تبلیغات حرفه ای تجاری

تبلیغات تجاری اغلب به دنبال ایجاد افزایش مصرف محصولات یا خدمات خود از طریق ” برندسازی ” هستند که نام یا تصویر محصول را با کیفیت های خاصی در ذهن مصرف کنندگان مرتبط می کند. از سوی دیگر، تبلیغاتی که قصد فروش فوری را دارند به عنوان تبلیغات پاسخ مستقیم شناخته می شوند . نهادهای غیرتجاری که بیش از محصولات یا خدمات مصرفی تبلیغ می کنند شامل احزاب سیاسی، گروه های ذینفع، سازمان های مذهبی و سازمان های دولتی می شوند. سازمان‌های غیرانتفاعی ممکن است از روش‌های مجانی متقاعدسازی ، مانند اعلان خدمات عمومی استفاده کنند . همچنین ممکن است تبلیغات به کارمندان یا سهامداران اطمینان دهد که یک شرکت قابل دوام یا موفق است.تبلیغات یک ارتباط بازاریابی است که از یک پیام غیرشخصی حمایت شده و آشکارا برای تبلیغ یا فروش یک محصول، خدمات یا ایده استفاده می کند. ^{[1] : 465} حامیان تبلیغات معمولاً مشاغلی هستند که مایل به تبلیغ محصولات یا خدمات خود هستند. تبلیغات از روابط عمومی متمایز است زیرا تبلیغ کننده هزینه پیام را می پردازد و بر آن کنترل دارد. تفاوت آن با فروش شخصی در این است که پیام غیرشخصی است، یعنی به شخص خاصی ارسال نشده است. ^{[1] : 661, 672} تبلیغات از طریق رسانه های جمعی مختلف ، ^[2] از جمله رسانه های سنتی مخابره می شود.مانند روزنامه ها، مجلات، تلویزیون ، رادیو ، تبلیغات در فضای باز یا پست مستقیم ؛ و رسانه های جدید مانند نتایج جستجو ، وبلاگ ها، رسانه های اجتماعی، وب سایت ها یا پیام های متنی. ارائه واقعی پیام در یک رسانه به عنوان یک تبلیغ ( آگهی یا به اختصار تبلیغ) نامیده می شود .

تبلیغات مدرن با تکنیک‌هایی که با تبلیغات تنباکو در دهه 1920 معرفی شد، سرچشمه گرفت، که مهم‌تر از همه با کمپین‌های ادوارد برنیز ، که بنیان‌گذار تبلیغات مدرن « مدیسون ونیو » به‌شمار می‌رفت، سرچشمه گرفت. ^[3] [4]

هزینه تبلیغات در سراسر جهان در سال 2015 بالغ بر 529.43 میلیارد دلار برآورد  شده است. ^[5] توزیع پیش بینی شده تبلیغات برای سال 2017 40.4 درصد در تلویزیون، 33.3 درصد در دیجیتال، 9 درصد در روزنامه، 6.9 درصد در مجلات، 5.8 درصد در فضای باز و 4.3 درصد در رادیو بود. ^[6] در سطح بین‌المللی، بزرگترین گروه‌های آژانس تبلیغاتی (“پنج بزرگ”) Dentsu ، Interpublic ، Omnicom ، Publicis و WPP هستند. ^[7]

در لاتین advertere به معنای “روی کردن به سمت” است. ^[8]

تاریخ

مصری ها از پاپیروس برای ساخت پیام های فروش و پوسترهای دیواری استفاده می کردند. ^[9] پیام‌های تجاری و نمایش‌های مبارزات سیاسی در خرابه‌های پمپئی و عربستان باستان یافت شده است. تبلیغات گم شده و پیدا شده روی پاپیروس در یونان باستان و روم باستان رایج بود . نقاشی دیواری یا صخره ای برای تبلیغات تجاری، جلوه دیگری از شکل تبلیغاتی باستانی است که تا به امروز در بسیاری از مناطق آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی وجود دارد. سنت نقاشی دیواری را می توان به نقاشی های هنر صخره ای هندی که قدمت آن به 4000 سال قبل از میلاد برمی گردد، جستجو کرد. ^[10]

در چین باستان، اولین تبلیغات شناخته شده شفاهی بود، همانطور که در کلاسیک شعر (قرن 11 تا 7 قبل از میلاد) از فلوت های بامبو که برای فروش شیرینی نواخته می شد، ثبت شده است. تبلیغات معمولاً به صورت تابلوهای خوشنویسی و کاغذهای مرکب شده است. یک بشقاب چاپ مسی مربوط به سلسله سونگ برای چاپ پوسترهایی به شکل یک ورق کاغذ مربعی با آرم خرگوش با « فروشگاه سوزن زیبای جینان لیو» و «ما میله‌های فولادی با کیفیت بالا می‌خریم و سوزن‌هایی با کیفیت می‌سازیم». آماده شدن برای استفاده در خانه در کمترین زمان” نوشته شده در بالا و پایین ^[11] اولین رسانه تبلیغاتی چاپی شناخته شده در جهان در نظر گرفته می شود. ^[12]

در اروپا، زمانی که شهرها و شهرهای قرون وسطی شروع به رشد کردند و عموم مردم قادر به خواندن نبودند، به جای تابلوهایی که روی آن نوشته شده بود «پنه دوز»، «آسیابان»، «خیاط» یا « آهنگر» تصاویر مرتبط با از تجارت آنها مانند چکمه، کت و شلوار، کلاه، ساعت، الماس، نعل اسب، شمع یا حتی کیسه آرد استفاده می شود. میوه و سبزی در میدان شهر از پشت گاری ها و واگن ها فروخته می شد و صاحبان آنها از تماس گیرندگان خیابانی ( گریرزهای شهر ) برای اعلام محل نگهداری خود استفاده می کردند. اولین مجموعه از چنین تبلیغاتی در “Les Crieries de Paris”، شعر قرن سیزدهمی از گیوم دو لا ویلنوو گردآوری شد. ^[13]

در قرن هجدهم، تبلیغات در روزنامه های هفتگی انگلستان ظاهر شد. این تبلیغات چاپی اولیه عمدتاً برای تبلیغ کتاب و روزنامه استفاده می شد که با پیشرفت در چاپخانه مقرون به صرفه تر شد. و داروها که به طور فزاینده ای مورد توجه قرار می گرفت. اما تبلیغات کاذب و تبلیغات به اصطلاح « کوک » مشکل ساز شد که باعث تنظیم محتوای تبلیغاتی شد.

قرن 19

توماس جی بارت از لندن را “پدر تبلیغات مدرن” نامیده اند. ^{[14] [15] [16]} با کار برای شرکت صابون Pears ، بارت یک کمپین تبلیغاتی مؤثر برای محصولات شرکت ایجاد کرد که شامل استفاده از شعارها، تصاویر و عبارات هدفمند بود. یکی از شعارهای او “صبح بخیر. صابون گلابی استفاده کردی؟” در زمان خود و در قرن بیستم مشهور بود. ^[17] [18] در سال 1882، بارات، بازیگر و فعال اجتماعی انگلیسی لیلی لنگتری را به خدمت گرفت تا تبدیل به دختر پوستر فیلم Pears شود، و او را به اولین شخصیت مشهوری تبدیل کرد که یک محصول تجاری را تایید کرد. ^[19] [20]

تبدیل شدن به مدیر برند شرکت در سال 1865، به عنوان اولین در نوع خود توسط کتاب رکوردهای گینس ثبت شده است.بارات بسیاری از ایده های مهمی را که در پس تبلیغات موفق نهفته است، معرفی کرد و این ایده ها در زمان او به طور گسترده منتشر شد. او دائماً بر اهمیت تصویر برند قوی و منحصر به فرد برای Pears و تأکید بر در دسترس بودن محصول از طریق کمپین های اشباع تأکید می کرد. او همچنین اهمیت ارزیابی مجدد بازار برای تغییر ذائقه و آداب را درک کرد و در سال 1907 بیان کرد که “سلیقه ها تغییر می کند، مدها تغییر می کند و تبلیغ کننده باید با آنها تغییر کند. ایده ای که یک نسل قبل موثر بود، بی نتیجه می ماند، کهنه می شد. و اگر امروز به عموم ارائه شود، سودآور نیست. ^[15]

افزایش درآمدهای تبلیغاتی یکی از تأثیرات انقلاب صنعتی در بریتانیا بود. ^[21] به لطف انقلاب و مصرف کنندگانی که ایجاد کرد، در اواسط قرن 19 بیسکویت ها و شکلات ها به محصولاتی برای توده ها تبدیل شدند و تولیدکنندگان بیسکویت بریتانیایی از اولین کسانی بودند که برندسازی را برای متمایز کردن محصولات خواربار معرفی کردند. ^[22] [23] یکی از اولین برندهای جهانی جهان، بیسکویت هانتلی و پالمرز در 172 کشور در سال 1900 فروخته شد و دامنه جهانی آنها در تبلیغات آنها منعکس شد. ^[22]

در ژوئن 1836، روزنامه فرانسوی La Presse اولین بار بود که تبلیغات پولی را در صفحات خود قرار داد و به آن اجازه داد تا قیمت خود را کاهش دهد، خوانندگان خود را افزایش دهد و سودآوری خود را افزایش دهد و این فرمول به زودی توسط همه عناوین کپی شد. در حدود سال 1840، Volney B. Palmerریشه های آژانس تبلیغاتی مدرن را در فیلادلفیا ایجاد کرد. در سال 1842 پالمر حجم زیادی از فضا را در روزنامه های مختلف با نرخی با تخفیف خریداری کرد و سپس فضا را با نرخ های بالاتر به تبلیغ کنندگان فروخت. آگهی واقعی – کپی، طرح‌بندی، و اثر هنری – هنوز توسط شرکتی که مایل به تبلیغ بود آماده شده بود. در واقع، پالمر یک دلال فضایی بود. وقتی اولین آژانس تبلیغاتی با خدمات کامل NW Ayer & Son در سال 1869 در فیلادلفیا تأسیس شد، وضعیت تغییر کرد. Ayer & Son پیشنهاد داد که کمپین های تبلیغاتی کاملی را برای مشتریان خود برنامه ریزی، ایجاد و اجرا کند. در سال 1900 آژانس تبلیغاتی به نقطه کانونی برنامه ریزی خلاقانه تبدیل شد و تبلیغات به طور محکم به عنوان یک حرفه تثبیت شد. ^[24] تقریباً در همان زمان، چارلز لوئیس هاواس در فرانسهخدمات آژانس خبری خود Havas را گسترش داد تا کارگزاری تبلیغات را نیز در بر گیرد و آن را به اولین گروه فرانسوی تبدیل کرد که سازماندهی کرد. در ابتدا آژانس ها دلال فضاهای تبلیغاتی در روزنامه ها بودند. ^[24]

قرن 20

با گسترش صنعتی شدن عرضه محصولات تولیدی، تبلیغات در ایالات متحده به طور چشمگیری افزایش یافت. در سال 1919، 2.5 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) در ایالات متحده بود، و به طور متوسط ​​2.2 درصد از تولید ناخالص داخلی بین آن زمان تا حداقل سال 2007 بود، اگرچه ممکن است از زمان رکود بزرگ به شدت کاهش یافته باشد.

صنعت نمی تواند از افزایش بهره وری خود بدون افزایش قابل توجه هزینه های مصرف کننده بهره مند شود. این امر به توسعه بازاریابی انبوه که برای تأثیرگذاری بر رفتار اقتصادی جمعیت در مقیاس بزرگتر طراحی شده بود کمک کرد. ^[26] در دهه‌های 1910 و 1920، تبلیغ‌کنندگان در ایالات متحده این دکترین را پذیرفتند که غرایز انسان را می‌توان هدف قرار داد و از آن استفاده کرد – « تعید » در تمایل به خرید کالا. ^[27] ادوارد برنیز ، برادرزاده زیگموند فروید ، با این روش مرتبط شد و گاهی اوقات به عنوان بنیانگذار تبلیغات مدرن و روابط عمومی نامیده می شود. ^[28] برنیز ادعا کرد که:

«اصل کلی، که مردان عمدتاً با انگیزه‌هایی که از خود پنهان می‌کنند تحریک می‌شوند، در مورد توده‌ها به اندازه روان‌شناسی فردی صدق می‌کند. بدیهی است که مبلغ موفق باید انگیزه‌های واقعی را درک کند و به پذیرش آن راضی نباشد. دلایلی که مردان برای کاری که انجام می دهند ارائه می کنند.” ^[29]

به عبارت دیگر، فروش محصولات با توسل به ذهن منطقی مشتریان (روش اصلی که قبل از برنیز استفاده می شد) بسیار کمتر از فروش محصولات مبتنی بر تمایلات ناخودآگاهی بود که برنایز احساس می کرد محرک واقعی کنش انسان است. «سکس می‌فروشد» به موضوعی بحث‌برانگیز تبدیل شد ، با تکنیک‌هایی برای تیتراژ و بزرگ‌تر کردن مخاطب، اخلاق مرسوم را به چالش می‌کشد. ^[30] [31]

در دهه 1920، در زمان وزیر بازرگانی هربرت هوور ، دولت آمریکا تبلیغات را ترویج کرد. هوور خود در سال 1925 خطابی به باشگاه‌های تبلیغاتی مرتبط با جهان ارائه کرد به نام «تبلیغات یک نیروی حیاتی در زندگی ملی ما است.» ^[32] در اکتبر 1929، رئیس دفتر بازرگانی خارجی و داخلی ایالات متحده ، جولیوس کلاین، طبق یک مجله اقتصادی اروپایی در سال 1933، این بخشی از همکاری “بی نظیر” بین تجارت و دولت در دهه 1920 بود. [ ^34 ]

شرکت‌های دخانیات به تبلیغ‌کنندگان عمده‌ای برای فروش سیگارهای بسته‌بندی شده تبدیل شدند. ^[35] شرکت‌های دخانیات زمانی که Bernays را برای ایجاد ارتباط مثبت با سیگار کشیدن استخدام کردند، در تکنیک‌های تبلیغاتی جدید پیشگام شدند. ^[3] [4]

تبلیغات همچنین به عنوان وسیله ای برای همسان سازی فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت و کارگران را تشویق کرد تا عادات سنتی و ساختار جامعه خود را به نفع یک سبک زندگی مشترک “مدرن” مبادله کنند. ^[36] یک ابزار مهم برای تأثیرگذاری بر کارگران مهاجر، انجمن آمریکایی روزنامه‌های خارجی زبان (AAFLN) بود. AAFLN در وهله اول یک آژانس تبلیغاتی بود، اما همچنین کنترل متمرکزی بر بسیاری از مطبوعات مهاجر به دست آورد. ^[37] [38]

در آغاز قرن بیستم، تبلیغات یکی از معدود انتخاب های شغلی برای زنان بود. از آنجایی که زنان مسئول اکثر خریدهای خانگی بودند، تبلیغ‌کنندگان و آژانس‌ها ارزش بینش زنان را در طول فرآیند خلاقیت تشخیص دادند. در واقع، اولین تبلیغات آمریکایی که از فروش جنسی استفاده کرد توسط یک زن – برای یک محصول صابون ایجاد شد. اگرچه طبق استانداردهای امروزی رام شده است، اما در این تبلیغ زوجی با پیام “پوستی که دوست دارید لمس کنید” را نشان می داد. ^[39]

در دهه 1920 روانشناسان والتر اسکات و جان بی واتسون نظریه روانشناسی کاربردی را در زمینه تبلیغات ارائه کردند. اسکات گفت: “انسان را حیوان استدلالی نامیده اند، اما با صداقت بیشتر می توان او را مخلوق تلقین نامید. او معقول است، اما تا حد زیادی قابل تلقین است.” ^[40] او این را از طریق تکنیک تبلیغاتی خود در دستور مستقیم به مصرف کننده نشان داد.

رادیو از دهه 1920

در اوایل دهه 1920، اولین ایستگاه های رادیویی توسط سازندگان تجهیزات رادیویی و به دنبال آن سازمان های غیرانتفاعی مانند مدارس، باشگاه ها و گروه های مدنی تأسیس شدند که ایستگاه های خود را نیز راه اندازی کردند. ^[41] خرده‌فروشان و تولیدکنندگان کالاهای مصرفی به سرعت پتانسیل رادیو برای دسترسی به مصرف‌کنندگان در خانه‌شان را تشخیص دادند و به زودی تکنیک‌های تبلیغاتی را اتخاذ کردند که به پیام‌های آنها اجازه می‌دهد برجسته شوند. در دهه 1920 شعارها ، طلسم ها و جنگل ها در رادیو و در اوایل دهه 1930 تلویزیون آغاز شد. ^[42]

ظهور ارتباطات رسانه های جمعی به تولیدکنندگان کالاهای مارک دار اجازه داد تا با تبلیغات مستقیم برای مصرف کنندگان، خرده فروشان را دور بزنند. این یک تغییر پارادایم بزرگ بود که تولیدکنندگان را مجبور کرد بر روی برند تمرکز کنند و نیاز به بینش برتر در مورد خرید، مصرف و رفتار مصرف کننده را تحریک کرد. نیازها، خواسته ها و آرزوهای آنها. ^[43] اولین سریال درام رادیویی توسط سازندگان صابون حمایت می شد و این ژانر به عنوان یک اپرا صابون شناخته شد . ^[44] خیلی زود، صاحبان ایستگاه‌های رادیویی متوجه شدند که می‌توانند درآمد تبلیغاتی را با فروش «زمان پخش» در زمان‌های کوچکی که می‌توان به چندین کسب‌وکار فروخت، افزایش داد. در دهه 1930، این نقاط تبلیغاتی،همانطور که بسته های زمان مشخص شد، توسط نمایندگان فروش جغرافیایی ایستگاه فروخته شد و عصر تبلیغات رادیویی ملی را آغاز کرد. ^[45]

در دهه 1940، تولیدکنندگان شروع به شناخت روشی کردند که در آن مصرف‌کنندگان در حال توسعه روابط شخصی با برندهای خود در مفهوم اجتماعی/روانی/انسان‌شناسی بودند. ^[46] تبلیغ کنندگان شروع به استفاده از تحقیقات انگیزشی و تحقیقات مصرف کننده برای جمع آوری بینش در مورد خرید مصرف کننده کردند. کمپین‌های برند قوی برای کرایسلر و اکسون/اسو، با استفاده از بینش‌های برگرفته از روش‌های تحقیقاتی از روان‌شناسی و انسان‌شناسی فرهنگی، منجر به برخی از ماندگارترین کمپین‌های قرن بیستم شد. ^[47]

تلویزیون تجاری در دهه 1950

در اوایل دهه 1950، شبکه تلویزیونی DuMont روش مدرن فروش زمان تبلیغات به چندین حامی مالی را آغاز کرد. پیش از این، DuMont در یافتن حامیان مالی برای بسیاری از برنامه‌های خود مشکل داشت و با فروش بلوک‌های کوچک‌تری از زمان تبلیغات به چندین کسب‌وکار، جبران می‌کرد. این در نهایت به استانداردی برای صنعت تلویزیون تجاری در ایالات متحده تبدیل شد. با این حال، اجرای نمایش‌های حامی واحد، مانند ساعت فولاد ایالات متحده ، هنوز یک رویه معمول بود . در برخی موارد، حامیان مالی کنترل زیادی بر محتوای نمایش اعمال می‌کردند – تا زمانی که آژانس تبلیغاتی شخص واقعاً برنامه را بنویسد. ^[48] ​​مدل تک حامی در حال حاضر بسیار کمتر رایج است، یک استثنا قابل توجه استتالار مشاهیر هالمارک ^{[ نیازمند منبع ]}

تلویزیون کابلی از دهه 1980

اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 شاهد معرفی تلویزیون کابلی و به ویژه MTV بود. MTV که در مفهوم موزیک ویدیو پیشگام بود، نوع جدیدی از تبلیغات را به وجود آورد: مصرف کننده پیام تبلیغاتی را به جای اینکه یک محصول جانبی یا پس از آن باشد، دنبال می کند. همانطور که تلویزیون کابلی و ماهواره ای به طور فزاینده ای رایج شد، کانال های تخصصی ظهور کردند، از جمله کانال هایی که کاملاً به تبلیغات اختصاص یافته بودند، مانند QVC ، شبکه خرید خانگی ، و ShopTV Canada . ^[49]

اینترنت از دهه 1990

با ظهور سرور تبلیغات، تبلیغات آنلاین رشد کرد و به رونق ” دات کام ” در دهه 1990 کمک کرد. ^[50] کل شرکت‌ها صرفاً بر اساس درآمد تبلیغاتی کار می‌کردند و همه چیز را از کوپن گرفته تا دسترسی رایگان به اینترنت ارائه می‌دادند. در آغاز قرن بیست و یکم، برخی از وب سایت ها، از جمله موتور جستجوی گوگل ، تبلیغات آنلاین را با شخصی سازی تبلیغات بر اساس رفتار مرور وب تغییر دادند. این منجر به تلاش های مشابه دیگری و افزایش تبلیغات تعاملی شده است. ^[51]

سهم مخارج تبلیغات نسبت به تولید ناخالص داخلی از سال 1925 در میان تغییرات بزرگ رسانه ها تغییر چندانی نکرده است. در سال 1925، رسانه های تبلیغاتی اصلی در آمریکا روزنامه ها، مجلات، تابلوهای تراموا و پوسترهای فضای باز بودند. هزینه های تبلیغاتی به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی حدود 2.9 درصد بود. در سال 1998، تلویزیون و رادیو به رسانه های اصلی تبلیغات تبدیل شدند. تا سال 2017، تعادل بین پخش و تبلیغات آنلاین تغییر کرد و هزینه های آنلاین از پخش فراتر رفت. ^[52] با این وجود، هزینه تبلیغات به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی اندکی کمتر بود – حدود 2.4 درصد. ^[53]

بازاریابی چریکی شامل رویکردهای غیرمعمولی مانند برخوردهای صحنه‌ای در مکان‌های عمومی، اهدای محصولاتی مانند خودروهایی که با پیام‌های برند پوشانده شده‌اند، و تبلیغات تعاملی که بیننده می‌تواند پاسخ دهد تا بخشی از پیام تبلیغاتی شود، می‌شود. این نوع تبلیغات غیرقابل پیش بینی است که باعث می شود مصرف کنندگان محصول یا ایده را خریداری کنند. ^[54] این نشان دهنده روند افزایشی تبلیغات تعاملی و “جاسازی شده” است، مانند از طریق قرار دادن محصول ، رای دادن به مشتریان از طریق پیام های متنی، و کمپین های مختلف با استفاده از خدمات شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک یا توییتر . ^[55]

مدل کسب و کار تبلیغات نیز در سال های اخیر اقتباس شده است. ^{[ چه زمانی؟ ] [ توضیحات لازم ]} در رسانه ها برای سهام ، تبلیغات فروخته نمی شود، بلکه در ازای حقوق صاحبان سهام به شرکت های نوپا ارائه می شود. اگر شرکت رشد کند و فروخته شود، شرکت های رسانه ای به ازای سهام خود پول نقد دریافت می کنند.

ثبت‌کنندگان نام دامنه (معمولاً کسانی که دامنه‌ها را به‌عنوان سرمایه‌گذاری ثبت و تمدید می‌کنند) گاهی دامنه‌های خود را «پارک» می‌کنند و به شرکت‌های تبلیغاتی اجازه می‌دهند در ازای پرداخت هر کلیک، تبلیغاتی را در سایت‌های خود قرار دهند. این تبلیغات معمولاً توسط موتورهای جستجوی پرداخت به ازای کلیک مانند گوگل یا یاهو هدایت می شوند، اما گاهی اوقات می توان تبلیغات را مستقیماً از طریق اجاره دامنه یا از طریق تماس با ثبت کننده نام دامنه ای که یک محصول را توصیف می کند، روی نام دامنه های مورد نظر قرار داد. ثبت نام‌های دامنه عموماً از طریق سوابق WHOIS که به صورت عمومی در وب‌سایت‌های ثبت‌کننده در دسترس هستند شناسایی می‌شوند. ^[56]

طبقه بندی

تبلیغات ممکن است به روش های مختلفی از جمله سبک، مخاطب هدف، محدوده جغرافیایی، رسانه یا هدف طبقه بندی شود. ^{[2] : 9-15} به عنوان مثال، در تبلیغات چاپی، طبقه‌بندی بر اساس سبک می‌تواند شامل تبلیغات نمایشی (تبلیغات با عناصر طراحی فروخته شده بر اساس اندازه) در مقابل تبلیغات طبقه‌بندی شده (تبلیغات بدون عناصر طراحی که با کلمه یا خط فروخته می‌شوند) باشد. تبلیغات ممکن است محلی، ملی یا جهانی باشد. یک کمپین تبلیغاتی ممکن است به سمت مصرف کنندگان یا مشاغل هدایت شود. هدف از تبلیغات ممکن است افزایش آگاهی (تبلیغات برند) یا ایجاد فروش فوری (تبلیغات پاسخ مستقیم) باشد. اصطلاح بالای خط (ATL) برای تبلیغات شامل رسانه های جمعی استفاده می شود. به اشکال هدفمندتر تبلیغات و تبلیغات در زیر خط اشاره می شود(BTL). ^[57] [58] این دو اصطلاح به سال 1954 برمی‌گردد، زمانی که پراکتر اند گمبل شروع به پرداخت متفاوتی به آژانس‌های تبلیغاتی خود با سایر آژانس‌های تبلیغاتی کرد. ^[59] در دهه 2010، با توسعه فناوری تبلیغات، اصطلاح جدیدی از طریق خط (TTL) شروع به استفاده کرد که به کمپین های تبلیغاتی یکپارچه اشاره دارد. ^[60] [61]

رسانه های سنتی

تقریباً از هر رسانه ای می توان برای تبلیغات استفاده کرد. رسانه‌های تبلیغاتی تجاری می‌توانند شامل نقاشی‌های دیواری ، بیلبوردها ، اجزای مبلمان خیابانی ، آگهی‌های چاپی و کارت‌های قفسه‌ای، تبلیغات رادیویی، سینما و تلویزیون، بنرهای وب ، صفحه‌نمایش تلفن همراه، سبد خرید، پاپ‌آپ‌های وب ، آسمان‌نویسی ، نیمکت‌های ایستگاه اتوبوس، بیلبوردهای انسانی و پیشانی باشند. تبلیغات ، مجلات، روزنامه‌ها، فریادهای شهری، کناره‌های اتوبوس، بنرهای متصل به هواپیما یا کناره‌های آن (” لوگوجت “)، تبلیغات حین پرواز بر روی میزهای سینی پشتی صندلییا سطل‌های ذخیره‌سازی بالای سر، درهای تاکسی، پایه‌های پشت بام و صفحه‌های سرنشینان ، نمایش‌های صحنه‌های موسیقی، سکوهای مترو و قطارها، نوارهای الاستیک روی پوشک‌های یکبار مصرف، درب غرفه‌های حمام، برچسب روی سیب‌ها در سوپرمارکت‌ها، دستگیره‌های سبد خرید (غذا کردن)، بخش باز کردن پخش صدا و تصویر، پوسترها، و پشت بلیط های رویداد و رسید سوپرمارکت. هر موقعیتی که در آن یک حامی «شناسایی» برای رساندن پیام خود از طریق یک رسانه هزینه پرداخت کند، تبلیغات است. ^[62]

سهم تبلیغات جهانی ^[63]

متوسط	2015	2017 [ مورد مناقشه – بحث ]
تبلیغات تلویزیونی	37.7٪	34.8٪
تبلیغات آنلاین رومیزی	19.9٪	18.2٪
تبلیغات موبایل	9.2٪	18.4٪
روزنامه	12.8٪	10.1٪
مجلات	6.5٪	5.3٪
تبلیغات در فضای باز	6.8٪	6.6٪
تبلیغات رادیویی	6.5٪	5.9٪
سینما	0.6٪	0.7٪

تلویزیون

تبلیغات تلویزیونی یکی از گرانترین انواع تبلیغات است. شبکه ها مقادیر زیادی را برای زمان پخش تجاری در طول رویدادهای محبوب دریافت می کنند. بازی فوتبال سالانه Super Bowl در ایالات متحده به عنوان برجسته ترین رویداد تبلیغاتی در تلویزیون شناخته می شود – با بیش از 108 میلیون مخاطب و مطالعات نشان می دهد که 50٪ از آنها فقط برای دیدن تبلیغات تنظیم شده اند. ^[64] [65] در طول نسخه 2014 این بازی، متوسط ​​آگهی سی و دومی 4 میلیون دلار آمریکا هزینه داشت، و 8 میلیون دلار برای یک نقطه 60 ثانیه ای هزینه شد. ^[64] تبلیغات مجازی ممکن است از طریق گرافیک کامپیوتری در برنامه نویسی معمولی درج شود. معمولاً در پس‌زمینه‌های خالی درج می‌شود ^[66] یا برای جایگزینی بیلبوردهای محلی که به مخاطبان پخش از راه دور مرتبط نیستند استفاده می شود. ^[67] بیلبوردهای مجازی ممکن است در پس‌زمینه درج شوند، جایی که در زندگی واقعی وجود ندارند. این تکنیک به ویژه در رویدادهای ورزشی تلویزیونی مورد استفاده قرار می گیرد. قرار دادن محصولات به صورت مجازی نیز امکان پذیر است. ^[68] [69] Infomercial یک تبلیغات تلویزیونی با فرمت طولانی است که معمولاً پنج دقیقه یا بیشتر است. این نام ترکیبی از کلمات “اطلاعات” و “تجاری” است. هدف اصلی در یک اینفوتجاری ایجاد یک خرید فوری است، به طوری که هدف، ارائه را ببیند و سپس بلافاصله محصول را از طریق شماره تلفن رایگان تبلیغ شده خریداری کند.یا وب سایت اطلاعات تجاری محصولات را توصیف و اغلب نشان می دهند، و معمولاً از مشتریان و متخصصان صنعت گواهی می دهند . ^[70]

رادیو

تبلیغات رادیویی به صورت امواج رادیویی از فرستنده به آنتن و در نتیجه به دستگاه گیرنده به هوا پخش می شود. زمان پخش از یک ایستگاه یا شبکه در ازای پخش تبلیغات خریداری می شود. در حالی که رادیو محدودیت محدود بودن به صدا را دارد، طرفداران تبلیغات رادیویی اغلب از این به عنوان یک مزیت یاد می کنند. رادیو یک رسانه در حال گسترش است که می توان آن را روی آنتن و همچنین آنلاین یافت. طبق آمار آربیترون ، رادیو تقریباً 241.6 میلیون شنونده هفتگی دارد یا بیش از 93 درصد از جمعیت ایالات متحده. ^[71]

برخط

تبلیغات آنلاین شکلی از تبلیغات است که از اینترنت و وب جهانی به منظور ارائه پیام های بازاریابی برای جذب مشتری استفاده می کند. تبلیغات آنلاین توسط یک سرور تبلیغاتی ارائه می شود. نمونه هایی از تبلیغات آنلاین عبارتند از تبلیغات متنی که در صفحات نتایج موتور جستجو ظاهر می شوند ، تبلیغات بنری ، تبلیغات متنی پرداخت به ازای کلیک ، تبلیغات رسانه های غنی ، تبلیغات شبکه های اجتماعی ، تبلیغات طبقه بندی شده آنلاین ، شبکه های تبلیغاتی و بازاریابی ایمیل ، از جمله هرزنامه های ایمیل. . ^[72] شکل جدیدتری از تبلیغات آنلاین استتبلیغات بومی ; آنها در فید خبری یک وب سایت قرار می گیرند و قرار است با کمتر سرزده بودن، تجربه کاربر را بهبود بخشند. با این حال، برخی افراد استدلال می کنند که این عمل فریبنده است. ^[73]

نام های دامنه

تبلیغات نام دامنه معمولاً از طریق موتورهای جستجوی وب پرداخت به ازای کلیک انجام می شودبا این حال، تبلیغ‌کنندگان اغلب فضایی را مستقیماً روی نام‌های دامنه اجاره می‌دهند که به طور کلی محصولات آنها را توصیف می‌کنند. هنگامی که یک کاربر اینترنتی با تایپ یک نام دامنه مستقیماً در مرورگر وب خود از یک وب سایت بازدید می کند، این به عنوان “پیمایش مستقیم” یا “تایپ در” ترافیک وب شناخته می شود. اگرچه بسیاری از کاربران اینترنت با استفاده از موتورهای جستجو و تلفن های همراه به جستجوی ایده ها و محصولات می پردازند، اما همچنان تعداد زیادی از کاربران در سراسر جهان از نوار آدرس استفاده می کنند. آنها یک کلمه کلیدی مانند “geraniums” را در نوار آدرس تایپ کرده و “.com” را به انتهای آن اضافه می کنند. گاهی اوقات آنها همین کار را با “.org” یا یک دامنه سطح بالای کد کشور (TLD مانند “.co.uk” برای بریتانیا یا “.ca” برای کانادا) انجام می دهند. هنگامی که کاربران اینترنت یک کلمه کلیدی عمومی را تایپ کرده و اضافه می کنند.^[74] تبلیغات نام دامنه در اصل توسط Oingo (که بعداً به عنوان Applied Semantics شناخته شد)، یکی ازخریدهای اولیه گوگل توسعه یافت. ^[75]

محل قرارگیری محصولات

تبلیغات مخفی زمانی است که یک محصول یا برند در سرگرمی و رسانه جاسازی شود. به عنوان مثال، در یک فیلم، شخصیت اصلی می‌تواند از یک کالا یا کالای با مارک مشخص استفاده کند، مانند فیلم Minority Report ، که در آنتام کروز، جان اندرتون، تلفنی دارد که لوگوی نوکیا به وضوح در گوشه بالا نوشته شده است. یا ساعتش حک شده باآرم Bulgari . نمونه دیگری از تبلیغات در فیلم در فیلم I, Robot است، جایی که شخصیت اصلی با بازیویل اسمیت چندین بار از کفش های Converse خود نام می بردو آنها را “کلاسیک” می نامد، زیرا فیلم در آینده بسیار دور اتفاق می افتد. من، رباتو توپ های فضاییهمچنین خودروهای آینده نگرانه ای را با آرم های آئودی و مرسدس بنز به وضوح در جلوی خودروها نمایش می دهد. کادیلاک برای تبلیغ در فیلم The Matrix Reloaded انتخاب کرد که در نتیجه شامل صحنه های زیادی بود که در آن از اتومبیل های کادیلاک استفاده می شد. به طور مشابه، قرار دادن محصول برای ساعت‌های امگا ، فورد ، VAIO ، بی‌ام‌و و استون مارتین در فیلم‌های اخیر جیمز باند ، به ویژه کازینو رویال ، نشان داده شده است. در « چهار شگفت‌انگیز: ظهور سورفر نقره‌ای »، وسیله نقلیه اصلی یک دوج بزرگ را نشان می‌دهد.لوگو در جلو Blade Runner شامل برخی از واضح ترین قرار دادن محصول است. کل فیلم برای نمایش بیلبورد کوکاکولا متوقف می شود. ^{[ نیازمند منبع ]}

چاپ

تبلیغات چاپی تبلیغات را در یک رسانه چاپی مانند روزنامه، مجله یا مجله تجاری توصیف می کند. این شامل همه چیز می شود، از رسانه هایی با پایگاه خوانندگان بسیار گسترده، مانند یک روزنامه یا مجله بزرگ ملی، تا رسانه های هدفمندتر مانند روزنامه های محلی و مجلات تجاری با موضوعات بسیار تخصصی. یکی از انواع تبلیغات چاپی، تبلیغات طبقه بندی شده است که به افراد یا شرکت های خصوصی اجازه می دهد تا تبلیغات کوچک و هدفمندی را خریداری کنند که با کلمه یا خط پرداخت می شود. شکل دیگری از تبلیغات چاپی، تبلیغات نمایشی است که عموماً یک تبلیغ بزرگتر با عناصر طراحی است که معمولاً در یک بخش مقاله از روزنامه اجرا می شود. ^{[2] : 14}

در فضای باز

بیلبوردها که در برخی از نقاط جهان به عنوان احتکار نیز شناخته می‌شوند، سازه‌های بزرگی هستند که در مکان‌های عمومی قرار گرفته‌اند و تبلیغاتی را برای عابران پیاده و رانندگان عبوری نشان می‌دهند. بیشتر اوقات ، آنها در جاده های اصلی با حجم زیادی از ترافیک موتوری و عابران پیاده قرار دارند. با این حال، آنها را می توان در هر مکانی با تعداد زیادی بیننده، مانند وسایل نقلیه حمل و نقل عمومی و در ایستگاه ها، در مراکز خرید یا ساختمان های اداری و در استادیوم ها قرار داد. شکلی که به عنوان تبلیغات خیابانی شناخته می شود برای اولین بار در بریتانیا توسط خدمات تبلیغات خیابانی برای ایجاد تبلیغات در فضای باز در مبلمان و پیاده روهای خیابان مطرح شد. کار با محصولاتی مانند گرافیتی معکوس ، رقصنده های هوا و تبلیغات سه بعدی پیاده رو، برای رساندن پیام های برند به فضاهای عمومی.^[76] تبلیغات فضای باز سرپناه با قرار دادن سازه‌های متحرک بزرگ ( چادرها ) در مکان‌های عمومی در پایگاه‌های موقت، تبلیغات فضای باز را با تبلیغات داخلی ترکیبفضای بزرگ تبلیغاتی بیرونی با هدف اعمال کشش قوی بر روی ناظر، محصول در داخل خانه تبلیغ می شود، جایی که دکوراسیون خلاقانه می تواند تأثیر را تشدید کند. ^[76] بیلبوردهای موبایل معمولاً تابلوهای تبلیغاتی یا صفحه نمایش دیجیتالی روی خودرو هستند. اینها می توانند در وسایل نقلیه اختصاصی ساخته شده صرفاً برای حمل تبلیغات در مسیرهای از پیش انتخاب شده توسط مشتریان باشند، همچنین می توانند کامیون های باربری مجهز یا در برخی موارد بنرهای بزرگی باشند که از هواپیما پخش شده اند. بیلبوردها اغلب نورانی هستند. برخی از آنها دارای نور پس زمینه هستند، و دیگرانی که از نورافکن استفاده می کنند. برخی از نمایشگرهای بیلبورد ثابت هستند، در حالی که برخی دیگر تغییر می کنند. به عنوان مثال، چرخش مداوم یا دوره ای در میان مجموعه ای از تبلیغات. نمایشگرهای موبایل برای موقعیت‌های مختلف در مناطق شهری در سراسر جهان استفاده می‌شوند، از جمله: تبلیغات هدف، کمپین‌های یک روزه و بلندمدت، همایش‌ها، رویدادهای ورزشی، افتتاحیه فروشگاه‌ها و رویدادهای تبلیغاتی مشابه، و تبلیغات بزرگ از شرکت‌های کوچکتر. ^[76]

نقطه فروش

تبلیغات درون فروشگاهی به هر تبلیغی گفته می شود که در فروشگاه خرده فروشی قرار می گیرد. این شامل قرار دادن یک محصول در مکان های قابل مشاهده در یک فروشگاه، مانند سطح چشم، در انتهای راهروها و نزدیک پیشخوان های صندوق (با نام مستعار POP – نمایش نقطه خرید)، نمایشگرهای چشم نواز برای تبلیغ یک محصول خاص، و تبلیغات در مکان هایی مانند سبد خرید و نمایشگرهای ویدئویی در فروشگاه. ^[77]

تازگی ها

تبلیغات چاپ شده بر روی اقلام ملموس کوچک مانند لیوان قهوه، تی شرت، خودکار، کیف و مواردی از این قبیل به عنوان تبلیغات جدید شناخته می شود . برخی از چاپگرها در چاپ اقلام جدید تخصص دارند، که سپس می توانند مستقیماً توسط تبلیغ کننده توزیع شوند، یا ممکن است اقلام به عنوان بخشی از تبلیغات متقابل، مانند تبلیغات در ظروف فست فود، توزیع شوند. ^{[ نیازمند منبع ]}

تایید افراد مشهور

تبلیغاتی که در آن یک سلبریتی محصول یا برندی را تأیید می‌کند، از قدرت، شهرت، پول، محبوبیت افراد مشهور استفاده می‌کند تا محصولات خود را به رسمیت بشناسد یا فروشگاه‌ها یا محصولات خاصی را تبلیغ کند. تبلیغ کنندگان اغلب محصولات خود را تبلیغ می کنند، به عنوان مثال، زمانی که افراد مشهور محصولات مورد علاقه خود را به اشتراک می گذارند یا لباس های مارک ها یا طراحان خاص را می پوشند. افراد مشهور اغلب در کمپین های تبلیغاتی مانند تبلیغات تلویزیونی یا چاپی برای تبلیغ محصولات خاص یا عمومی شرکت می کنند. با این حال، استفاده از افراد مشهور برای تایید یک برند می تواند جنبه های منفی خود را داشته باشد. یک اشتباه یک سلبریتی می تواند برای روابط عمومی یک برند مضر باشد. به عنوان مثال، پس از کسب هشت مدال طلا در بازی های المپیک 2008 در پکن، چین، شناگر مایکل فلپس باKellogg’s فسخ شد، زیرا Kellogg’s نمی خواست با او ارتباط برقرار کند پس از اینکه از او در حال کشیدن ماری جوانا عکس گرفته شد. ^[78] افراد مشهوری مانند بریتنی اسپیرز برای محصولات متعددی از جمله پپسی، آب نبات های Kohl’s، Twister، NASCAR و تویوتا تبلیغ کرده اند. ^[79]