“عدم تماس باعث استرس و فشار روانی می شود”

آیا قوانین سختگیرانه قرنطینه روی روحیه شما نیز تأثیر می گذارد؟ بریژیت لوگر شوستر، متخصص آسیب روانی، می گوید: انعطاف پذیری، نظم و شوخ طبعی می تواند به شما کمک کند تا از بحران بهتر عبور کنید.

بررسی‌ها و مطالعات کنونی نشان می‌دهد که محدودیت‌های شدید در ارتباطات اجتماعی در طول همه‌گیری کرونا، تأثیر منفی بر سلامت روان دارد. افزایش قابل توجهی در افسردگی، تنهایی، علائم اضطراب و اختلالات خواب وجود دارد. پروفسور دکتر بریژیت لوگر-شوستر، رئیس گروه کاری آسیب روانی در دانشگاه وین، توضیح می دهد که چرا چنین است و چگونه می توانیم خود را از نظر ذهنی تقویت کنیم.

خانم لوگر شوستر، وقتی دیگر نمی توانیم معاشرت کنیم و اجازه نداریم همدیگر را لمس کنیم، چه اتفاقی برای روان ما می افتد؟

این یکی از هیجان انگیزترین سوالاتی است که هنوز تحقیقات کافی در مورد آن وجود ندارد. بنابراین نمی توان از هیچ دانش علمی معتبری برای این وضعیت استفاده کرد. اما مطمئناً می توان گفت که انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند که به دلبستگی نیاز دارند و از این نظر ما چیز بسیار مهمی را از دست می دهیم. عدم تماس باعث استرس و فشار روانی می شود.

عدم تماس باعث استرس می شود.

آیا افزایش چشمگیر افسردگی، علائم اضطراب و اختلالات خواب در طول همه گیری شما را شگفت زده کرده است؟

نه، این من را شگفت زده نکرد. جامعه در حال حاضر با مشکلات زیادی مواجه است. بسیاری از مردم زیر بار فشار اقتصادی هستند. اما شرایط زندگی کاملاً ناآشنا در قرنطینه با دفتر خانه و تحصیل در خانه نیز منجر به درگیری در خانواده ها شده است. همه این‌ها بر ما تأثیر می‌گذارند و می‌دانیم که گروه‌های در معرض خطری وجود دارند که سریع‌تر از افرادی که در شرایط پایدار و سخاوتمندانه‌تر زندگی می‌کنند به بیماری روانی می‌لغزند.

کدام گروه از افراد و سنین به ویژه در معرض خطر هستند؟

ما از تحقیقات می دانیم که گروه های خطر متفاوتی وجود دارد. از یک سو، افرادی هستند که در شرایط ناپایدار اقتصادی زندگی می کنند. از سوی دیگر افرادی با سطح تحصیلات پایین تر نیز هستند. و سپس گروهی از کسانی که بیماری های روانی قبلی داشتند. فردی که سال ها پیش افسرده بود، در این شرایط خطر ابتلای دوباره به افسردگی را افزایش می دهد. افرادی که مشکل اعتیاد نهفته دارند نیز در معرض خطر ابتلا به مشکل اعتیاد تهاجمی هستند. هر جا که آسیب پذیری وجود داشته باشد، خطر ابتلا به بیماری روانی افزایش می یابد. خشونت خانگی نیز منجر به بیماری روانی می شود. مطالعات مختلف نشان می دهد که به ویژه زنان و البته کودکان نیز تحت تاثیر قرار می گیرند. بالاخره پزشکان، امدادگران و پرستاران می آیند،

چه چیزی می تواند کمک کند؟

پزشکان و افسران پلیس گاهی آنقدر در حرفه خود آموزش دیده اند که می توانند با چنین چیزی کنار بیایند. اما هر چه این وضعیت بیشتر طول بکشد، چالش برانگیزتر می شود. بنابراین باید برنامه های آرامش بخش و تسکین یا حمایت مالی ارائه کرد. در مجموع، اعلان های واضح به مردم کمک می کند. به همین دلیل است که تصمیمات باید مبتنی بر شواهد باشند و در صورت ابلاغ نیز دارای اعتبار باشند. عدم اطمینان شما را درمانده می کند و زمانی که درمانده هستید، تمایل به عصبانی شدن تا حد پرخاشگری افزایش می یابد. جالب است که افرادی که در ابتدا کرونا را بی ضرر می دانند، در صورت ابتلا به کووید، خطر ابتلا به افسردگی نیز افزایش می یابد.

حفظ ارتباط با استفاده از رسانه های دیجیتال

آیا وسایل ارتباطی دیجیتال می توانند جایگزینی برای برخوردهای حضوری باشند؟

هر کسی که باید در قرنطینه باشد می تواند از رسانه های دیجیتال برای حفظ ارتباط استفاده کند. می توانید در شبکه های اجتماعی مختلف ملاقات کنید، با یکدیگر کارت بازی کنید و سرگرمی های زیادی داشته باشید. اما مهم است که دائماً خود را در معرض اخبار فاجعه بار در مورد کووید-19 قرار ندهید. باید از تالارهایی که در آنها خشم زیاد مطرح می شود اجتناب شود. خشم کمکی نمی کند، فقط تنش و استرس را افزایش می دهد.

حتی بچه ها هم در حال حاضر کار آسانی ندارند. چگونه می توانید در بحران به آنها کمک کنید؟

مهمترین چیز برای کودکان این است که بفهمند چه اتفاقی می افتد. به همین دلیل است که والدین باید به صحبت با فرزندان خود ادامه دهند که چرا آنها باید از محافظ دهان و بینی استفاده کنند و چرا دیگر نمی توانند در زمین بازی بچرخند یا با پدربزرگ و مادربزرگ خود ملاقات کنند. والدین باید به کودکان فضایی بدهند تا سوالات زیادی بپرسند، حتی اگر خسته کننده باشد. صبر و ساختار به کودکان کمک می کند – همچنین و به ویژه در زندگی روزمره کرونا. و همچنین می توانید با هم از این واقعیت ناراحت باشید که همه چیز به همین شکل است. والدین همیشه مجبور نیستند مادر یا پدر قوی باشند، اما می توانند بگویند که من هم خوب نیستم، اما ما آن را مدیریت خواهیم کرد.

بچه ها باید بفهمند چه اتفاقی می افتد.

هرکسی برای پردازش بهتر استرس روانی بیماری همه گیر چه کاری می تواند برای خود انجام دهد؟

برای انجام این کار، ابتدا باید دریابید که وقتی استرس دارید چه چیزی برای شما خوب است. هر کس راه خود را برای استراحت دارد. برخی به طبیعت می روند، برخی دیگر ژیمناستیک می کنند، به موسیقی گوش می دهند یا در رختخواب دراز می کشند. اینها همه ابزارهای آزمایش شده هستند. تمرینات تنفسی یا مدیتیشن نیز می تواند کمک کننده باشد، گاهی یک ربع ساعت کافی است. همچنین می تواند یک لیوان شراب قرمز یا یک آبجو باشد، اما لطفا مراقب باشید. ثابت شده است که فعالیت بدنی مانند باغبانی یا ورزش کردن استرس را کاهش می دهد. اما اگر ورزش در حال حاضر امکان پذیر نیست، می توانید به جای رانندگی با ماشین پیاده روی کنید. چیزهای کوچک زیادی وجود دارد که می تواند به کاهش استرس کمک کند.

یکی از راه های آرامش: پیاده روی در طبیعت

آیا می توانید در صورت ابتلا به کووید، خود را از نظر جسمی یا روحی آماده کنید، شاید حتی باید این کار را انجام دهید؟

آماده سازی خانه به گونه ای مفید است که فرد بتواند 14 روز را در قرنطینه بگذراند. اگر همه چیزهایی را در خانه دارید که به مدت 14 روز باید از طریق زندگی روزمره بگذرانید – غذا، دارو، کتاب و غیره – احساس آمادگی می کنید. این استراتژی عملی باعث می شود که شما احساس اطمینان کنید که می توانید آن را مدیریت کنید. درک اینکه پایانی برای آن وجود دارد نیز مفید است: 14 روز قرنطینه می گذرد. اگر در این بین گیر کردید، می توانید با دوستان تماس بگیرید. و هرکسی که باید به بیمارستان برود می تواند به خاطر داشته باشد که بهترین مراقبت ممکن را در آنجا دریافت خواهد کرد. اگر خوب آماده شوید، ارتباطات خود را حفظ کنید و قرنطینه را به خوبی پشت سر بگذارید، حتی ممکن است قوی‌تر از آن بیرون بیایید زیرا می‌توانید به خودتان بگویید: “از نظر ذهنی هم درستش کردم، فرو نریختم.”

فراتر از اقدامات حفاظتی برای بهبود وضعیت همنوعانمان چه کنیم؟

کمک به همسایه در حال حاضر موضوع مهمی است، به عنوان مثال هنگام خرید. وقتی تنها زندگی می کنید و مجبور هستید در خانه بمانید و چیزی کم است، این کمک بزرگی است که بتوانید با کسی تماس بگیرید و کمک بخواهید. و اگر از قبل در مورد آن بحث کرده باشید و در شبکه اجتماعی کار کرده باشید، خوب است. زمانی که جوانان گرد هم آمدند تا در دوره قرنطینه به افراد مسن کمک کنند، بسیار تأثیرگذار بود. این همبستگی زیسته است. این همچنین برای کسانی که همبستگی ارائه می دهند خوب است و نه فقط برای کسانی که آن را دریافت می کنند.

وقتی مردم یا یکی از نزدیکانشان ناامید هستند چه کمکی به مردم می شود؟

مهمترین چیز این است که کسی را پیدا کنید تا با او صحبت کنید. این می تواند در اقوام، در همسایگی، با دوستان یا با پیشنهادات حرفه ای کمک باشد. تماس‌های اضطراری ، خطوط تلفن و مراقبت‌های شبانی وجود دارد که می‌توانید در هر زمان از طریق تلفن با آنها تماس بگیرید. وزارت بهداشت یک کتابچه راهنمای سلامت روان منتشر کرده است که به سوالات متداول پاسخ می دهد. همچنین می توانید با پزشک خانواده خود تماس بگیرید که معمولاً راهنمایی های خوبی دارد. بدترین کاری که می‌توانید انجام دهید مصرف داروهای روان‌گردان یا قرص‌های خواب‌آور است، زمانی که کمی تنش دارید.

“مهمترین چیز این است که کسی را پیدا کنید تا با او صحبت کنید.”

بحران ها همچنین می توانند فرصت ها را باز کنند. هرکسی چه کاری می تواند برای خود انجام دهد تا از نظر روحی قوی تر از بحران خارج شود؟

مکانیسم تعدیل به ما کمک می کند، زیرا به بحران ها نیز عادت می کنیم. ما این را از مطالعات افرادی که در مناطق بحرانی زندگی می کنند، می دانیم، به عنوان مثال در اسرائیل، جایی که همیشه خشونت زیادی در جامعه وجود دارد. و اگر دیگر نمی توانید آن را تحمل کنید، پس باید کمی استراحت کنید، شاید به جایی بروید، مثلاً به کشور. به طور کلی، می‌توانیم به این واقعیت تکیه کنیم که انسان‌ها موجوداتی بسیار انعطاف‌پذیر هستند و می‌توانند با بسیاری از شرایط بسیار بهتر از آنچه ما تصور می‌کردیم کنار بیایند. این انعطاف پذیری ما است، این نظم و انضباط ما است و همچنین شوخ طبعی است که به ما کمک می کند.