ابزارهای ارتباطی خانواده و کودکان در طول COVID -19

همه ما دوست داریم از اضطراب و اطلاعات بیش از حد ناشی از شیوع روزافزون بیماری کرونا فاصله بگیریم. چنین مواقعی می تواند استرس زا باشد – برای افراد ، خانواده ها ، بچه ها و کل جوامع. ترس و اضطراب پاسخ های رایج به عدم قطعیت ، احساس انزوا و اختلال در کارهای روزمره هستند و می توانند قریب به اتفاق باشند. با این حال ، اگر قدم های پیشگیرانه ای برداریم تا سالم ، ایمن و متصل به یکدیگر باشیم ، می توانیم احساسات خود را بهتر مدیریت کنیم و سطح عادی را در برنامه های روزانه خود برقرار کنیم. بنابراین ، هنگامی که همه ما با چالش هایی که داریم روبرو می شویم ، به یاد داشته باشید که ارائه حمایت از عزیزان ما اکنون بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. در اینجا چند روش برای حمایت از اعضای خانواده و فرزندان آمده است.

بگذارید شنیده شوند
هنگام برخورد با عزیزان مضطرب ، مهمترین مهارت برای یادگیری ، گوش دادن است. آنها می خواهند بدانند که شما به نگرانی های آنها گوش می دهید. اغلب ، ما فوراً به حالت راه حل می رویم. فقط برای گوش دادن فضا بگذارید. وقتی آماده اید ، پرسیدن سوالات باز مانند “چه احساسی دارید؟” یا “چه کاری می توانم انجام دهم تا حال شما بهتر شود؟” به پاسخ های آنها گوش دهید و در پردازش افکار آنها با هم همکاری کنید.

ارائه ساختار
اجازه دهید اعضای خانواده بدانند چه انتظاری از آنها وجود دارد. در صورت داشتن برنامه و روال روزانه و شبانه خود را توضیح دهید. مردم زمانی رشد می کنند که ساختار داشته باشند. اگر می توانید آن را برای خانواده خود تهیه کنید.

چیست و چرا را توضیح دهید
ترس بیشتر مردم از قرار گرفتن در موقعیتی ناآشنا و ندانستن انتظارات ناشی می شود. برای کمک به کاهش اضطراب ، به آنها اطلاع دهید که چه کار می کنید و چرا این کار را انجام می دهید.

خود را برای شرایط استرس زا آماده کنید
خود را برای “تمرین صبر خود” آماده کنید. از این فرصت به عنوان فرصتی برای آموزش آرامش خود در شرایط استرس زا استفاده کنید.

همچنین ، بدانید که چگونه واکنش های احساسی منفی مانند اضطراب یا ترس در بدن شما فعال می شوند. شاید این گره در معده شما باشد ، ضربان قلب سریع باشد یا ماهیچه های کشیده. این احساسات را بشناسید و چند نفس عمیق بکشید قبل از اینکه وارد کار بعدی خود شوید.

صحبت کردن با بچه ها
اگر با نحوه صحبت با فرزندان خود در مورد ویروس کرونا مشکل دارید ، تنها نیستید. در اینجا چند ابزار مفید وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

برای داشتن مکالمه زیاد منتظر نمانید
به عنوان والدین ، ​​اغلب اولین فکر ما حفاظت است ، حتی اگر این به معنای به حداقل رساندن شرایط باشد. اما در چنین مواردی صادق بودن و ارائه اطلاعات واقعی بهترین دفاع از والدین است. آموزش درباره COVID-19 مانند آموزش درباره هر چیزی است ؛ این باید در زمینه جهان آنها انجام شود.

تعیین کنید که فرزند شما چه می داند
از فرزند خود بخواهید آنچه را که درباره ویروس کرونا می داند به شما بگوید. آنها را تشویق کنید تا هرچه شنیده یا خوانده اند به اشتراک بگذارند ، حتی اگر فکر می کنند شایعه است. اطلاعاتی که از این مکالمه جمع آوری می کنید می تواند به شما کمک کند تعیین کنید کدام حقایق را ابتدا باید به اشتراک بگذارید.

همدل باشید و ترس های خود را نادیده نگیرید
ترس های فرزند شما ممکن است برای شما نامعقول یا غیر واقعی به نظر برسند ، اما این بدان معنا نیست که آنها آنها را واقعی یا معتبر نمی دانند. قبل از اینکه درباره حقایق صحبت کنید ، به نگرانی های آنها گوش دهید و ترس های آنها را کنار نگذارید. با شنیدن آنها ، می توانید تعیین کنید که چگونه باید مکالمه را هدایت کنید.

به حقایق پایبند باشید
این ممکن است بدیهی به نظر برسد ، اما اطلاعاتی که با فرزندان خود به اشتراک می گذارید باید از یک یا دو منبع باشد. این می تواند سردرگمی را به حداقل برساند.

اطلاعات را متناسب با عصر خود حفظ کنید
نحوه بحث شما بسته به سن کودک متفاوت است. کودکان کوچکتر ممکن است در حین صحبت با آنها به مجاورت فیزیکی نیاز داشته باشند. به گونه ای بنشینید که همنظر شما باشند.

برای کودکان ابتدایی ، اقدامات خود را تقویت کنید: شستن دستها با آب و صابون در حالی که دوبار “تولدت مبارک” خوانده می شود ، صورت خود را لمس نمی کند ، و سرفه و عطسه در پیچ آرنج شما.
اگر بچه های راهنمایی و دبیرستانی دارید ، بهترین رویکرد این است که در مورد حقایق صحبت کنید و از ایجاد ناامیدی یا ترس بر فرزندان خود اجتناب کنید. همچنین بر اهمیت رعایت بهداشت خوب و ماندن در خانه از مدرسه یا ورزش در صورت عدم احساس خوب تأکید کنید.

از رفتار آنها آگاه باشید
بسیاری از بچه ها با ابراز ترس و نگرانی خود به صورت شفاهی مشکل دارند. بسته به سن فرزند شما ، او ممکن است مهارت های ارتباطی را برای بیان احساس خود داشته باشد یا نداشته باشد ، اما اکثر کودکان و نوجوانان نگرانی های خود را با رفتار خود نشان می دهند. علائم استرس و اضطراب که باید به دنبال آن باشید شامل سردرد ، معده درد یا مشکلات خواب است.

یکی از راه های مقابله با این مشکل این است که حضور داشته باشید و مشغول باشید (یعنی بدون تلفن) و ببینید کودک شما به شما چه می گوید. آیا آنها به راحتی عصبانیت و ناامیدی خود را ابراز می کنند؟ یا شاید آنها عقب نشینی می کنند؟ این علائم رفتاری نشانه های روشنی از احساس کودک شما به ما می دهد و باید مراقب باشید که به حمایت بهتر نیاز دارد.

در مورد کار خود به عنوان یک کارمند ضروری صحبت کنید
به عنوان یک کارمند ضروری ، که به طور روزانه به محیط زندان رفت و آمد می کند ، احتمال زیادی وجود دارد که هم فرزندان و هم اعضای بزرگسال خانواده شما احساس اضطراب ، نگرانی ، ترس و عصبانیت بیشتری داشته باشند زیرا شما در حال کار هستید. محیط پر خطر

برای صحبت با خانواده در مورد نقش شما در محل کار ، اینکه چرا شما به عنوان یک کارمند ضروری در نظر گرفته می شوید ، چرا ادامه کار برای شما بسیار مهم است و اقداماتی که برای اطمینان از سلامت و ایمنی شخصی خود انجام می دهید ، صحبت کنید. قبل ، حین و بعد از شیفت کاری خود احساسات خود را با دیگران در میان بگذارید و به اعضای خانواده خود اجازه دهید تا س questionsالات خود را مطرح کرده و پاسخ های مناسب سن را به آنها ارائه دهند تا بتوانند چیزهای مربوط به شغل شما را که باعث ایجاد نگرانی در آنها می شود بهتر درک کنند.

با مدرسه و کار در خانه تعادل پیدا کنید
بخشی از شرایط عادی جدید ما خانه ای پر از افرادی است که سعی می کنند همزمان در مدرسه و محل کار شرکت کنند. این احتمالاً یک تغییر بزرگ برای همه است و می تواند با بسیاری از احساسات متفاوت همراه باشد. به عنوان مثال ، برخی از کودکان ممکن است برای ماندن در خانه هیجان زده شوند ، در حالی که برخی دیگر از دست دادن فعالیت های مهم از جمله ورزش ، اجراها ، تمرینات ، فارغ التحصیلی و حتی ارتباطات روزانه با دوستان خود ناراحت هستند. در حالی که والدین هستند ، بسیاری عادت دارند به دفتر کار بروند تا روز خود را دور از مزاحمت های نظافت ، والدین ، ​​مراقبت از سایر اعضای خانواده و مدیریت سایر مسئولیت های خانه آغاز کنند. علاوه بر این ، خروج از خانه برای رفتن به محل کار باعث ایجاد ارتباطات اجتماعی و استقلال شخصی می شود که ممکن است هنگام ماندن در خانه از بین برود.

برای سازگاری با این نوع تغییر ، مکالمات صادقانه ای با همه افراد خانه داشته باشید.

بنشینید و درباره این نوع تغییر برای هر یک از اعضای خانواده صحبت کنید و احساس ترس یا فقدان را بپذیرید.
درباره موارد خاصی که برای کمک به موفقیت بیشتر روز مدرسه و روز کاری برای همه لازم است بحث کنید.
در نظر بگیرید که مدرسه و فضاهای کاری خاصی را در خانه خود تعیین کنید.
محدودیت هایی را در مورد وقفه ها ، استراحت ها و فعالیت های پایان روز تعیین کنید زیرا به احتمال زیاد روز مدرسه قبل از روز کاری به پایان می رسد.

گرچه ممکن است در ابتدا شروع این گفتگوها دشوار باشد ، به خاطر داشته باشید که پس از آن ، هم شما و هم فرزندتان پس از بحث در مورد ترس ها و نگرانی ها و همچنین شناسایی اقدامات پیشگیرانه که همه می توانیم انجام دهیم ، احساس بهتری خواهید داشت.

بهداشت و سلامت کارکنان

منابع EHW برای کارکنان و خانواده

خط اصلی: (855) 897-9822 یا (916) 327-8570

ایمیل: mailto: WellnessNews@cdcr.ca.gov

سایت اینترنتی: https://www.cdcr.ca.gov/wellness/#collapse-le

سایت اینترانت: http: //intranet/ADM/DSS/hr/oew/Pages/oew.aspx