با در حال انجام COP های آب و هوا و تنوع زیستی، بخشی از اقتصاد به طور فزاینده ای در کانون توجه قرار می گیرد: غذا. سیستم غذایی کنونی ما محرک اصلی از دست دادن تنوع زیستی است و یک سوم انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را به خود اختصاص می‌دهد، و کسب‌وکارها و سیاست‌گذاران را به طور یکسان به تعیین اهداف و اقدام برای ایجاد تغییرات در این بخش تشویق می‌کند.

اما بهبودهای تدریجی در سیستم فعلی برای رسیدگی به این مسائل در مقیاس و سرعت کافی نخواهد بود. یک تحول اساسی در صنعت غذا مورد نیاز است. به جای خم کردن طبیعت برای تولید غذا، غذای ما باید برای رشد طبیعت طراحی شود.

مانند بسیاری از چیزهای اطراف ما – لباس ها، تلفن ها، ساختمان ها – بسیاری از غذاهایی که می خوریم طراحی شده اند، از غلات صبحانه گرفته تا پاستا. مارک های مواد غذایی و سوپرمارکت ها این پیشنهادات غذایی را از تعداد انگشت شماری مواد تشکیل می دهند و در مورد طعم، ظاهر و میزان مغذی بودن آن تصمیم می گیرند. این تصمیمات نه تنها بر مشتریان، کشاورزان و تامین کنندگان تاثیر می گذارد، بلکه بر محیط زیست نیز تاثیر می گذارد.

امروزه تنها چهار محصول – گندم، برنج، ذرت و سیب زمینی – تقریباً 60 درصد کالری مصرف شده در سطح جهان را تامین می کنند. تنها چند رقم از هر یک از این محصولات اصلی در مقیاس کشت می شود و به طور کلی، گونه ها و نژادهای گیاهان و حیوانات اهلی شده به طور فزاینده ای با همگن شدن سیستم غذایی از بین می روند. همانطور که تنوع مواد غذایی تولید شده کاهش یافته است، انعطاف پذیری سیستم غذایی در برابر تهدیداتی مانند آفات، بیماری ها و شوک های شدید آب و هوایی که به دلیل تغییرات آب و هوایی تشدید شده است نیز کاهش یافته است. تولیدکنندگان برای غلبه بر این چالش‌ها به کودهای مصنوعی و آفت‌کش‌ها متکی هستند، اما این اتکا به تأثیر آب و هوا و تنوع زیستی سیستم غذایی کمک می‌کند.

در حالی که تصمیمات اتخاذ شده در مرحله طراحی غذا می تواند تاثیرات منفی داشته باشد، فرصت بسیار زیادی برای کسب و کارها وجود دارد تا غذا را برای نتایج مثبت طبیعت طراحی کنند و آن را به جریان اصلی تبدیل کنند. 10 برند برتر مواد غذایی و سوپرمارکت ها می توانند 40 درصد از زمین های کشاورزی در بریتانیا و اتحادیه اروپا را با طراحی مواد غذایی مثبت در طبیعت تغییر دهند. در حالی که بسیاری از این بازیکنان در حال حاضر بخشی از مشکل هستند، اندازه و نفوذ آنها به این معنی است که می توانند، و باید بخشی از راه حل و ارائه پیشنهاداتی باشند که مصرف کنندگان به دنبال آن هستند.

برای دستیابی به این هدف، کسب‌وکارها می‌توانند استراتژی‌های سبد محصولات مبتنی بر ذهنیت طراحی برای طبیعت، انتخاب موادی که عبارتند از: متنوع، تأثیر کمتر، چرخه‌سازی و تولید احیا شونده را تنظیم کنند. این اساس طراحی دایره ای برای غذا است.

یک غذای اصلی میز صبحانه مانند یک کاسه غلات، که معمولاً از گندم، ذرت یا جو دوسر درست می شود، مصرف کنید. فقط تغییر مواد تشکیل دهنده برای استفاده از انواع چند ساله این محصولات به جای نسخه های سنتی و سالانه می تواند مزایای زیادی را ارائه دهد. به عنوان مثال، در ایالات متحده، کشت گندم معمولی نیاز به کشت و بذر سالیانه پس از هر محصول دارد که ساختار خاک را در این فرآیند تخریب می کند. جایگزینی کرنزا، یک واریته دائمی جدید با ریشه‌های عمیق که شبیه علف‌های چمنزار بومی است، می‌تواند ورودی‌های مکانیکی را ذخیره کند، سلامت خاک را ایجاد کند و حدود 10 برابر بیشتر از گونه‌های گندم معمولی CO2 را جذب کند. ریشه های عمیق تر همچنین به گیاهان اجازه می دهد تا مواد مغذی بیشتری را از خاک جذب کنند و دانه سالم تری تولید کنند.

پاشیدن شیر گیاهی در بالای آن یکی دیگر از پیچش های کمتر تاثیرگذار است. اکنون بیش از صد کسب‌وکار در حال تولید شیر جایگزین با استفاده از بیش از 30 ماده گیاهی مختلف هستند که در مقایسه با شیرهای لبنی معمولی، انتشار گازهای گلخانه‌ای، کاربری زمین و اثرات تنوع زیستی را کاهش می‌دهند. انواع غیرمعمول و عجیب و غریب مانند تاج خروس، آجیل ببر و علف اردک در واقع به گسترش تنوع ژنتیکی کشاورزی کمک می کند، در حالی که چرخه چرخه می تواند ارزش محصولات موجود را به حداکثر برساند. برای مثال، نام تجاری TakeTwo، شیر جو را با چرخه مجدد غلات مصرف شده، محصول جانبی دم کردن آبجو که معمولاً تلف می شود یا برای خوراک دام استفاده می شود، تولید می کند.

شیر گاو هنوز در سیستم غذایی سالم نقش دارد، زیرا جایگزین‌های گیاهی – نه همیشه به اندازه لبنیات غلیظ از نظر تغذیه‌ای، به ویژه بدون غنی‌سازی – ممکن است برای کودکان خردسال و سالمندان یا برای مصرف‌کنندگان در کشورهای در حال توسعه که رژیم غذایی دارند مناسب نباشد. می تواند محدود شود. این نیز می تواند به گونه ای تولید شود که با استفاده از چرای فشرده مدیریت شده (MIG) دام، پیامدهای احیاکننده ای برای طبیعت داشته باشد. اگرچه این می‌تواند به این معنی باشد که گاوهای شیری کمتری نسبت به روش‌های مرسوم پرورش می‌یابند، اما تولید احیاکننده می‌تواند با استفاده از روش‌هایی مانند سیلو مرتع، که در آن درختان و محصولات با حیوانات چرا برای تامین سرپناه، علوفه و محصولات نقدی اضافی ادغام می‌شوند، از نظر اقتصادی برای کشاورزان مقرون به صرفه باشد. برای بهینه سازی علوفه، می توان علف ها و محصولات متنوعی را در مراتع کاشت، و – تقلید از گله های مهاجر – دام ها در مناطق مرتعی گروه بندی شده و به طور مکرر جابجا می شوند. دام ها از رژیم غذایی متنوع بهره می برند و در حین حرکت، مواد آلی و مواد مغذی را وارد زمین می کنند. لبنیات تولید شده به صورت احیا کننده از این طریق می تواند انتشار گازهای گلخانه ای را تا 50 درصد و از دست دادن تنوع زیستی را تا 20 درصد کاهش دهد، بدون اینکه بر تولید شیر تأثیر بگذارد، در حالی که سود دهی را برای کشاورزان 240 دلار در هکتار در سال افزایش می دهد.

با این حال، منبع مواد تنها بخشی از تصویر است. برای بهترین مزایای اقتصادی و زیست محیطی، یک طرح دایره ای برای مواد غذایی باید به طور جامع اعمال شود. برای نشان دادن، یک برند جدید غلات، Climate Crunch را تصور کنید . این برند مفهومی، از آینده ای مثبت به طبیعت، دانه های غلات و غلات را از گندم و نخود تولید می کند که با حداقل خاکورزی و کاهش ورودی های مصنوعی رشد می کنند. دور شدن از کشاورزی همگن با کشت مخلوط گندم با محصولات حبوبات، مانند نخود، می تواند نیاز به نهاده های مصنوعی را با تثبیت نیتروژن در خاک، ایجاد سلامت خاک و تقویت تنوع زیستی بیشتر کاهش دهد. کشت دو محصول باعث تنوع و افزایش درآمد کشاورزان و گسترش ریسک آنها می شود.

برندها و خرده‌فروشان عمده مواد غذایی این قدرت را دارند که با استفاده از فرصت اقتصاد دایره‌ای برای غذا و تبدیل غذای مثبت به طبیعت، تغییرات معناداری در سیستم غذایی ما ایجاد کنند. از طریق طراحی دقیق و منبع یابی، کسب و کارها می توانند انتخاب های بهتری برای مشتریان، برای کشاورزان و محیط زیست بهتر ارائه دهند.

برای تحقق بخشیدن به این مزایا، کسب و کارها می توانند پنج اقدام را انجام دهند تا مواد غذایی مثبت طبیعت را به جریان اصلی تبدیل کنند:

1. برنامه های عملیاتی بلندپروازانه و دارای منابع خوب برای تحقق سبد محصولات مثبت طبیعت ایجاد کنید.

2. ایجاد یک پویایی همکاری جدید با کشاورزان.

3. محصولات نمادین را برای به نمایش گذاشتن پتانسیل طراحی دایره ای برای غذا ایجاد کنید.

4. مشارکت و استفاده از معیارها و تعاریف رایج در مزرعه.

5. حمایت از سیاست هایی که از سیستم غذایی مثبت طبیعت حمایت می کند.