالات متحده موجود است:

• شینگریکس ( واکسن زیرواحد هرپس زوستر ) برای پیشگیری از زونا (هرپس زوستر) در بزرگسالان 50 سال و بالاتر تایید شده است.
  • شینگریکس یک واکسن غیر زنده (غیرفعال) است که به صورت عضلانی در دو دوز تجویز می شود و دوز دوم 2 تا 6 ماه پس از اولین دوز تجویز می شود.
  • Shingrix نرخ بالایی از اثربخشی (بیش از 90٪ موثر) را نشان داده است.

زوستاواکس (واکسن زنده زوستر) قبلاً به صورت تزریق زیر جلدی برای جلوگیری از زونا در دسترس بود، اما در نوامبر 2020 واکسن زوستاوکس در ایالات متحده متوقف شد.

افراد سالخورده و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در بالاترین خطر قرار دارند. زونا می تواند دردناک باشد، اما درمان اولیه با داروهای ضد ویروسی مانند والاسیکلوویر خوراکی ( والترکس ) می تواند علائم را کاهش دهد.

4. کهیر (کهیر)

کهیر همان تاول های آشنا (مناطق برجسته، قرمز و خارش دار) است که می تواند روی پوست ایجاد شود. علل شایع کهیر شامل دارو، غذا و نیش یا نیش حشرات است.

اگر کهیر ناحیه بزرگی از بدن شما را پوشانده است، ناحیه گلو یا صورت شما متورم است یا بر تنفس شما تأثیر می گذارد، به دنبال درمان فوری باشید یا با 911 تماس بگیرید . کهیر معمولاً در عرض 2 تا 4 ساعت از بین می رود. با این حال، در برخی افراد کهیر ممکن است ماه ها یا سال ها باقی بماند. این به عنوان کهیر مزمن شناخته می شود.

اجتناب از ماشه، هر چه که باشد، بهترین تاکتیک برای جلوگیری از کهیر است. هنگامی که این امکان وجود ندارد، می توان از آنتی هیستامین های OTC مانند لوراتادین (کلاریتین) یا فکسوفنادین (Allegra) برای کنترل خارش استفاده کرد.

دارویی که برای درمان آسم آلرژیک استفاده می شود، omalizumab ( تزریق Xolair )، در سال 2014 برای درمان کهیر مزمن در افرادی که پاسخی به آنتی هیستامین ها نداشتند تأیید شد.

در اکتبر 2019، Quzyttir (تزریق ستریزین) توسط FDA برای درمان کهیر حاد (کهیر) در بزرگسالان و کودکان 6 ماهه و بالاتر تایید شد. Quzyttir در کودکان کمتر از 6 سال با اختلال عملکرد کلیه یا کبد توصیه نمی شود.

5. آفتاب سوختگی

شکی نیست – پیشگیری از آفتاب سوختگی آسانتر از درمان آن است.

آفتاب سوختگی زمانی رخ می دهد که قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید یا لامپ های خورشیدی باشد. پوست هنگام لمس قرمز، دردناک، داغ می شود و حتی ممکن است پوسته پوسته شود.

با این حال، حتی با محافظت از کرم ضد آفتاب ، دانستن اینکه چقدر زمان در معرض نور خورشید ایمن است، دشوار است. آفتاب سوختگی های مکرر، به ویژه در دوران کودکی، می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد. معمولاً کرم ضد آفتاب را باید هر 2 ساعت یکبار تجدید کرد، اما ممکن است فقط لازم باشد از آفتاب دوری کنید.

اولین گام برای درمان آفتاب سوختگی این است که به دنبال سایه باشید، در صورت امکان وارد آن شوید و پوست را خنک کنید.

• یک حمام یا دوش خنک با صابون ملایم بگیرید.
• مایعات زیادی بنوشید و در حالی که پوست هنوز مرطوب است ، پوست را با یک مرطوب کننده سبک و بدون روغن یا آلوئه ورا مرطوب کنید.
• در برخی موارد، ممکن است به یک محصول موضعی OTC با لیدوکائین نیاز باشد.
• مصرف یک NSAID، مانند ایبوپروفن ، می تواند به هر گونه ناراحتی یا تورم کمک کند.

اگر تب، لرز یا تاول شدید در قسمت بزرگی از بدن خود دارید به پزشک مراجعه کنید. تاول ها را خراش ندهید یا نتراشید – این می تواند منجر به عفونت شود.

6. درماتیت تماسی

بسیاری از ما درماتیت تماسی داشته ایم – زمانی که چیزی را لمس می کنیم که به یک واکنش پوستی تبدیل می شود.

• درماتیت تماسی نوعی اگزما است و ممکن است از گیاهان (پیچک سمی، سماق، بلوط)، جواهرات، دستکش های لاتکس و مواد محرک مانند سفید کننده یا صابون ایجاد شود.
• برای جلوگیری از درماتیت تماسی ، در صورت امکان از جسم خودداری کنید.
• برای کنترل علائم، آنتی هیستامین ها ، استروئیدهای خوراکی یا موضعی ، و حمام کلوئیدی بلغور جو دوسر اغلب مفید هستند.

اگر پزشک شما مشکوک به درماتیت تماسی باشد و علت آن ناشناخته باشد، ممکن است آزمایش پچ را پیشنهاد کند. در تست پچ، مواد آلرژیک روی پوست شما اعمال می شود. در چند روز، پزشک شما را برای واکنش بررسی می کند.

7. راش پوشک

هر کسی که بچه دارد مشکل رایج راش پوشک را می داند .

• پوشک خیس یا کثیف که برای مدت طولانی روی آن بماند می‌تواند منجر به برآمدگی‌های قرمز و بثورات در ناحیه پوشک، باسن، اندام تناسلی و چین‌های پوستی شود.
• ادرار و مدفوع می توانند پوست را تجزیه کنند و مواد شیمیایی موجود در پوشک یکبار مصرف می توانند از بین بروند و پوست را تحریک کنند.
• کاندیدا (مخمر) یا باکتری ها نیز می توانند از پوست ملتهب، شکسته شده استفاده کرده و راش را پیچیده کنند.

برای کمک به جلوگیری از بثورات پوشک، پوشک را در صورت نیاز تعویض کنید تا ناحیه را خشک نگه دارید و در صورت امکان کف کودک را در معرض هوای تازه قرار دهید.

شما می توانید از پمادهایی مانند Desitin ( اکسید روی موضعی ) برای ایجاد یک سد محافظ روی ته کودک استفاده کنید. اگر بعد از 2 تا 3 روز بثورات همچنان ادامه داشت، با پزشک اطفال خود مشورت کنید.

8. روزاسه

روزاسه تورم مزمن صورت همراه با قرمزی، رگ های خونی برجسته و جوش است.

روزاسه در زنان بالای 30 سال شایع‌تر است، اما مردان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. مشکلات سیستم ایمنی، مشکلات ورید و/یا مسائل زیست محیطی می تواند باعث این بیماری شود.

بسته به علائم، چندین درمان موثر وجود دارد.

• می توان از آنتی بیوتیک ها مانند کرم مترونیدازول یا داکسی سایکلین خوراکی استفاده کرد. در می 2020، FDA فوم موضعی Zilxi (مترونیدازول) را برای درمان روزاسه تایید کرد.
• ژل اسید آزلائیک ( Finacea )، یک اسید دی کربوکسیلیک اشباع شده طبیعی، می تواند برای جوش های ملتهب استفاده شود.
• برای موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروی آکنه ایزوترتینوئین را پیشنهاد کند .
• مسدودکننده های بتا (برای کاهش گرگرفتگی)، کمترین دوز استروژن ممکن، یا درمان های لیزری یا جراحی نیز ممکن است قرمزی را کاهش دهند.
• در ژانویه 2017، FDA کرم Rhofade ( اکسی متازولین) را تأیید کرد ، یک عامل منقبض کننده عروق موضعی که یک بار در روز روی صورت اعمال می شود تا رگ ها را کوچک کند و قرمزی روزاسه صورت در بزرگسالان را کاهش دهد. سایر موارد تجویز شده عبارتند از Soolantra (ایورمکتین) و Mirvaso ( بریمونیدین ).

9. پای ورزشکار (Tinea Pedis)

این یک واقعیت تاسف بار است، اما پاهای شما مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند. پای ورزشکار می تواند منجر به خارش شدید، قرمزی و ترک پوست در پاها و بین انگشتان پا شود. نوعی قارچ به نام درماتوفیت معمولاً در مناطق گرم و مرطوب مانند عرشه استخر، دکه های دوش و رختکن یافت می شود.

خوشبختانه، درمان‌های ضد قارچی موضعی بدون نسخه به راحتی در کرم‌ها و اسپری‌ها مانند:

• Lotrimin AF ( کلوتریمازول )
• Lamisil AT ( تربینافین )
• میکاتین ( میکونازول )

ممکن است هفته ها طول بکشد تا عفونت از بین برود. اگر علائم بهبود نیافتند، با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است به یک محصول قوی با نسخه نیاز داشته باشید.

شما می توانید با تمیز و خشک نگه داشتن پاهای خود، تعویض جوراب ها و کفش های مرطوب و پوشیدن صندل در استخرهای عمومی یا مکان های حمام، از ابتلا به پای ورزشکار جلوگیری کنید.

اگر قارچ در زیر ناخن انگشتان پا نفوذ کرد که می تواند به صورت رنگ سفید، زرد یا قهوه ای با بافتی شکننده به ناخن شما ظاهر شود، حتماً به متخصص پا مراجعه کنید زیرا ممکن است به درمان شدیدتری نیاز باشد.

10. کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال (BCC) شایع ترین نوع سرطان پوست در ایالات متحده است. BCC در سلول های بازال بالایی پوست شما رشد می کند اما به ندرت گسترش می یابد و قابل درمان است. اگر زمان زیادی را زیر نور خورشید می گذرانید یا به طور مکرر از تخت برنزه استفاده می کنید، ممکن است مستعد ابتلا به BCC باشید.

رشد معمولا روی سر، گوش، بینی و گردن ایجاد می شود. آنها می توانند براق، قرمز و پوسته پوسته به نظر برسند یا مانند یک زخم باز به نظر برسند.

درمان BCC ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عمل جراحی
• داروهای پوستی برای نواحی کوچکتر
• تابش برای بزرگتر

داروها شامل محصولاتی مانند:

• ایمیکیمود ( کرم آلدارا ، کرم زیکلارا). )
• فلوراوراسیل ( کرم کاراک )

Sonidegib ( Odomzo ) و vismodegib (Erivedge) فرمول‌های خوراکی هستند که ممکن است برای BCC پیشرفته‌تر که پس از جراحی یا پرتودرمانی عود کرده‌اند، یا برای بیمارانی که نمی‌توانند جراحی یا پرتودرمانی انجام دهند، استفاده شوند.

برای جلوگیری از BCC، از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنید، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید، لباس محافظ بپوشید و سالانه برای بررسی پوست کامل بدن به متخصص پوست خود مراجعه کنید. خودآزمایی پوست را نیز یاد بگیرید. کسانی که دارای سابقه شخصی یا خانوادگی قوی سرطان پوست هستند، ممکن است نیاز به مراجعه مکرر داشته باشند. اگر متوجه چیز غیرعادی شدید، منتظر نمانید تا به پزشک مراجعه کنید.