خلاصه

این مطالعه موردی ارزیابی ریسک انجام شده برای یک شرکت بین‌المللی فرآوری مواد غذایی را توصیف می‌کند. هدف آن کمک به شرکت در اتخاذ تصمیمات استراتژیک در مورد اثرات تغییرات آب و هوا بر عملیات خود بود. همچنین راهنمایی هایی در مورد اینکه چگونه شرکت ممکن است برای حفظ، و در صورت امکان افزایش ارزش تجارت خود عمل کند، ارائه کرد.

یک فرآیند مدیریت ریسک مطابق با ISO 31000 استفاده شد. با استفاده از سناریوها و محرک های تغییرات آب و هوایی برای ساختار ارزیابی ریسک، برای زمینه خاص تغییرات آب و هوا طراحی شده است. این مورد ارزش آماده‌سازی صحیح، مطالب توجیهی جامع و تسهیل خوب برای ارزیابی ریسک و فعالیت‌های درمانی مرتبط با خطرات بلندمدت و عدم اطمینان محیطی را نشان می‌دهد.

زمینه

هدف

اجماع علمی قوی و فزاینده ای وجود دارد که فعالیت های انسانی به گرم شدن آب و هوای جهانی کمک می کند و طی دهه های آینده این گرم شدن با موارد زیر همراه خواهد بود:

• روزهای گرم و امواج گرما بیشتر می شود
• خشکسالی های مکرر و شدیدتر
• بارش شدیدتر
• طوفان های گرمسیری شدیدتر
• افزایش سطح دریا و افزایش طوفان.

کار مشخص شده در این مطالعه موردی برای یک شرکت بین المللی فرآوری مواد غذایی با عملیات بزرگ در استرالیا و نیوزلند انجام شد. بعید به نظر می رسد که از تغییرات مرتبط با آب و هوا مصون باشد، زیرا با خطراتی برای عملیات خود مواجه است:

• تأثیر مستقیم بر شرایط رشد مواد خام برای محصولات آن
• اثرات مستقیم بر زیرساخت ها و عملیات
• تاثیرات بر بازارها
• تاثیرات بر تامین کنندگان
• پاسخ های سیاست دولت
• انتظارات جامعه

این شرکت قبلاً آنچه را که می توانست برای کمک به کاهش تغییرات آب و هوایی انجام می داد، عمدتاً از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) از طریق بهره وری انرژی و سایر اقدامات. کاری که در اینجا توضیح داده شد، عمدتاً مربوط به انطباق کسب و کار با تغییرات آب و هوایی بود که قبلاً در حال توسعه بودند و می‌توان انتظار داشت رشد کند، صرف نظر از اینکه چه اقداماتی در استرالیا یا در سطح بین‌المللی برای به حداقل رساندن انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام شده است. با این حال، هنگام بررسی خطرات تغییر آب و هوا، مهم این بود که شرکت خطراتی را نیز برای تجارت خود در نظر بگیرد که ناشی از واکنش دیگران به تغییرات آب و هوایی ناشی از ملی و بین‌المللی است.

رویکرد

فرآیند مورد استفاده برای ارزیابی ریسک بر اساس استاندارد بین المللی ISO 31000 مدیریت ریسک (شکل 1) است. می توان آن را به اختصار به شرح زیر خلاصه کرد:

• درک اینکه چه چیزی در معرض خطر است، چگونه ریسک ها باید شناسایی شوند و چگونه باید ارزیابی شوند (تعیین زمینه)
• شناسایی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک ها
• توسعه و اجرای درمان ها و اقدامات برای مقابله با خطرات.

مرحله آماده سازی (تعیین زمینه) قبل از کارگاه انجام شد و نتایج قبل از رویداد بین شرکت کنندگان توزیع شد. ارزیابی ریسک (شناسایی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک ها) محور اصلی کارگاه بود. درمان پس از تجزیه و تحلیل خطر اولیه در نظر گرفته شد و راهبردهای درمان کلی یا ارجاع به اقدامات موجود که می‌توان انتظار داشت خطرات را برطرف کند، ذکر شد.

تاکید بر این نکته مهم است که کل فرآیند – آماده سازی، ارزیابی ریسک و درمان ریسک – باید اجرا شود تا مزایای فرآیند محقق شود.

فرآیند کلی مدیریت ریسک تغییرات آب و هوا و رابطه بین غربالگری اولیه و تجزیه و تحلیل دقیق بعدی، در جایی که نیاز است، در شکل 2 نشان داده شده است. در رابطه با هر ریسک گرفته می شود.

پیامدهای تغییرات آب و هوایی فراتر از مسائل زیست محیطی است. تغییرات اقلیمی اقدامات قانونی و قانونی را تحریک می‌کند و نگرش جامعه را نسبت به سیاست‌های دولت و مقبولیت اجتماعی شیوه‌های تجاری رنگ می‌دهد. در اصل، تغییرات آب و هوایی می تواند بر هر بخشی از یک کسب و کار تأثیر بگذارد. رویکرد تعیین شده توسط اداره گلخانه استرالیا در اثرات تغییرات آب و هوا و مدیریت ریسک: راهنمای کسب و کار و دولت (2006) برای مقابله با این دامنه گسترده طراحی شده است.

تا آنجا که ممکن است، فرآیند مورد استفاده در این مورد بر اساس چارچوب مدیریت ریسک شرکت است که در مورد ریسک های عملیاتی و زیست محیطی در شرکت اعمال می شود.

زمینه برای ارزیابی ریسک

بررسی اجمالی

زمینه مدیریت ریسک چارچوبی را تعیین می کند که در آن خطرات مرتبط با تأثیرات تغییر آب و هوا شناسایی و تجزیه و تحلیل شود. این ارزیابی را بر پایه ای روشن قرار می دهد تا همه از یک درک مشترک از دامنه ارزیابی، نحوه رتبه بندی ریسک ها و نحوه رویکرد به تحلیل کار کنند. این چارچوب با چارچوب کلی مدیریت ریسک که در سایر فعالیت‌های مدیریت ریسک در شرکت استفاده می‌شود، سازگار بود.

چارچوب از پنج بخش تشکیل شده است:

• محدوده – محدوده ارزیابی شامل فعالیت هایی که باید تحت پوشش قرار گیرند، مرزهای جغرافیایی و افق زمانی را تعیین می کند.
• ذینفعان – مشخص می کند که چه کسانی باید نظرات خود را در نظر بگیرند، چه کسانی می توانند در تجزیه و تحلیل مشارکت داشته باشند و چه کسانی باید از نتایج آن بدانند.
• چارچوب ارزیابی – چگونگی ارزیابی ریسک ها را با شفاف سازی اهداف و معیارهای موفقیت برای سازمان و ایجاد مقیاس هایی برای اندازه گیری پیامدها، احتمالات و اولویت های ریسک تعریف می کند.
• عناصر کلیدی – چارچوبی را ایجاد می کند که با تقسیم کردن نگرانی های سازمان به تعدادی از حوزه های تمرکز و مرتبط کردن آنها با سناریوهای آب و هوایی، به شناسایی خطرات کمک می کند.
• سناریوهای تغییر اقلیم – توضیح می دهد که چگونه آب و هوا می تواند در آینده تغییر کند.

شرکت کنندگان در یک تمرین مدیریت ریسک تغییرات آب و هوا باید دیدگاه مشترکی در مورد همه این موارد داشته باشند تا این تمرین به طور کارآمد عمل کند، در سراسر کسب و کار و از یک بررسی به بررسی بعدی و همچنین برای اینکه خروجی ها به وضوح به دیگران منتقل شود، قابل تکرار باشد.

محدوده

تجزیه و تحلیل ریسک تغییرات آب و هوا، تمام عملیات شرکت در استرالیا و نیوزلند، از جمله زنجیره های تامینی که از منابع خارج از کشور استفاده می کردند، و توزیع و فروش در استرالیا و نیوزیلند را در نظر گرفت. تمام مراحل در زنجیره تامین که به فعالیت‌های اصلی شرکت منتهی می‌شود و از آن خارج می‌شود، گنجانده شده است.

این تحلیل هر عاملی را که با تغییرات آب و هوایی مرتبط است و می تواند بر موفقیت کسب و کار تأثیر بگذارد، در نظر گرفت. حفاظت از محیط زیست و پایداری بخش مهمی از تجزیه و تحلیل را تشکیل می دهد. با این حال، تغییرات اقلیمی پیامدهای گسترده‌ای برای بسیاری از جنبه‌های فعالیت‌های انسانی، کشاورزی، حمل‌ونقل، صنعت و جامعه خواهد داشت، بنابراین به این حوزه‌های سنتی نگرانی‌های زیست‌محیطی محدود نمی‌شود.

این تحلیل یک افق زمانی 20 ساله را پوشش می دهد. این تمدید شد تا تصمیماتی را که در آن بازه زمانی اتخاذ می‌شدند که پیامدهای بلندمدت‌تری برای کسب‌وکار دارند، در بر گیرد.

سهامداران

این تجزیه و تحلیل افراد، گروه ها یا سایر نهادهایی را که می توانند در تعقیب اهداف تجاری شرکت نقش داشته باشند، در نظر گرفت. برخی از گروه های مهمتر عبارت بودند از:

• سهامداران
• هیئت مدیره
• کارمندان
• تامین کنندگان
• تامین کنندگان آب و سایر تاسیسات
• توزیع کنندگان و فروشگاه های خرده فروشی
• مصرف کنندگان
• عمومی
• دولت
• رقبا
• سایر صنایع
• گروه های فشار محیطی، اقدامات اجتماعی و سایر گروه های ذینفع خاص.

چارچوب ارزیابی

عواقب یک ریسک بر اساس میزان تأثیر آن بر موفقیت کسب و کار اندازه گیری می شود. معیارهای سطح بالا برای خلاصه کردن موفقیت بلندمدت شرکت در چارچوب مدیریت ریسک شرکت گنجانده شده است. این موارد در این مورد برای تسهیل مرحله تجزیه و تحلیل ریسک در ارزیابی خطر تغییرات آب و هوایی گسترش یافتند.

برای اینکه شرکت کنندگان بتوانند اولویت ها را به طور قابل اعتماد و بدون تاخیر بی مورد در کارگاه توصیف کنند، مجموعه ای از مقیاس ها تهیه شد که سطوح پیامد، احتمال و اولویت را مشخص می کرد. این یک رویکرد اثبات شده است که به طور گسترده در فرآیندهای مدیریت ریسک بر اساس ISO 31000 استفاده می شود.

مجموعه ای از مقیاس ها برای توصیف پیامدهای یک خطر در صورت بروز استفاده شد:

• هزینه مالی تک رویدادی
• ارزش سهامداران بلند مدت
• انحراف تلاش مدیریت
• رعایت مقررات
• شهرت، آبرو.

خطرات برای یک سناریوی تغییر آب و هوا بر اساس معیاری که شدیدترین تأثیر را بر اساس آن احساس می‌شود، رتبه‌بندی کردند.

جدول 1 برای ارائه روشی برای رتبه بندی احتمال خطر، با توجه به سناریوی تغییر آب و هوا در نظر گرفته شده است. یک ستون در جدول 1 برای رویدادهای مکرر مانند قسمت های آب و هوای شدید است، در حالی که ستون دیگر برای رویدادهایی است که فقط یک بار می توانند اتفاق بیفتند، مانند از بین رفتن دائمی یک منطقه جغرافیایی به کشاورزی یا تغییر اجتماعی در برابر استفاده های خاص از منابع طبیعی. .

جدول 2 و جدول 3 نشان می دهد که چگونه رتبه بندی های اولویت اولیه بر اساس رتبه بندی پیامد و احتمال انتخاب شده برای یک ریسک تخصیص داده شده است.

از آنجایی که رتبه‌بندی اولیه بر این فرض استوار بود که یک سناریوی آب و هوایی ایجاد می‌شود، نتایج بعداً تعدیل شدند تا این واقعیت را منعکس کنند که برخی از سناریوهای اقلیمی محتمل‌تر از سایرین هستند.

باید توجه داشت که اقدام فوری ممکن است چیزی بیش از تعهد به بررسی بیشتر یک موضوع در وهله اول نباشد. حداقل، می‌توان انتظار داشت که ریسک‌هایی که در زمره مهم‌ترین ریسک‌های پیش روی شرکت رتبه‌بندی شده‌اند، به‌عنوان کمکی برای تصمیم‌گیری مستند شده و کسب‌وکار را قادر می‌سازد تا موضع خود را در مورد این موضوع در صورت لزوم توضیح دهد.

عناصر کلیدی

عناصر کلیدی فهرستی از موضوعاتی هستند که برای ارزیابی ریسک به طور سیستماتیک مورد استفاده قرار می گیرند. انتخاب عناصر کلیدی به دامنه و سایر ویژگی های یک مورد خاص بستگی دارد. در این تحلیل اولیه از هشت عنصر استفاده شد:

1. تامین مواد فله
2. اب
3. انرژی
4. لجستیک
5. عملیات
6. توزیع
7. بازارها
8. زباله و بازیافت.

عناصر کلیدی برای محدود کردن تمرین در نظر گرفته نشده‌اند و لزوماً دسته‌بندی خطر نیستند. آنها صرفاً ابزاری برای مدیریت زمان در ارزیابی هستند. ممکن است پس از تأمل پس از ارزیابی ریسک، ترتیب دادن ریسک ها در گروه هایی برای ارائه، تحلیل بیشتر و اهداف برنامه ریزی مفید باشد. آن گروه ها ممکن است ارتباط کمی با عناصر کلیدی داشته باشند.

عناصر کلیدی با اعلان های اضافی نشان داده شده در جدول 4 استفاده شدند. این ماتریس عناصر کلیدی را به محرک های اصلی تأثیرات آب و هوا (هم محرک های فیزیکی و هم محرک های پاسخ) مرتبط می کند. این یک نشانه کلی از جنبه های تغییرات آب و هوایی است که می تواند خطرات قابل توجهی را برای عملیات شرکت ایجاد کند.

سناریوهای تغییر اقلیم

برای مدیریت خطرات تغییر اقلیم، لازم است تعریف کنیم که چگونه آب و هوا در آینده تغییر می کند. این امر با استفاده از سناریوهایی که تغییرات عمده ای را که می توان انتظار داشت که کسب و کار با آن مواجه شود را در بر می گیرد، به بهترین نحو به دست می آید.

سناریوی تغییرات آب و هوایی که در جدول 5 مشخص شده است، خلاصه ای از تغییرات ویژگی های آب و هوایی را ارائه می دهد که ممکن است تا سال 2030 نسبت به سال 1990 برای شرق و جنوب استرالیا رخ دهد. این سناریو بر اساس پیش بینی هایی است که توسط هنسی و همکاران (2006) تهیه شده است.

استفاده از سال 2030 به عنوان تاریخ مرجع به این معنی است که از یک افق زمانی تقریباً 15 ساله برای ارزیابی ریسک استفاده شده است. این اولین تاریخی بود که پیش بینی های قابل اعتمادی از تغییرات متغیرهای آب و هوایی در دسترس بود. باید به عنوان یک دوره مرجع در نظر گرفته شود، نه به عنوان یک نقطه زمانی واحد.

این سناریو تغییرات اقلیمی پیش‌بینی‌شده در مناطق شرقی، جنوب شرقی و جنوب غربی استرالیا را پوشش می‌دهد، جایی که بیشتر فعالیت‌های استرالیایی شرکت مستقر بود و اکثر تامین‌کنندگان ترجیحی و جایگزین آن قرار داشتند. این سناریو مبتنی بر افزایش فرضی میانگین دما اما کاهش میانگین بارندگی سالانه بود که منعکس کننده روندهای اخیر و مدل های آب و هوایی فعلی است. پیشنهاد شد که از این سناریو در رابطه با تمامی عملیات شرکت استرالیایی استفاده شود.

مهم است که به یاد داشته باشید که تغییرات نشان داده شده در سناریو لزوماً در طول زمان به آرامی رخ نمی دهد. شواهد گذشته نشان می دهد که تغییرات در برخی از متغیرهای آب و هوایی، به ویژه میانگین سالانه و میانگین فصلی بارندگی، می تواند ناگهانی باشد.

نکته: در جدول، خشکسالی به عنوان کمبود شدید بارندگی (در کمترین 10 درصد ثبت شده) برای 3 ماه یا بیشتر تعریف شده است. فراوانی خشکسالی از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است، اما به طور متوسط، اکثر مناطق در شرق و جنوب استرالیا حدود 3 خشکسالی در هر دهه را از سال 1961 تا 2000 تجربه کردند.

کارگاه های ریسک

روند

این کارگاه ها در دو بخش اصلی بودند: یکی برای شناسایی و تجزیه و تحلیل خطرات، دیگری برای شروع کاوش در درمان ها یا اقدامات سازگاری که می توان برای مقابله با خطرات انجام داد.

در طول وظایف شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسک، عناصر و محرک‌های کلیدی جدول 4 یکی یکی گرفته شدند و از یک فرآیند طوفان فکری برای شناسایی خطراتی که هر کدام به ذهن متبادر می‌شوند، استفاده شد. سپس هر ریسک توسط:

• توجه به هر گونه کنترل موجود یا متعهد که تمایل به اصلاح آن را دارد
• با در نظر گرفتن این کنترل ها، یک رتبه بندی پیامد و یک رتبه احتمال از جدول 1 تخصیص داده می شود.

یک رتبه بندی اولویت اولیه از جدول 2 بر اساس رتبه بندی پیامدها و احتمال تخصیص داده شد.

وقتی یک عنصر کلیدی تکمیل شد، کارگاه به عنصر بعدی رفت تا اینکه همه آنها در نظر گرفته شدند.

پس از شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسک، تیم کارگاه ریسک ها را بررسی کرد تا اطمینان حاصل شود که رتبه بندی ها در طول روز ثابت بوده است. نتیجه این بررسی مجموعه ای از خطرات با اولویت های مورد توافق بود.

با در نظر گرفتن بالاترین اولویت، کارگاه برنامه ریزی درمان ریسک را در نظر گرفت. روش‌های کلی یا فعالیت‌های تجاری موجود که ممکن است به هر یک از شدیدترین خطرات رسیدگی کنند، به عنوان پایه‌ای برای مدیریت مستمر ریسک شناسایی شدند.

خلاصه نتایج

در مجموع، 45 خطر شناسایی و رتبه بندی شد. توزیع خطرات و نتایج و رتبه‌بندی احتمال آنها در جدول 6 نشان داده شده است. نمایه بین عناصر کلیدی در شکل 3 نشان داده شده است.

تحلیل و بررسی

هشت خطر به عنوان بیش از احتمال وقوع یا در حال حاضر موجود ارزیابی شد. آنها به عنوان مفروضات برنامه ریزی به جای خطر در نظر گرفته شدند.

• ثابت شده است که مناطق در حال رشد فعلی برای گونه های محصولی که اکنون رشد می کنند مناسب نیستند
• خرید تهاجمی تر زیرا تامین کنندگان با بازاری در حال تغییر روبرو هستند و نیاز به ایجاد یک تجارت پایدار برای خود در یک محیط جدید دارند.
• افزایش هزینه مواد با کیفیت مورد نیاز
• عملکرد محصولات زراعی از افزایش تابش خورشیدی و دمای بالاتر رنج می برد
• قیمت آب بالاتر از تورم عمومی سال به سال است
• افزایش هزینه های انطباق
• هزینه‌های انرژی به طور کلی افزایش می‌یابد، و از طریق فشار ذینفعان برای اینکه شرکت از قدرت “پاک” در عملیات خود استفاده کند.
• هزینه های توزیع با افزایش قیمت سوخت افزایش می یابد.

یکی از خطرات با پیامدهای شدید – مقررات سپرده و بازگشت کانتینر مستلزم تغییراتی در شیوه های عملیاتی است که هزینه ها را افزایش می دهد – در کوتاه مدت مورد توجه قرار گرفت. (از زمانی که ارزیابی ریسک شرح داده شده در اینجا انجام شد، بسیاری از حوزه های قضایی استرالیا یا مقررات سپرده کانتینری را معرفی کرده اند یا آنها را به طور جدی در نظر می گیرند، بنابراین توجه اولیه به این خطر هم دقیق و هم محتاطانه بود.)

درمان ها و گزینه های سازگاری

خطرات مشابه یا مرتبط به خطرات “سرفصل” گروه بندی شدند تا توسعه گزینه های درمان و سازگاری را ساده کنند. برخی از خطرات قبلاً توسط کسب و کار مورد توجه قرار گرفته بود. مواد حاصل از ارزیابی ریسک به تیم های مربوطه ارجاع داده شد تا کار خود را تقویت کنند.

گزینه‌ها برای سایر ریسک‌های مهم با استفاده از الگوی جدول 7 توسعه و تحلیل شدند.

اولویت‌ها برای تحلیل گزینه‌ها از چهار دسته انتخاب شدند:

• بله – مزایا به وضوح از هزینه ها بیشتر است و بنابراین این گزینه ارزش دارد که به زودی دنبال شود
• برای اقدام بعدی آماده شوید – این گزینه ارزش دنبال کردن را دارد، اما نیازی به شروع فوری ندارد
• بررسی – این گزینه ممکن است ارزشمند باشد، اما اطلاعات بیشتری مورد نیاز است
• خیر – هزینه ها به وضوح بیشتر از منافع است و بنابراین ارزش پیگیری بیشتر را ندارد.

درس ها

ایجاد زمینه

تغییر اقلیم به مواردی اشاره دارد که نامشخص هستند و ممکن است نتایج خاص اقلیمی تا زمانی در آینده دور به وجود نیاید. ارزیابی ریسک در این شرایط با ارزیابی مرتبط با پیامدهای فوری یا کوتاه مدت خطراتی که ممکن است به زودی ایجاد شود متفاوت است. شرکت کنندگان در ارزیابی ریسک مرتبط با آب و هوا به کمک اضافی و یک یادداشت مختصر نیاز دارند تا به آنها کمک کند به وضوح در مورد آنچه ممکن است تحت شرایطی کاملاً متفاوت با آنچه که در حال حاضر می شناسند و درک می کنند فکر کنند.

این مورد از چیدمان عناصر کلیدی توسعه یافته در جدول 4 برای ساختار شناسایی ریسک، ترکیب عناصر مرتبط با کسب و کار با محرک های تغییر آب و هوا استفاده کرد.

رانندگان خود با سناریوهای اقلیمی مرتبط بودند که شرکت کنندگان کارگاه را تشویق می کرد تا تصور کنند که آینده چگونه خواهد بود و بنابراین به آنها کمک می کرد تا خطرات را شناسایی کنند. سناریوهایی مانند آنچه در جدول 5 آمده است بر اساس بهترین علم موجود است که در منطقه جغرافیایی خاص و چارچوب زمانی مورد علاقه آینده اعمال می شود.

در حالی که سناریوها ممکن است بر اساس تجزیه و تحلیل علمی صحیح باشد، آنها باید به طور کلی تفسیر شوند، نه به عنوان مجموعه خاصی از نتایج آب و هوایی در یک زمان خاص در آینده. آنها نقطه مرجعی هستند که شرکت کنندگان در کارگاه می توانند به طور گسترده در مورد آنچه ممکن است اتفاق بیفتد و پیامدهای آن برای نتایج کسب و کار فکر کنند.

ارزیابی ریسک

شکل 2 یک فرآیند مدیریت ریسک دو مرحله ای را نشان می دهد که برای کارهای مرتبط با آب و هوا (و همچنین برای بسیاری از ارزیابی های ریسک زیست محیطی) مفید است. مرحله اول یک فرآیند غربالگری است، برای شناسایی مهم ترین خطرات. در صورت لزوم، مرحله دوم به جزئیات بیشتر می پردازد، اغلب پس از جمع آوری اطلاعات اضافی مناسب، اما تنها در جایی که تجزیه و تحلیل اضافی به عنوان کمکی برای تصمیم گیری بهتر مفید است.

در این مورد ما فقط غربالگری اولیه را انجام دادیم، زیرا در آن زمان کافی بود.

خیاطی گزینه های درمانی

خطرات تغییر آب و هوا ممکن است تا آینده ای دور عواقبی برای کسب و کار نداشته باشد. در مقایسه با ارزیابی ریسک مربوط به مسائل فوری یا کوتاه مدت، تجزیه و تحلیل گزینه های درمانی ممکن است فعالیت هایی را مشخص کند که ارزشمند هستند اما نیازی به انجام فوری ندارند.

فعالیت‌ها ممکن است مشروط به رسیدن به آستانه‌های خاص یا رخدادهای محرک خاصی باشند. ایجاد یک مجموعه خوب از گزینه های درمانی و شرایطی که ممکن است منجر به تصمیم برای شروع اجرای آنها شود، ممکن است به تفکر تخیلی بیشتری نیاز داشته باشد تا برای درمان خطرات کوتاه مدت.

پرورش تخیل

شناسایی و تجزیه و تحلیل موفقیت آمیز خطرات مرتبط با آب و هوا، و توسعه گزینه های درمانی مرتبط، همگی به شرکت کنندگان در کارگاه نیاز دارد تا تخیل خود را به کار گیرند. این باید یک فعالیت ساختاریافته باشد تا اطمینان حاصل شود که مرتبط است، اما ساختار باید تفکر برون یابی، غیرخطی و «خارج از چارچوب» را تشویق کند. عوامل متعددی این امر را تایید می کند.

آماده سازی صدا حیاتی است.

• مجموعه خوبی از عناصر کلیدی، مرتبط با محرک‌های تغییر، ساختار محکمی را برای کار فراهم می‌کند، بدون اینکه شرکت‌کنندگان را بیش از حد محدود کند.
• سناریوهای مبتنی بر منطق به شرکت کنندگان اجازه می دهد تا آینده های احتمالی را که ممکن است با آن آشنا نباشند، تجسم کنند. برای تغییر اقلیم، چنین سناریوهایی برای بسیاری از نقاط جهان توسط سازمان های دولتی و سازمان های علمی معتبر تهیه و منتشر شده است.
• مانند بسیاری از فرآیندهای مبتنی بر سناریو، داشتن توضیحاتی از چندین آینده احتمالی در دسترس برای تحریک بحث ارزشمند است. به عنوان مثال، یک سناریوی به طور کلی سودمند یا “خوب” و یک سناریوی کمتر مساعد یا “بد” ممکن است برای گسترش دامنه بحث و خطرات شناسایی شده استفاده شود.

مطالب توجیهی خوب ضروری است. باید از قبل صادر شود، بنابراین شرکت کنندگان فرصتی دارند قبل از آمدن به کارگاه، آن را بخوانند و درباره آن با جزئیات فکر کنند، و باید جامع باشد، تا شرکت کنندگان را تشویق کند تا به طور گسترده در مورد آنچه ممکن است در کارگاه بحث شود، فکر کنند.

در نهایت، تسهیل خوب بسیار مهم است. تسهیل‌گر باید بتواند در ساختاری از عناصر و محرک‌هایی مانند آنچه در جدول 5 آمده است کار کند تا مطمئن شود که همه چیز مهم پوشش داده شده است، اما به شیوه‌ای آزاد برای تشویق بحث و بحث مفید. این کار آسانی نیست، زیرا می تواند مرز باریکی بین تفکر تخیلی واقعی و انحرافات بی ربط وجود داشته باشد. اگر قرار است این عمل متعادل کننده در طول فرآیند کارگاه حفظ شود، تسهیل کننده نیز باید بسیار آماده باشد.

منابع

اداره گلخانه استرالیا (2006) اثرات تغییرات آب و هوا و مدیریت ریسک: راهنمای کسب و کار و دولت . دولت استرالیا، وزارت محیط زیست و میراث.

هنسی، ک، مکادم، آی و وتون، پی، 2006. سناریوهای تغییر اقلیم برای ارزیابی اولیه ریسک مطابق با راهنمای مدیریت ریسک ، تهیه شده برای اداره گلخانه استرالیا، بخش محیط زیست و میراث، تحقیقات دریایی و جوی CSIRO.