ما می‌توانیم دو برابر بیشتر از امروز جنگ داشته باشیم، زیرا بین دما و درگیری رابطه وجود دارد. محصولات کشاورزی ما فقط می‌تواند نصف بیشتر از آن باشد، و ما از آن نصف غذا برای تغذیه 50 درصد بیشتر مردم استفاده می‌کنیم. مسائل مربوط به سلامت عمومی است، بین دما و بیماری روانی رابطه وجود دارد. بر عملکرد شناختی تأثیر دارد. واقعاً به هر کجا که نگاه کنید – آتش سوزی، آب و هوای شدید، طوفان، خشکسالی، موج گرما – هر جنبه ای از زندگی همانطور که می شناسیم در این سیاره در حال تغییر است. سیاره در حال حاضر گرمتر از همیشه در تمام تاریخ بشریت بوده است، و مطمئناً تغییر بیشتری خواهد کرد، به این معنی که هر آنچه در مورد زندگی بشر و تمدن بشری می دانیم تحت شرایطی رشد کرده است که دیگر حاکم نیست، و ما.دوباره در یک محیط به اندازه کافی متفاوت زندگی می کنید – حتی ممکن است بهتر باشد از قبل فکر کنید که در یک سیاره متفاوت زندگی می کنیم – و با توجه به اینکه به کجا می رویم، اوضاع در دهه های آینده حتی سریعتر تغییر خواهد کرد، حتی به طرز چشمگیری. “

در مورد اینکه تأثیرات تغییرات آب و هوایی با چه سرعتی در 30 سال گذشته تشدید شده است، علیرغم اینکه آگاهی از تغییرات آب و هوا نیز تشدید شده است.

ما دوباره فرصت زیادی برای جلوگیری از برخی از این بدترین سناریوها داریم – 30 سال پیش روی ما – و این بدان معناست که واقعاً، باز هم، فقط داستان نیمه اول آن داستان نیست که در طول زندگی من اتفاق می افتد. نیمه دوم هم هست

“این یک درام در مقیاسی است که ما واقعاً فقط در اسطوره‌شناسی یا الهیات برای درک یا تشخیص آن استفاده می‌کردیم. محرک اصلی آب و هوای آینده سیاره کاری است که ما انجام می‌دهیم، و همه ما در آن داستان قهرمان هستیم و خواهیم کرد. تعیین کنید نه فقط فرزندان ما، بلکه نوه ها و نوه های ما در چه آینده ای زندگی می کنند.

در مورد اثرات تغییرات آب و هوا بر بدن انسان

دما بر عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارد. بر رفاه عاطفی و خلق و خو تأثیر می‌گذارد. بر میزان اوتیسم و ​​ADHD در کودکان در حال رشد تأثیر می‌گذارد. تعداد روزهایی که یک نوزاد بیش از 90 درجه در رحم می‌گذراند را می‌توان بر روی درآمد طول عمرش مشاهده کرد. تأثیر دما بر رشد کودک چقدر چشمگیر است.

“برای من، وحشتناک ترین داستان کتاب اصلاً در مورد انسان نیست. در مورد بز کوهی سایگا است، که این بز کوتوله است که در سیبری زندگی می کرد، و چند سال پیش – فکر می کنم در سال 2015 بود – تمام گونه‌ها از بین رفتند زیرا باکتری‌هایی که میلیون‌ها سال در روده‌های آن‌ها زندگی می‌کردند، در تابستانی که مخصوصاً گرم و مرطوب بود، دوباره سیم‌کشی شد، و آن‌چه که یک زندگی مشترک کاملاً خوشحال در آن دستگاه گوارشی سایگا بود، به دشمن حیوان تبدیل شد. تمام گونه را کشت

“انسان ها پیچیده هستند. زیست شناسی نیز همین طور است. ما میلیون ها و شاید میلیاردها باکتری در درون ما زندگی می کنند و ویروس هایی در درون ما زندگی می کنند. و در حالی که احتمالاً اکثریت قریب به اتفاق آن ها تحت تأثیر افزایش دمای تنها 2 درجه قرار نخواهند گرفت. یا 3 یا 4 درجه، احتمال اینکه یکی از آنها یا چند تا از آنها به این شکل دگرگون شوند بسیار جدی است و این بدان معنا نیست که انسان ها منقرض خواهند شد، اما یک رابطه بین اسکیزوفرنی و ویروس ها وجود دارد که شما بین اختلالات خلقی رابطه وجود دارد با چاقی رابطه وجود دارد.بسیاری از جنبه‌های طرز فکر ما از رابطه‌مان با جهان تا حدی توسط این موجودات دیگری که در درون ما زندگی می‌کنند تعیین می‌شود و تک تک آنها در معرض دگرگونی‌هایی قرار می‌گیرند که تغییرات آب و هوایی ایجاد خواهد کرد.»

در مورد آنچه که باید برای جلوگیری از بدترین سناریو اتفاق بیفتد

“بیشتر دانشمندان می گویند که ما باید تا سال 2050 کربن را در سطح جهان به صفر برسانیم تا فرصتی برای تثبیت سیاره در زیر این آستانه فاجعه داشته باشیم. من فکر می کنم بعید است که این کار را انجام دهیم. اما این دلیلی نیست در حال حاضر کاهش سرعت

“من فکر می کنم واقعا مهم است که درک کنیم که این یک سیستم دوتایی نیست، مهم نیست که از آن آستانه عبور کنیم یا نه. مسئله این نیست که آیا به یک سناریوی آب و هوایی جهنمی برسیم یا نه. هر تیک به سمت بالا دما تولید می کند. رنج بیشتر، درد بیشتر، و هر تیکی که بتوانیم از آن اجتناب کنیم، جهان را به جای بهتری در آینده تبدیل می کند. بنابراین، اگرچه من فکر می کنم غیرواقعی است که تا سال 2050 کربن را به طور کامل به صفر برسانیم، به نظر من باید به همان اندازه که داریم منابع را به کار بگیریم. شاید بتوانیم به آن هدف دست یابیم… داستان تغییرات آب و هوایی آنقدر بزرگ است که نمی‌توانیم آن را با اقدامات کوچک حل کنیم. ما نیاز به یک پاسخ سیاسی بزرگ داریم.”

در مورد بشریت که مجبور است خود را با شرایط زندگی جدید تطبیق دهد، تغییرات آب و هوایی می تواند ایجاد کند، صرف نظر از اینکه چه نوع اقدامی انجام می شود

“من فکر می کنم فارغ از اینکه چه مسیری را انتخاب می کنیم، در یک سیاره متفاوت خواهیم بود. به عبارت دیگر، حتی اگر اقدامات کاملاً دراماتیکی انجام دهیم و واقعاً مسیر خود را در مورد تغییرات آب و هوایی تغییر دهیم – که ممکن است، همه چیز در کنترل ما است، همه چیز. به ما بستگی دارد. این خارج از توان ما نیست. اما حتی اگر این کار را انجام دهیم، دنیایی خواهیم ماند که به طور چشمگیری توسط تغییرات آب و هوایی شکل گرفته است، زیرا این به معنای مزارع عظیم جدید از گیاهان پنل خورشیدی خواهد بود. این به معنای مزارع خواهد بود. فناوری جذب کربن که کربن را از جو می مکد. این به معنای زیرساختی کاملاً جدید است. این به معنای انواع جدید هواپیماها، انواع جدید حمل و نقل عمومی است. این به معنای رویکرد جدیدی به رژیم غذایی و کشاورزی است.

“کاملاً همه چیز نیاز به دگرگونی دارد و یا با نیروی تغییرات اقلیمی، یا با نیرویی که ما برای اجتناب از تغییرات آب و هوایی اعمال می کنیم، دگرگون خواهد شد. اکنون خوشبختانه، هنوز زمان برای تصور جهانی وجود دارد که شکوفا و رضایت بخش ساخته شده و فقط از طریق آن ساخته شده است. اقدام آب و هوا.”

در تلاش برای رساندن پیام به سیاستمداران در ایالات متحده

من هیچ تماس مستقیمی با کاخ سفید ترامپ نداشته‌ام. از بسیاری از رهبران سیاسی در آن سوی راهرو شنیده‌ام که در واقع پیشرفت بسیار زیادی در این زمینه داشته‌اند. زمانی که کار بر روی آب و هوا را شروع کردم. چند سال پیش، این حکمت مرسوم بود، که من آن را بدیهی می‌دانستم، اینکه مردم و سیاست ما در این موضوع کاملاً بی‌تفاوت بودند، اصلاً حرکت نمی‌کردند و فرصت زیادی برای سریع وجود نداشت. اما 73 درصد از آمریکایی ها اکنون به تغییرات آب و هوایی اعتقاد دارند، 70 درصد آنها نگران آن هستند. این اعداد از سال 2015 15 درصد افزایش یافته است. این اعداد نسبت به سال گذشته 8 درصد افزایش یافته است. اینها حرکت های فوق العاده سریع هر سیاسی است استانداردهای علمی، اگرچه با توجه به سرعت عمل ما برای جلوگیری از برخی تغییرات فاجعه بار، کمی بسیار کند هستند.”

در بار عاطفی مراقبت از تغییرات آب و هوا

“فکر می‌کنم به هر کسی که توجه می‌کند پوشیده است. فکر کردن به رنج جهان از این راه‌ها هزینه‌های عاطفی را بر همه ما تحمیل می‌کند. با این حال، خوشبختانه، فکر می‌کنم همه چیز در مقابل ماست: اگر به برخی از این موارد برسیم. نتایج واقعاً وحشتناک، به دلیل انتخاب‌هایی است که از اینجا به بعد انجام می‌دهیم. به جز چند دهم درجه گرم شدن، هیچ چیز واقعاً در سنگ پخته نمی‌شود. همه چیز به کاری که ما انجام می‌دهیم بستگی دارد.

ممکن است احساس کنید برخی از این پیش‌بینی‌ها بسیار ترسناک هستند و اینطور هستند، اما آنها همچنین بازتاب قدرت ما بر آب و هوا هستند زیرا ما کسانی هستیم که آن احتمالات وحشتناک را به وجود می‌آوریم، و این بدان معناست که ما همچنین می‌توانیم انتخاب کنیم که اگر انتخاب‌های درستی انجام دهیم، سیاست جدیدی را اتخاذ کنیم و مجموعه‌ای از سیاست‌های جدید ایجاد کنیم که تغییرات آب و هوایی را به عنوان داستان زمانه ما، داستان قرن ما، سیاستی که بر همه جنبه‌ها تسلط خواهد داشت، تلقی کند. از زندگی ما – که چگونه باید به آن فکر کنیم تا بتوانیم سیاستی را اتخاذ کنیم که آینده را برای همه ما به خوشبختی زندگی کند.”

گزیده کتاب: «زمین غیرقابل سکونت»

توسط دیوید والاس ولز

بدتر، خیلی بدتر از آن چیزی است که فکر می کنید. کندی تغییرات اقلیمی افسانه‌ای است، شاید به همان اندازه فاجعه‌بار که می‌گوید اصلاً اتفاق نمی‌افتد، و همراه با چندین نفر دیگر در مجموعه‌ای از هذیان‌های آرامش‌بخش به سراغ ما می‌آید: گرمایش جهانی حماسه‌ای در قطب شمال است که در حال آشکار شدن است. از راه دور؛ این موضوع کاملاً مربوط به سطح دریا و خطوط ساحلی است، نه یک بحران فراگیر که هیچ مکانی را دریغ نمی‌کند و هیچ زندگی را تغییر شکل نمی‌دهد. این بحران جهان «طبیعی» است، نه بحران انسانی. که این دو متمایز هستند، و اینکه ما امروز به نحوی در خارج یا فراتر از آن زندگی می کنیم، یا حداقل در برابر طبیعت از آن دفاع می کنیم، نه محدود و تحت اللفظی تحت تاثیر آن. که ثروت می تواند سپری در برابر آسیب های گرمایش باشد. که سوزاندن سوخت های فسیلی بهای ادامه رشد اقتصادی است. آن رشد و فناوری تولید شده توسط آن، به ما این امکان را می دهد که راه خروج از فاجعه زیست محیطی را مهندسی کنیم. که در طول تاریخ بشری، مشابهی برای مقیاس یا دامنه این تهدید وجود دارد که ممکن است به ما اطمینان دهد که آن را پایین بیاوریم.

هیچ کدام از اینها درست نیست. اما بیایید با سرعت تغییر شروع کنیم. زمین قبل از انقراضی که اکنون در آن زندگی می کنیم، پنج انقراض دسته جمعی را تجربه کرده است، که هر کدام به قدری پاک کردن رکورد فسیلی کامل شده است که به عنوان یک بازنشانی تکاملی عمل کرد، درخت فیلوژنتیک سیاره ابتدا منبسط می شود، سپس در فواصل زمانی مانند یک ریه فرو می ریزد: 86 درصد از همه گونه ها مرده، 450 میلیون سال پیش. 70 میلیون سال بعد، 75 درصد دیگر. 100 میلیون سال بعد، 96 درصد؛ 50 میلیون سال بعد، 80 درصد؛ 150 میلیون سال پس از آن، 75 درصد دوباره. مگر اینکه نوجوان نباشید، احتمالاً در کتاب های درسی دبیرستان خود خوانده اید که این انقراض ها نتیجه سیارک ها بوده است. در واقع، همه به جز آن چیزی که دایناسورها را کشت، تغییرات آب و هوایی ناشی از گازهای گلخانه ای بود. بدنام ترین آنها 252 میلیون سال پیش بود. زمانی شروع شد که کربن سیاره را به میزان پنج درجه سانتیگراد گرم کرد، زمانی که گرمایش باعث آزاد شدن متان، گاز گلخانه‌ای دیگر شد، شتاب گرفت و به جز ذره‌ای از حیات روی زمین به پایان رسید. ما در حال حاضر کربن را با سرعت قابل توجهی به جو اضافه می کنیم. طبق اکثر تخمین ها، حداقل ده برابر سریعتر است. این سرعت صد برابر سریعتر از هر نقطه ای در تاریخ بشر قبل از شروع صنعتی شدن است. و در حال حاضر، یک سوم کربن بیشتر از هر نقطه ای در 800000 سال گذشته در اتمسفر وجود دارد – شاید تا 15 میلیون سال دیگر. آن زمان هیچ انسانی وجود نداشت. اقیانوس ها بیش از صد فوت بالاتر بودند. و به جز ذره ای از زندگی روی زمین مرده تمام شد. ما در حال حاضر کربن را با سرعت قابل توجهی به جو اضافه می کنیم. طبق اکثر تخمین ها، حداقل ده برابر سریعتر است. این سرعت صد برابر سریعتر از هر نقطه ای در تاریخ بشر قبل از شروع صنعتی شدن است. و در حال حاضر، یک سوم کربن بیشتر از هر نقطه ای در 800000 سال گذشته در اتمسفر وجود دارد – شاید تا 15 میلیون سال دیگر. آن زمان هیچ انسانی وجود نداشت. اقیانوس ها بیش از صد فوت بالاتر بودند. و به جز ذره ای از زندگی روی زمین مرده تمام شد. ما در حال حاضر کربن را با سرعت قابل توجهی به جو اضافه می کنیم. طبق اکثر تخمین ها، حداقل ده برابر سریعتر است. این سرعت صد برابر سریعتر از هر نقطه ای در تاریخ بشر قبل از شروع صنعتی شدن است. و در حال حاضر، یک سوم کربن بیشتر از هر نقطه ای در 800000 سال گذشته در اتمسفر وجود دارد – شاید تا 15 میلیون سال دیگر. آن زمان هیچ انسانی وجود نداشت. اقیانوس ها بیش از صد فوت بالاتر بودند. یک سوم کربن بیشتر در جو نسبت به هر نقطه ای در 800000 سال گذشته – شاید تا 15 میلیون سال دیگر. آن زمان هیچ انسانی وجود نداشت. اقیانوس ها بیش از صد فوت بالاتر بودند. یک سوم کربن بیشتر در جو نسبت به هر نقطه ای در 800000 سال گذشته – شاید تا 15 میلیون سال دیگر. آن زمان هیچ انسانی وجود نداشت. اقیانوس ها بیش از صد فوت بالاتر بودند.

بسیاری گرمایش زمین را نوعی بدهی اخلاقی و اقتصادی می دانند که از ابتدای انقلاب صنعتی انباشته شده و اکنون پس از چندین قرن سررسید آن به وجود آمده است. در واقع، بیش از نیمی از کربن بازدمی شده در جو از طریق سوزاندن سوخت‌های فسیلی تنها در سه دهه گذشته منتشر شده است. این بدان معناست که ما از زمانی که ال گور اولین کتابش در مورد آب و هوا را منتشر کرد، به همان اندازه به سرنوشت سیاره و توانایی آن در حفظ حیات و تمدن بشری آسیب رسانده ایم تا در تمام قرن ها – همه هزاره های قبلی -. سازمان ملل متحد چارچوب تغییرات اقلیمی خود را در سال 1992 ایجاد کرد و یک اجماع سیاسی را از روی اجماع علمی ایجاد کرد و آن را به طور غیرقابل انکار برای جهان تبلیغ کرد. این بدان معناست که ما اکنون آگاهانه به همان اندازه به محیط زیست آسیب رسانده‌ایم که در جهل موفق شده‌ایم. گرمایش جهانی ممکن است شبیه یک داستان اخلاقی منقبض به نظر برسد که در طول چندین قرن پخش شده و نوعی مجازات عهد عتیق را بر نسب‌های مسئولین تحمیل می‌کند، زیرا کربن سوزی در انگلستان قرن هجدهم بود که فیوز همه چیز را روشن کرد. دنبال کرده است. اما این افسانه ای در مورد شرارت تاریخی است که ما را تبرئه می کند – و ناعادلانه. بخش اعظم این آتش‌سوزی‌ها از زمان نمایش «سینفلد» رخ داده است. از پایان جنگ جهانی دوم، این رقم حدود 85 درصد است. داستان ماموریت کامیکازه دنیای صنعتی داستان یک عمر است – سیاره ای که از ثبات ظاهری به آستانه فاجعه در سال های بین غسل تعمید یا میتزوه بار و تشییع جنازه رسیده است.

همه ما آن عمرها را می شناسیم. هنگامی که پدرم در سال 1938 به دنیا آمد – در میان اولین خاطرات او اخبار پرل هاربر و نیروی هوایی اسطوره ای فیلم های تبلیغاتی صنعتی که پس از آن اتفاق افتاد – سیستم آب و هوا برای اکثر ناظران انسانی ثابت به نظر می رسید. دانشمندان اثر گلخانه ای را درک کرده بودند، روشی را که کربن تولید شده توسط چوب سوخته، زغال سنگ و نفت می تواند سیاره را گرم کند و همه چیز روی آن را نامتعادل کند، برای سه چهارم قرن درک کرده بودند. اما آنها هنوز این اثر را ندیده بودند، نه واقعاً، نه هنوز، که باعث می‌شد کمتر شبیه یک واقعیت مشاهده‌شده به نظر برسد تا یک پیش‌گویی تاریک، که فقط در آینده‌ای بسیار دور محقق می‌شود – شاید هرگز. زمانی که پدرم فوت کرد، در سال 2016، هفته‌ها پس از امضای ناامیدانه توافقنامه پاریس، سیستم آب و هوا به سمت ویرانی رو به رو بود. عبور از آستانه غلظت کربن – 400 قسمت در میلیون در اتمسفر زمین، به زبان وهم آلود پیش پا افتاده اقلیم شناسی – که برای سال ها خط قرمز روشن دانشمندان محیط زیست در چهره بیدادگر صنعت مدرن ترسیم کرده بود و می گفت: آیا انجام دهید. متقاطع نیست. البته، ما به راه خود ادامه دادیم: فقط دو سال بعد، به میانگین ماهانه 411 رسیدیم و احساس گناه، هوای سیاره را به اندازه کربن اشباع می کند، اگرچه ما تصمیم می گیریم باور کنیم که آن را تنفس نمی کنیم.

زندگی مجردی همچنین عمر مادر من است: متولد سال 1945، از یهودیان آلمانی که از دودکش هایی که بستگانشان از طریق آن سوزانده شده بودند فرار می کردند و اکنون از هفتاد و سومین سال زندگی خود در بهشت ​​کالاهای آمریکایی لذت می برند، بهشتی که توسط کارخانه های یک کشور حمایت می شود. دنیای در حال توسعه ای که در طول یک عمر نیز راه خود را به طبقه متوسط ​​جهانی باز کرده است، با تمام اغوای مصرف کنندگان و امتیازات سوخت فسیلی که با این صعود همراه است: برق، خودروهای شخصی، سفر هوایی، گوشت قرمز. او پنجاه و هشت سال از آن سال‌ها سیگار می‌کشید، همیشه بدون فیلتر، سیگارها را اکنون در کارتن از چین سفارش می‌داد.

همچنین عمر بسیاری از دانشمندانی است که برای اولین بار زنگ خطر عمومی را در مورد تغییرات آب و هوایی به صدا درآوردند، برخی از آنها، به طرز باورنکردنی، امروز به کار خود ادامه می دهند – به این ترتیب ما به سرعت به این دماغه رسیدیم. راجر رول، که برای اولین بار از گرم شدن سیاره خبر داد، در سال 1991 درگذشت، اما والاس اسمیت بروکر، که به رایج شدن اصطلاح “گرمایش جهانی” کمک کرد، هنوز هم هر روز در رصدخانه زمین لامونت-دوهرتی در سراسر هادسون از بالا می‌رود. وست ساید، گاهی اوقات ناهار را در یک پمپ بنزین قدیمی جرسی که اخیراً به عنوان یک غذاخوری مدرن تجهیز شده است، می‌خورد. در دهه 1970، او تحقیقات خود را با کمک مالی از اکسون انجام داد، شرکتی که اکنون هدف انبوهی از پرونده های قضایی است که هدف آن قضاوت در مورد مسئولیت رژیم انتشار آلاینده های غلتشی است که امروزه، تغییر مسیر در مورد سوخت های فسیلی را ممنوع می کند. تهدید می کند تا پایان این قرن بخش هایی از کره زمین را برای انسان کم و بیش غیرقابل زندگی کند. این مسیری است که ما خیلی آرام در حال گذراندن آن هستیم – تا سال 2100 به بیش از چهار درجه سانتیگراد گرم می شود. طبق برخی تخمین ها، این بدان معنی است که کل مناطق آفریقا و استرالیا و ایالات متحده، بخش هایی از آمریکای جنوبی در شمال پاتاگونیا و آسیای جنوب سیبری در اثر گرمای مستقیم، بیابان زایی و سیل غیرقابل سکونت خواهند شد. مطمئناً این باعث می‌شود که آنها و بسیاری از مناطق دیگر غیرقابل مهمان‌نواز شوند. این برنامه سفر، خط پایه ما است. این بدان معناست که اگر سیاره در طول عمر یک نسل به آستانه فاجعه آب و هوایی کشیده شود، مسئولیت اجتناب از آن نیز بر عهده یک نسل است. همه ما همچنین آن زندگی دوم را می دانیم. این مال ماست.

برگرفته از کتاب زمین غیرقابل سکونت اثر دیوید والاس ولز. حق چاپ © 2019 توسط دیوید والاس ولز. با مجوز کتاب های تیم دوگان بازنشر شد.

کارین میلر-مدزون این مصاحبه را تهیه کرده و آن را برای پخش با کاتلین مک کنا ویرایش کرده است. جک میچل  و سرنا مک ماهون آن را برای وب اقتباس کردند.

WBUR در برنامه همکاران آمازون شرکت می کند. هنگامی که محصولات را از طریق پیوند Amazon.com در این صفحه خریداری می کنید، WBUR ممکن است کمیسیون کمی کسب کند که به حمایت از روزنامه نگاری و اخبار مستقل ما کمک می کند.