چه خبر است

به جای تمرکز بر گذشته برای بینش، سازمان ها به طور فزاینده ای به آینده نگاه می کنند.

تغییرات سریع در محیط‌های عملیاتی و رفتار انسان به این معنی است که همبستگی‌های تاریخی برخی از مدل‌های تحلیلی به آن تکیه دارند. برای یافتن الگوهای جدید در داده‌ها و پیش‌بینی بهتر تصمیم‌های آینده، مجموعه داده‌های جدید – از جمله داده‌های بلادرنگ از سراسر زنجیره ارزش – با رویکردهای تحلیلی جدید مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) پردازش می‌شوند.

ما این رویکرد تقویت شده برای تصمیم گیری را «یادگیری از آینده» می نامیم.

چه خبر است

سازمان‌های لبه‌ای از اصول محاسبات لبه استفاده می‌کنند، شکلی غیرمتمرکز از محاسبات و ذخیره‌سازی داده‌ها که با نزدیک‌تر کردن اطلاعات به نقطه استفاده، پردازش را سرعت می‌بخشد.

سازمان‌های لبه‌ای با انتقال تصمیم‌گیری به لبه شکل می‌گیرند، جایی که تیم‌ها توسط شبکه‌ها به هم متصل می‌شوند و قدرت تصمیم‌گیری درباره نحوه سازمان‌دهی، کار، رسیدن به اهداف شرکت و انجام مأموریت را در عین بهینه‌سازی عملکرد محلی دارند.

اگرچه بسیاری از سازمان‌ها برای تبدیل شدن به سازمان‌های لبه‌ای مدت‌ها تلاش کرده‌اند، به‌دنبال «جهانی فکر کنند اما محلی عمل کنند»، عوامل متعددی برای تبدیل کردن لبه به یک واقعیت رو به رشد امروزی همسو شده‌اند.

پیشرفت‌های گسترده در فن‌آوری‌ها، اتصال بیشتر و جریان‌های اطلاعاتی با مدیریت ایمن را امکان‌پذیر کرده است و به سازمان‌ها کمک می‌کند بر محدودیت‌های فاصله غلبه کنند. بیماری همه گیر – که باعث ایجاد بزرگترین آزمایش در کار از راه دور در مقیاس شد – نشان داده است که واقعاً می توان از راه دور به خوبی همکاری کرد.

در همین حال، پراکندگی فزاینده و تغییر ترجیحات مصرف کننده، انتقال اختیارات تصمیم گیری به لبه ها را نه تنها ممکن، بلکه ضروری کرده است.

چه خبر است

اجماع فزاینده ای وجود دارد که منافع جامعه و سرمایه گذاران به بهترین وجه توسط سازمان هایی تامین می شود که بر خلق ارزش چند بعدی به نفع همه ذینفعان خود تمرکز می کنند، نه فقط سهامداران.

علیرغم اذعان مدیران اجرایی به ارزش هدف شرکتی مبتنی بر ذینفعان، برخی از سازمان‌ها در تلاش هستند تا لفاظی‌های خود را با نتایج مطابقت دهند: ما این شکاف را «نیت-تحویل» می‌نامیم.

چه خبر است

سازمان‌ها برای حفظ حرکت کالاها و انجام سفارش‌های مشتریان در سراسر همه‌گیری گام‌های جدی برداشتند.

برخی تغییرات در انجام سفارش ارزش آنها را ثابت کرد. استفاده گسترده از پیکاپ کناری (تقریباً 100000 برند در سراسر جهان در طول همه‌گیری شروع به ارائه آن کردند) به بسیاری از خرده‌فروشان این امکان را داد تا از کانال‌های زیان‌آور انجام سفارش سود کسب کنند.

در عین حال، بسیاری از تغییرات ناشی از بیماری همه گیر هزینه خدمات رسانی به مشتریان را افزایش داده است. با وجود افزایش هزینه ها، انتظارات مشتریان هنوز برآورده نمی شود.

چه خبر است

سازمان‌های نوآور در تلاش هستند تا دنیای مجازی و فیزیکی را با هم ترکیب کنند، تا آنچه را که ما «مجازیتی‌های واقعی» می‌نامیم، بسازند.

همانطور که این یکپارچگی اتفاق می افتد، جهان های مجازی به طور فزاینده ای واقعی خواهند شد. فناوری فعلی واقعیت مجازی (VR) بیشتر حواس بینایی و شنوایی ما را درگیر می کند. با گذشت زمان، تمام حواس ما را درگیر می کند. بیت های فزاینده ای از دنیای فیزیکی به نوبه خود دارای رابط های مجازی غنی خواهد بود که تجارب “حق بیمه” را ایجاد می کند.

در نظر بگیرید که چگونه هاپتیک – فناوری که از ارتعاش یا سایر حرکت‌ها برای ایجاد حس لامسه برای کاربر استفاده می‌کند – نحوه ساخت وسایل نقلیه را در صنعت خودرو تغییر می‌دهد.

چه خبر است

واکسن های mRNA در همگرایی مرزهای جدید در علوم قرار دارند. با استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی، واکسن‌های mRNA مورد تحقیق و بررسی قرار می‌گیرند و نتایج هزاران آزمایش را به طور موازی در حال اجرا و مقایسه می‌کنند. تولید توسط روباتیک تسریع می‌شود و این امکان را فراهم می‌کند که رویه‌های تکراری با سرعت و دقت بالا اجرا شوند.

فراتر از علوم زیستی، این بیماری همه گیر نوآوری علمی را محکم در راس دستور کار دولت و تجارت قرار داده است. در سه ماهه دوم سال 2020، شرکت‌های آمریکایی برای اولین بار در بیش از یک دهه گذشته، بیشتر روی نرم‌افزار و تحقیق و توسعه نسبت به دارایی‌های ثابت خرج کردند.