خودکفایی غذایی آینده در ایران: تحلیلی مبتنی بر مدل

چکیده
ایران با بیش از 80 میلیون نفر در منطقه ای بی ثبات سیاسی قرار دارد. غذای آینده کشور
عرضه و کفایت به دلیل بهره برداری بیش از حد از منابع آبی و زمینی در خطر است. در این مطالعه، الف
چارچوب مدل‌سازی برای تخمین تولید گونه‌های گیاهی تحت تأثیر سناریوهای مختلف استفاده شد
سال 2030. سناریوها منابع مختلف آب کشاورزی، بهبود راندمان آبیاری و
کاهش شکاف عملکرد محصول (به عنوان مثال، تفاوت بین عملکرد فعلی مزرعه و عملکرد بالقوه). تقاضای غذا،
با توجه به طیف وسیعی از رژیم های غذایی و سناریوهای از دست دادن و ضایعات نیز با استفاده از چارچوب مدل سازی ارزیابی شد. ما پیدا کردیم
که برداشت فعلی آب کشاورزی را به سطح ایمن برای محیط زیست محدود می کند (از 86.0 به 38.5 میلیارد
مترمکعب در سال) تا سال 2030 همراه با افزایش جمعیت (از 80 به 90 میلیون نفر) در همین مدت
دوره منجر به کاهش خودکفایی از 83% به تنها 39% با فرض مدیریت فعلی تولید شد.
رژیم غذایی فعلی و از دست دادن و هدر رفتن غذا. اجرای یک سناریوی تولید بسیار بهبود یافته (تقویت
شکاف نسبی عملکرد از 60 درصد فعلی به 40 درصد و افزایش راندمان آبیاری از 38 درصد فعلی به
53٪ با استفاده از رژیم غذایی فعلی، از دست دادن و ضایعات خودکفایی را به 61٪ و با استفاده از تغییر متوسط ​​به 69٪ بازگرداندند.
سناریوی تقاضا (رژیم غذایی اصلاح شده و کاهش 15 درصدی از دست دادن و ضایعات). اجتناب از برداشت بیش از حد آب توسط
کشاورزی تا سال 2030 بدون قربانی کردن درجه ای از خودکفایی ممکن نخواهد بود. برای رسیدن به بالاترین
نتایج خودکفایی، ترکیبی از افزایش تولید و تقاضای کنترل شده ضروری است

معرفی
تغذیه 9 تا 10 میلیارد نفر در جهان در سال 2050 به عنوان یکی از مهمترین چالش های بشر شناخته شده است (تیلمن
و همکاران، 2011; کاسمن، 2012; اسمیت، 2013). ایران با بیش از 80
میلیون نفر، از نظر ژئوپلیتیکی به یک منطقه ناپایدار متصل است
خاورمیانه. ایران با رشد جمعیت بالا و پایین مشخص می شود
و بارندگی های نامنظم، زمین های زراعی محدود، و محدودیت شدید آب
منابع (سلطانی و همکاران، 1395). جمعیت کشور افزایش یافته است
از حدود 30 میلیون به بیش از 80 میلیون در 50 سال گذشته رسیده است.
در همان زمان کشاورزی گسترش یافته و تشدید شده است. در
پیش بینی می شود جمعیت کشور تا سال 2030 از 89 میلیون نفر فراتر رود (WPP,
2017). تامین غذای کافی برای مردم یک چالش بزرگ است،
به ویژه از آنجایی که بهره برداری از منابع آبی و زمینی در حال حاضر انجام شده است
از مرزهای پایدار فراتر رفت (سلطانی و همکاران، 2020).
بیش از 90 درصد محصولات زراعی فعلی در ایران برداشت می شود
از کشاورزی آبی (سلطانی و همکاران، 2020)، که بسیار بالاتر است

از میانگین جهانی 20% (کیتینگ و همکاران، 2014)، نشان می دهد
کشاورزی در ایران به شدت به آبیاری وابسته است. آب جاری
برداشت برای کشاورزی 86 میلیارد متر مکعب است
، که 90 درصد از
مصرف آب کشور (سلطانی و همکاران، 2020). بر اساس برآوردهای
وزارت نیرو (MOE)، سطح مجاز، یعنی پایدار
برداشت آب کشاورزی 61.7 میلیارد مترمکعب در سال است (آبفا،
2018). از این رو، به دلیل گسترش بیش از حد کشاورزی آبی، حداقل 24 میلیارد متر مکعب در سال برداشت آب اضافی توسط کشاورزی وجود دارد. تخمین برداشت بیش از حد آب در زمانی که
استانداردهای شناخته شده بین المللی (مانند اسماختین و همکاران، 2004؛ فادر
و همکاران، 2013) و خشکسالی های فعلی در کشور (عباسی و همکاران، 1396)
در نظر گرفته شده اند. برداشت بیش از حد آب در کشاورزی شناخته شده است
مسئول بحران آب یا ورشکستگی آب کشور باشد
(مدنی، 1393؛ مدنی و همکاران، 1395) و مشکلات زیست محیطی
که در همه جای کشور قابل مشاهده است: مشکلاتی مانندا، کاهش آب ها
از بین رفتن تالاب ها، دریاچه ها و رودخانه هی زیرزمینی
جداول آب، چاه های خشک کن، فرونشست زمین، طوفان های گرد و غبار و

آسیب اکوسیستم (مریدی، 1396). بنابراین، به نظر می رسد کشاورزی و
محیط زیست در یک مارپیچ ناپایداری قرار دارند.
به همین دلیل نیاز به برنامه‌ریزی فوری برای کاهش مصرف آب است
کشاورزی قبل از اینکه عواقب زیست محیطی جبران ناپذیر شود. کاهش برداشت آب برای کشاورزی ممکن است این مشکل را تشدید کند
تولید غذای کافی را به چالش می کشد و ممکن است خودکفایی غذایی را کاهش دهد. خودکفایی غذایی کشور در اینجا به عنوان نسبت تعریف می شود
(یا درصد) بین تولید غذای ملی و غذای ملی
تقاضا بنابراین سؤال اصلی تحقیق ما این است که آیا چنین است؟
حفظ سطح فعلی خودکفایی غذایی با کمتر ممکن است
مصرف آب کشاورزی برای پاسخ به این، ما مشارکت های را ارزیابی می کنیم
افزایش راندمان آبیاری و بهره برداری از پتانسیل های بکر
بازده – محصول. راندمان آبیاری بالاتر باعث مصرف کمتر آب در واحد سطح می شود
و آب ذخیره شده را می توان برای محیط زیست کنار گذاشت و یا می توان از آن استفاده کرد
برای آبیاری زمین بیشتر، در صورت وجود (جاگرمایر و همکاران، 2015، 2016).
کاهش شکاف عملکرد، تفاوت بین عملکرد کشاورزان و عملکرد بالقوه، به عنوان یک گزینه امیدوارکننده در بهبود شناسایی شده است.
تامین غذا و خودکفایی غذایی (ون ایترسوم و همکاران، 2016؛ ون
لون و همکاران، 2018; تیمسینا و همکاران، 2018). یک سوال مهم دیگر
این است: اقداماتی که برای مدیریت تقاضای مواد غذایی انجام می شود تا چه حد موثر است
اصلاح رژیم غذایی و کاهش از دست دادن یا هدر رفتن غذا. ما آگاه هستیم که
خودکفایی غذایی مساوی با امنیت غذایی نیست و پیش نیاز امنیت غذایی نیست. با این حال، به ارزیابی کمی کمک می کند
اقدامات مختلف در تولید مواد غذایی و/یا تقاضا.
سلطانی و همکاران (2020) یک مدل شبیه سازی ساده آزمایش شده (SSMiCrop2) را برای ایران با استفاده از شکاف جهانی تولید و بهره وری آب راه اندازی کرد.
پروتکل اطلس (GYGA؛ Van Ittersum و همکاران، 2013). تنظیمات مدلسازی
عملکرد بالقوه آبی (Yp) و دیم (Yw) را با موفقیت شبیه سازی کرد
و نیاز خالص آبیاری (برای شرایط آبیاری) عمده
گونه های گیاهی در ایران راه اندازی مدل سازی با دو ماژول همراه شد که تولید محصول را در سطح استان و کشور به عنوان یک محاسبه می کند
تابع Yp و Yw، شکاف عملکرد نسبی، راندمان آبیاری و زمین
و تخصیص آب و منابع.
در این مطالعه از راه اندازی SSM-iCrop2 برای ایران و دو مورد آن استفاده کردیم
ماژول هایی برای تخصیص آب بین گونه ها و تولید گیاه
(سلطانی و همکاران، 2020) برای تخمین تولید گونه های گیاهی در
سطح استان و کشور تحت تأثیر سناریوهای مختلف
منابع آب کشاورزی، بهبود راندمان آبیاری و کاهش شکاف عملکرد محصول. علاوه بر این، ما روشی را برای ارزیابی تقاضای غذا برای طیف وسیعی از رژیم‌ها و از دست دادن و ضایعات ایجاد کردیم و از آن استفاده کردیم
سناریوهای سال 2030. خودکفایی غذایی ایران تا سال 2030
بررسی ترکیبات مختلف سناریوهای تولید و تقاضا به منظور بررسی برخی از استراتژی‌ها برای غذای آینده کشور
امنیت. ما از تحلیل های مشابه برای ایران یا سایر کشورهای منطقه مطلع نیستیم.

2. روش ها
2.1. طراحی چارچوب
طرح ارائه شده در شکل 1 برای محاسبه غذا استفاده شد
خودکفایی تقاضا برای محصولات گیاهی و گیاهی برای تغذیه
کشور به طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق فرآورده های حیوانی به عنوان یک به دست آمد
تابع جمعیت، رژیم غذایی، از دست دادن غذا و ضایعات و تبدیل
ضرایب محصولات گیاهی به مواد غذایی تقاضا برای دام
محصولات، به عنوان مثال گوشت، شیر و تخم مرغ به محصولات گیاهی مربوطه مورد نیاز برای تولید آنها تبدیل شد. با استفاده از این
طرح، تاثیر رژیم های غذایی مختلف، از دست دادن و ضایعات و جمعیت
سناریوها قابل ارزیابی هستند. تولید گیاهی کشور به عنوان تابعی از عملکرد بالقوه گونه های گیاهی کشت شده محاسبه شد
در شرایط آبی (Yp) و دیم (Yw)، شکاف عملکرد نسبی
(شکاف نسبی بین Yp یا Yw و عملکرد واقعی یا هدف کشاورزان)،
راندمان آبیاری (فقط برای شرایط آبیاری) و زمین موجود و منابع آب

2.2. محاسبه تولید گیاهی با آب و تولید
ماژول ها
محاسبه تولید گیاهی برای ایران با استفاده از مدل SSMiCrop2 برای ایران که توسط سلطانی و همکاران توضیح داده شده است، انجام شد. (2020؛ سایه دار
بخشی از شکل 1). به طور خلاصه، آنها یک محصول ساده را پارامتر و ارزیابی کردند
مدل رشد (SSM-iCrop2) برای بیش از 35 گونه گیاهی اصلی
ایران (برای نقشه کشور و فهرست گونه های گیاهی به SI مراجعه کنید). سپس،
آنها مدل را با استفاده از یک رویکرد از پایین به بالا اعمال کردند که مستلزم آن است
اطلاعات محلی به عنوان ورودی مدل برای تخمین محصول استفاده شد
تولید، که سپس به سطح منطقه و کشور افزایش یافت
با استفاده از یک چارچوب فضایی (www.yieldgap.org؛ Van Ittersum و همکاران،
2013; ون وارت و همکاران، 2013; ون بوسل و همکاران، 2015; گراسینی و همکاران،
2015). راه اندازی مدل سازی تخمین های نماینده ای از Yp و را ارائه می دهد
Yw و خالص نیاز آب آبیاری برای رسیدن به Yp برای گونه های گیاهی در سطح استان تحت تأثیر اقلیم، خاک، مدیریت و
ژنتیک ( رقم ). برآوردها در دو ماژول (آب و
ماژول های تولید؛ سلطانی و همکاران، 2020) برای محاسبه کل تولید
گونه های گیاهی در سطح استان و کشور به عنوان تابعی از موجود
منابع زمین و آب و کارایی بهره برداری از منابع به عنوان
با استفاده از شکاف عملکرد نسبی (RYG) و راندمان آبیاری (IE) تعیین شد.
(عکس. 1). RYG برای شرایط آبیاری به صورت “1 – Ya/Yp” تخمین زده شد
برای شرایط دیم «1– بله/بله» تعریف IE مورد استفاده در مطالعه حاضر
مانند سلطانی و همکاران است. (2020)، و نسبت بین خالص است
نیاز آب آبیاری و برداشت آب (یعنی مقدار
آب از رودخانه ها، مخازن، دریاچه ها یا زیرزمینی منحرف می شود).
ماژول ها شامل آمار سطح زیر کشت و
عملکرد واقعی (Ya) گونه های گیاهی در سطح استان به دست آمده از
وزارت زراعت برای دوره 2011-2017 همراه با داده های مربوط به
برداشت آب جاری استانی برای آبیاری از وزارت
انرژی (MoE). آنها همچنین شامل برآوردهای RYG به دست آمده با استفاده از Yp، Yw هستند
و داده های Ya برای گونه های گیاهی در سطح استان. داده های کل آب
برداشت برای کشاورزی از وزارت آموزش و پرورش در سطح استان در دسترس است، اما
تخصیص منابع آب آبیاری کشاورزی به انواع مختلف
گونه های گیاهی در هر استان موجود نیست. این تخصیص است
بنابراین توسط ماژول آب بر اساس سطح زیر کشت گونه های مختلف (الگوی کشت) و آبیاری خالص آنها برآورد شد.
نیاز آب    2.2. محاسبه تولید گیاهی با آب و تولید
ماژول ها
محاسبه تولید گیاهی برای ایران با استفاده از مدل SSMiCrop2 برای ایران که توسط سلطانی و همکاران توضیح داده شده است، انجام شد. (2020؛ سایه دار
بخشی از شکل 1). به طور خلاصه، آنها یک محصول ساده را پارامتر و ارزیابی کردند
مدل رشد (SSM-iCrop2) برای بیش از 35 گونه گیاهی اصلی
ایران (برای نقشه کشور و فهرست گونه های گیاهی به SI مراجعه کنید). سپس،
آنها مدل را با استفاده از یک رویکرد از پایین به بالا اعمال کردند که مستلزم آن است
اطلاعات محلی به عنوان ورودی مدل برای تخمین محصول استفاده شد
تولید، که سپس به سطح منطقه و کشور افزایش یافت
با استفاده از یک چارچوب فضایی (www.yieldgap.org؛ Van Ittersum و همکاران،
2013; ون وارت و همکاران، 2013; ون بوسل و همکاران، 2015; گراسینی و همکاران،
2015). راه اندازی مدل سازی تخمین های نماینده ای از Yp و را ارائه می دهد
Yw و خالص نیاز آب آبیاری برای رسیدن به Yp برای گونه های گیاهی در سطح استان تحت تأثیر اقلیم، خاک، مدیریت و
ژنتیک ( رقم ). برآوردها در دو ماژول (آب و
ماژول های تولید؛ سلطانی و همکاران، 2020) برای محاسبه کل تولید
گونه های گیاهی در سطح استان و کشور به عنوان تابعی از موجود
منابع زمین و آب و کارایی بهره برداری از منابع به عنوان
با استفاده از شکاف عملکرد نسبی (RYG) و راندمان آبیاری (IE) تعیین شد.
(عکس. 1). RYG برای شرایط آبیاری به صورت “1 – Ya/Yp” تخمین زده شد
برای شرایط دیم «1– بله/بله» تعریف IE مورد استفاده در مطالعه حاضر
مانند سلطانی و همکاران است. (2020)، و نسبت بین خالص است
نیاز آب آبیاری و برداشت آب (یعنی مقدار
آب از رودخانه ها، مخازن، دریاچه ها یا زیرزمینی منحرف می شود).
ماژول ها شامل آمار سطح زیر کشت و
عملکرد واقعی (Ya) گونه های گیاهی در سطح استان به دست آمده از
وزارت زراعت برای دوره 2011-2017 همراه با داده های مربوط به
برداشت آب جاری استانی برای آبیاری از وزارت
انرژی (MoE). آنها همچنین شامل برآوردهای RYG به دست آمده با استفاده از Yp، Yw هستند
و داده های Ya برای گونه های گیاهی در سطح استان. داده های کل آب
برداشت برای کشاورزی از وزارت آموزش و پرورش در سطح استان در دسترس است، اما
تخصیص منابع آب آبیاری کشاورزی به انواع مختلف
گونه های گیاهی در هر استان موجود نیست. این تخصیص است
بنابراین توسط ماژول آب بر اساس سطح زیر کشت گونه های مختلف (الگوی کشت) و آبیاری خالص آنها برآورد شد.
نیاز آب
2.3. محاسبه تقاضا برای محصولات گیاهی با ماژول تقاضا
یک ماژول (ماژول تقاضا) برای محاسبه تقاضای کشور با استفاده از چارچوب ارائه شده در شکل 1 ایجاد شد. تقاضا برای
سرانه هر محصول گیاهی (مثلاً دانه گندم) در کشور از مصرف سرانه اقلام غذایی مرتبط (مثلاً
آرد به عنوان نان، ماکارونی و سبوس) در رژیم غذایی متوسط ​​کشور و
جمعیت کشور، با در نظر گرفتن (1) ضریب تبدیل
از محصول به ماده غذایی (مانند گندم تا آرد)، (2) از بین رفتن و ضایعات
محصول از دروازه مزرعه تا مصرف کننده، و (iii) سایر غیر غذایی
استفاده از محصول (به عنوان مثال به عنوان بذر) (شکل 1).
میانگین رژیم غذایی (که به سبد غذایی نیز معروف است) هر ایرانی دارد
توسط مراکز مختلف کشور مورد مطالعه قرار گرفته است. در اینجا از مقادیر استفاده می کنیم
پژوهشکده ملی تغذیه و فناوری غذایی
وزارت بهداشت (وزارت بهداشت) (صالحی، 1391)، اصلاح شده با تغییرات جزئی
طی سالهای اخیر (جدول 1). وزارت بهداشت همچنین یک “رژیم غذایی بهینه” برای
ایرانیان بر اساس شرایط کشاورزی و اقتصادی کشور.
“رژیم غذایی بهینه” شامل روغن و شکر کمتر و میوه ها، سبزیجات، گوشت، شیر و تخم مرغ بیشتر است. تلفات و ضایعات برای هر محصول به صورت سرانه عرضه هر محصول منهای مصرف سرانه همان محصول و منهای مصرف غیر خوراکی با استفاده از تخمین زده شد.
آمار 94-1390 اتاق بازرگانی ایران و وزارت
کشاورزی (شریعتمدار و همکاران، 2017) (جدول S2 در SI).
عوامل تبدیل محصولات گیاهی و دامی به مواد غذایی
از مراجع محلی به دست آمد و در صورت لزوم وزن دهی شد
میانگین ها استفاده شد (جدول S3 در SI). فرآورده های حیوانی از
محصولات گیاهی برآورد نمایندگی محصولات گیاهی مورد نیاز به

……………………….

……………………….

تحلیل سناریو
راه اندازی مدل SSM-iCrop2 برای ایران همراه با آب،
برای برآورد تولید از ماژول های تولید و تقاضا استفاده شد
و تقاضای گیاهان برای طیف وسیعی از سناریوها در سال 2030 در مقایسه با
شرایط فعلی (2015). (راه اندازی مدل SSM-iCrop2 همراه با
سه ماژول سیستم SEA نامیده می شود. ما سال 2030 را انتخاب کردیم،
زیرا نشان داده شده است که نیاز به رشد عملکرد بالاتر است
نرخ ها و بهبود امنیت غذایی به دلیل پویایی های جمعیتی پیش بینی شده قبل از سال 2035 بیشترین میزان را دارد (رزگرانت و همکاران، 2013؛ فیشر و
کانر، 2018). تولید گیاهی برای ترکیب دو مورد برآورد شد
سطوح منابع آب آبیاری، سه سطح RYG و سه سطح
بهبود اینترنت اکسپلورر از آنجایی که بازه زمانی بین 2015 و 2030 نسبتاً کوتاه است، فرض بر این بود که برآوردهای Yp و Yw در سال 2030
همانند شرایط فعلی و تاثیر تغییرات آب و هوایی و
بهبودهای احتمالی Yp و Yw به دلیل اصلاح نباتات نادیده گرفته شد. علاوه بر این، فرض بر این بود که الگوی کشت (منطقه نسبی
کشت گونه های مختلف گیاهی) و نیز تخصیص آب
نسبت به محصولات مختلف در داخل استان ها بدون تغییر باقی می ماند.
برآوردهای مختلفی از جمعیت برای سال 2030 در ایران انجام شده است
ساخته شده است. رقم متوسط ​​باروری سازمان ملل 88.9 میلیون پروژه (WPP، 2017) است. با این حال، برآورد وزارت اجتماعی
رفاه کمی بالاتر است، یعنی 90.6 (شکوری، 1388). در اینجا، ما از
میانگین این دو برآورد (یعنی 89.7 میلیون).

انواع در دسترس بودن آب
منبع آب آبی تجدیدپذیر ایران (RWR، میانگین بلندمدت) است
137.5 میلیارد متر مکعب (فرامرزی و همکاران، 2009؛ فائو، 2016). آب جاری
برداشت برای کشاورزی 86 میلیارد متر مکعب در سال است که توسط برآورد شده است
وزارت انرژی (ABFA، 2018؛ FAO، 2016؛ ناصری و همکاران، 2017). سطح مجاز
برداشت آب برای کشاورزی کشور (آب قابل استفاده کشاورزی؛ AUW) بر اساس برآورد و اعلام وزارت آموزش و پرورش 61.7 میلیارد متر مکعب است.
در سال (31.4 میلیارد متر مکعب از منابع زیرزمینی و 30.3 میلیارد متر مکعب).
از منابع سطحی) (آبفا، 2018). منطق این برآورد این است که
65 درصد RWR قابل بهره برداری و 70 درصد آب موجود قابل بهره برداری است
اختصاص داده شده به کشاورزی (137.5 × 0.65 × 0.7 = 62). برآوردهای کنونی وزارت انرژی از برداشت آب برای کشاورزی و AUWs در دسترس است
سطوح استانی (سلطانی و همکاران، 2020). برآورد وزارت اقتصاد از AUW است
قابل بحث است زیرا کسری از RWR قابل بهره برداری را بیش از حد تخمین می زند و به دلیل اینکه بر اساس داده ها و اندازه گیری قبل از سال 2006 است.
در حال حاضر، وزارت انرژی در حال تجدید نظر در برآوردهای خود از AUW است، اما هیچ داده رسمی در این مورد وجود ندارد
تا کنون منتشر شده است.
در ایران 75 درصد بارندگی در 25 درصد از مساحت کشور رخ می دهد
75 درصد بارندگی در خارج از فصل نیز رخ می دهد (مدنی، 1393). چندین
منابع (مانند اسماختین و همکاران، 2004؛ فادر و همکاران، 2013) پیشنهاد کرده اند.
که تنها 40 درصد از RWR قابل بهره برداری است، به دلیل عدم تطابق بین
تنوع مکانی و زمانی دسترسی به آب و تقاضای آب و
زیرا بخشی از RWR باید برای عملکرد ذخیره شود
اکوسیستم ها و حفظ جریان های زیست محیطی. بنابراین، یک برآورد زیست محیطی ایمن از کل آب قابل بهره برداری کشور
55.0 میلیارد متر مکعب (137.5 × 0.4 = 55.0) و AUW خواهد بود
38.5 میلیارد متر مکعب با فرض 70 درصد آب موجود می تواند به آن اختصاص یابد
کشاورزی (55 × 0.7 = 38.5). با این برآورد AUW وجود خواهد داشت
حداقل 16.5 میلیارد متر مکعب آب برای مصارف غیر کشاورزی (خانگی).
و صنعت) در سال 2030 که کافی تلقی می شود. AUW های استانی
به همین ترتیب برآورد شدند.
ناصری و همکاران (2017) نشان داد که RWR کشور کاهش یافته است
106 میلیارد متر مکعب در سال (کاهش 23 درصدی) بر اساس داده های آب و هوا از
2007–2014. اگر فرض کنیم این تغییرات اخیر در اقلیم پایدار باشد
و ما با یک نرمال جدید روبرو هستیم، سپس برآورد فوق 38.5 میلیارد است
مترمکعب حاصل 52 درصد RWR 106 میلیارد مترمکعبی کل کشور است.
آب قابل بهره برداری و 70 درصد آن به عنوان AUW (106 × 0.52 × 0.7 =
38.5).
2.4.2. انواع راندمان آبیاری
میانگین اینترنت اکسپلورر امروزی در ایران 38 درصد تخمین زده می شود، اما متفاوت است
بین استان ها (سلطانی و همکاران، 2020). به گفته فائو، طرح
راندمان آبیاری (کارایی انتقال و کاربرد) از
50 تا 60 درصد خوب است (بروور و همکاران، 1989). بنابراین، اینترنت اکسپلورر 60 درصد بود
به عنوان یک IE هدف نهایی در نظر گرفته می شود. سه نوع بهبود IE توسط
2030 تعریف شد:
– بدون بهبود: فرض بر این بود که IE در سال 2030 با فعلی یکسان است
برآوردها (یعنی 38٪).
– بهبود 33 درصدی تفاوت بین IE هدف 60 درصد و
اینترنت اکسپلوررهای فعلی استانی، بنابراین در سال 2030 این کشور به 45 درصد IE می رسد.
(0.5% بهبود در سال).
– بهبود 67 درصدی تفاوت بین IE هدف 60 درصد و
اینترنت اکسپلوررهای فعلی استانی، بنابراین در سال 2030 کشور به IE به 53٪ (1٪) می رسد
بهبود در سال).

انواع شکاف بازده
به طور معمول، تحقق RYG 20٪ به عنوان حداقل در نظر گرفته می شود
تحت مدیریت خوب مزرعه به دلیل اقتصادی و زیست محیطی
محدودیت ها (کاسمن، 1999؛ کاسمن و همکاران، 2003؛ ون ایترسوم و همکاران،
2013). میانگین RYG کشور ایران در حال حاضر 60 درصد تخمین زده می شود، اما
بسته به گونه و استان متفاوت است (سلطانی و همکاران، 2020). فرصت ها به
افزایش تولید کارخانه تا سال 2030 سپس برای سه نوع کاهش شکاف عملکرد مورد بررسی قرار گرفت:
(i) عدم تغییر در شکاف بازده: فرض بر این بود که سطح بازده فعلی باقی می ماند

(ii) کاهش 25 درصدی تفاوت بین RYG 20 درصدی و
RYGهای فعلی، به طوری که میانگین RYG کشور از مقدار کاهش می یابد
فعلی 60 تا 50 درصد
(iii) کاهش 50 درصدی تفاوت بین RYG 20 درصدی و
RYGهای فعلی، به طوری که میانگین RYG کشور از مقدار کاهش می یابد
فعلی 60 تا 40 درصد
2.4.4. ترکیب بازده آبیاری و انواع شکاف عملکرد در سناریوها
سناریوهای نهایی برای تحلیل خودکفایی سه ترکیب از انواع IE و RYG ذکر شده در بالا هستند:
(i) سناریوی تولید بهبود نیافته (NIP): سطوح RYG و IE در
2030 برابر با سطوح فعلی آنها (2015) است (نوع i هر دو RYG).
و IE).
(ii) سناریوی تولید با بهبود متوسط ​​(MIP): RYG 50٪ و IE
45٪ در سال 2030 به دست می آید (نوع دوم RYG و IE).
(iii) سناریوی تولید بسیار بهبود یافته (HIP): RYG 40٪ و IE از
53 درصد در سال 2030 به دست آمده است (نوع سوم RYG و IE).
در سناریوهایی که منابع آب آبیاری کافی نبود
حمایت از تولید آبی در سطح زیر کشت فعلی
(1394)، سطح غیر قابل آبیاری محاسبه و به دیم اختصاص یافت
تولید همان گونه های گیاهی (شکل S2 در SI).
2.4.5. سناریوهای تقاضای مواد غذایی
نشان داده شده است که رژیم های غذایی با محصولات حیوانی کمتر می توانند به امنیت غذایی کمک کنند زیرا تقاضای کلی برای گیاه را کاهش می دهند
محصولات و منابع (جلوا و همکاران، 2014؛ اسپرینگمن و همکاران، 2018؛
ویلت و همکاران، 2019). مشابه تغییر در رژیم غذایی، کاهش ضایعات و
زباله ممکن است به کاهش تقاضا کمک کند (جلوا و همکاران، 2016). بوده است
حداکثر کاهش تلفات و ضایعات حدود 50 درصد گزارش شده است.
(کومو و همکاران، 2012). سناریوهای تقاضا برای خودکفایی
بنابراین تجزیه و تحلیل عبارت بودند از:
(i) سناریوی عدم تغییر در تقاضای سرانه (NDS): فعلی (2015)
رژیم غذایی و از دست دادن و ضایعات غذا تا سال 2030 بدون تغییر باقی می ماند.
(ب) افزایش سناریوی تقاضای سرانه (IDS): رژیم غذایی “بهینه” وزارت بهداشت
در سال 2030 اجرا شد و از دست دادن مواد غذایی و ضایعات بدون تغییر باقی می ماند
تا سال 2030
(iii) کاهش در سناریوی تقاضای سرانه (DDS): یک رژیم غذایی اصلاح شده
(جدول 1) به اضافه 15 درصد کاهش تلفات و ضایعات در اجرا شده است
2030.
در رژیم غذایی اصلاح شده، 30 درصد گوشت قرمز در رژیم فعلی جایگزین می شود
گوشت مرغ، 30 درصد مرغ با حبوبات و 30 درصد برنج جایگزین شده است
با گندم جایگزین شد (جدول 1). تعویض ها به گونه ای انجام شد که
محتوای پروتئین و انرژی رژیم غذایی اصلاح شده بدون تغییر باقی ماند.
بدون تغییر چشمگیر در رژیم غذایی، به عنوان مثال. کاهش شدید پروتئین حیوانی و
با استفاده از جایگزین های گوشت، تا سال 2030 اعمال شد. تغییرات
مطابق با مسیر فعلی: مصرف برنج و قرمز بودند
گوشت کاهش یافته و گوشت سیب زمینی و مرغ افزایش یافته است
به دلیل تحریم های اقتصادی ایران این مورد تایید شده است
مقایسه رژیم فعلی گزارش شده توسط صالحی (1391) با رژیم فعلی
رژیم غذایی مورد استفاده در مطالعه حاضر که برای تغییرات اخیر تجدید نظر شده است
سال (جدول 1). مصرف گوشت قرمز در رژیم غذایی اصلاح شده ممکن است
کم به نظر می رسد (19.1 گرم در روز)، اما بالاتر از حداکثر سطح توصیه شده (14 گرم در روز) برای رژیم های غذایی سالم و مبتنی بر گیاه (انعطاف گرا) است.
(اسپرینگمن و همکاران، 2018؛ ویلت و همکاران، 2019). مصرف روغن ها
و قند در رژیم غذایی اصلاح شده بدون تغییر باقی ماند (جدول 1).
مصرف فعلی آنها بالاتر از سطوح توصیه شده توسط وزارت بهداشت است.
دلیل آن این است که اینها مواد غذایی ارزان هستند و سعی در کاهش آن دارند
اقلام به ویژه با توجه به تحریم ها چالش برانگیز به نظر می رسد. مصرف شیر بدون تغییر باقی ماند زیرا بخشی از آن توسط دولت یارانه پرداخت می شود. جدول S5 در SI رژیم های غذایی را با توجه به معیارها و محدودیت های کیفیت مقایسه می کند

نتایجی که اظهار شده
این مطالعه از یک چارچوب مدل سازی برای ارزیابی وضعیت آینده استفاده کرد
تولید مواد غذایی، تقاضا و خودکفایی یک کشور، گرفتن
ایران به عنوان نمونه اگرچه ممکن است این مطالعه همه عوامل و گزینه‌ها را در نظر نگرفته باشد، مهم‌ترین آنها شامل
کمبود آب، بهره وری زمین و آب افزایش یافته و تغییر می کند
جمعیت، رژیم غذایی و از دست دادن و ضایعات. این مطالعه نشان می دهد که چه راهکارهایی برای بهبود خودکفایی غذایی در کشور مورد نیاز است
کشور بدون قربانی کردن کیفیت زیست محیطی نتایج این
تحقیقات می تواند توسط سیاستگذاران برای تعریف بسته های برنامه مورد نیاز استفاده شود. نکات مهم عبارتند از:
⁃ افزایش راندمان آبیاری امکان دستیابی به بالاتر را فراهم می کند
تولید در شرایط کاهش بیش از حد آب.
با این حال، برنامه های بهبود بهره وری آبیاری ممکن است شرایط محیطی را در صورت برداشت آب برای کشاورزی بدتر کند.

قابل کنترل نیست برنامه های جاری کشور برای افزایش
IE منجر به صرفه جویی در مصرف آب نشده است، زیرا مصرف آب در کشاورزی منجر به صرفه جویی در مصرف آب شده است
محدود نشده است
⁃ کاهش شکاف عملکرد ممکن است تولیدات گیاهی کشور را حفظ کند
سطوح فعلی، در حالی که برداشت بیش از حد آب برای آبیاری به سطح پایدار کاهش می یابد و جمعیت در حال افزایش است. بنابراین، عملکرد
بسته شدن شکاف باید در آن زمینه در نظر گرفته شود. سریع و موثر
بسته‌های برنامه برای کاهش شکاف‌های بازده مورد نیاز هستند، که چنین هستند
در حال حاضر فاقد
⁃ برای بالاترین خودکفایی لازم است که برنامه هایی برای
تشدید تولیدات گیاهی با برنامه هایی همراه است
برای مدیریت تقاضا برای غذا برنامه های متمایز مورد نیاز است
اصلاح رژیم غذایی فعلی و کاهش از دست دادن و ضایعات غذا.
⁃ رژیم غذایی «بهینه» توصیه شده وزارت بهداشت باید باشد
جایگزینی با رژیم های جایگزین و واقعی که با بیوفیزیکی تطبیق بیشتری دارند
محدودیت های کشور
⁃ مطالعه بیشتر برای تعیین کمیت اثر صرفه جویی در مصرف آب و
اقدامات برداشت برای افزایش دسترسی به آب برای تولید گیاه و تأثیر الگوهای کشت متناوب (از جمله افزایش سطح گلخانه ها) برای افزایش تولید گیاه و بازده اقتصادی.
اعلامیه منافع رقابتی
نویسندگان اعلام می کنند که هیچ تضاد منافعی ندارند.
تصدیق
مقاله حاضر بخشی از مطالعه مشترک تحقیقات کشاورزی است.
سازمان آموزش و پرورش ایران (AREEO) و گرگان
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی (GUASNR)،
گرگان، ایران. از پشتیبانی AREEO بسیار قدردانی می شود. ما هستیم
همچنین از همکارانمان حمید رحیمیان، تقی قورچی،
بهروز دستار، ع.ر. بهرهحمد و جیم بریج.