جهانی سازی به عقب برمی گردد

حوادث مداوم و همه گیر و جهانی مرتبط با آب و هوا نشان دهنده عدم کفایت تلاش ها برای رسیدگی به جنبه های مشکل ساز جهانی سازی است.

تابستان 2021 عمدتا توسط همه گیر COVID-19 و سرعت بخشیدن به تغییرات آب و هوایی تعریف شده است. هر دو مظهر جهانی شدن و واقعیت جهانی است که به طور فزاینده ای توسط جریانات گسترده و سریع فرامرزی تقریباً همه چیز ، از کالاها ، خدمات و سرمایه گرفته تا داده ها ، تروریست ها و بیماری ها تعریف می شود.

امروزه کمی برای مدت طولانی محلی می ماند. ویروس کرونا ویروسی که برای اولین بار در ووهان چین ظاهر شد ، در آنجا باقی نماند و گازهای گلخانه ای منتشر شده در هر جایی جو و اقیانوس را در همه جا گرم می کند.

این دو بحران نشان دهنده ناکافی بودن دشوار تلاش ها برای پرداختن به جنبه های مشکل ساز جهانی سازی است. جامعه به اصطلاح بین المللی بار دیگر خود را جز جامعه نشان داده است. تأمین واکسن COVID-19 میلیاردها دوز کمتر از مقدار مورد نیاز است. بودجه پرداختی برای ایمن سازی جهانی نیز به همین ترتیب میلیاردها دلار کوتاه است. دولت ها کشورهای خود را در اولویت قرار می دهند ، حتی اگر انواع سریع در جمعیت های کمتر واکسینه شده در جاهای دیگر ظاهر شود و نسبت به مرزهای سیاسی بی تفاوت باشند.

در نتیجه ، همه گیری همچنان یک تهدید شدید است. گفته می شود که تاکنون تعداد کشته شدگان بیش از چهار میلیون نفر بوده است ، اما این رقم واقعی چندین برابر بیشتر است ، که در برخی موارد به دلیل نادرست بودن سیستم های گزارشگری و حساب کردن عمدی رهبران پوپولیست در برزیل ، هند ، مجارستان ، روسیه و جاهای دیگر است. عواقب اقتصادی نیز قابل توجه است ، تخمین زده می شود که همه گیرها تولید ناخالص داخلی جهانی را بیش از 3 درصد کاهش دهند. تقریباً 100 میلیون نفر دوباره به فقر شدید رسیده اند. نابرابری بین و در داخل کشورها افزایش یافته است.

آنچه باعث ناامیدکننده تر شدن این پیشرفت ها می شود این است که ما می دانیم در مورد COVID-19 چه باید بکنیم و از ابزار لازم برای انجام آن برخورداریم. چندین واکسن ایمن و فوق العاده موثر وجود دارد. آنچه باید انجام شود این است که مقیاس سازی تولید برای تأمین تقاضای جهانی انجام شود.

در برخی از کشورها ، مانند ایالات متحده ، آنچه که نیاز به انجام عمل دارد برعکس است: افزایش تقاضا برای تأمین عرضه موجود. تردید واکسن ، که به دلیل سیاست های حزبی یا اطلاعات غلطی که در شبکه های اجتماعی ، تلویزیون و رادیو گفتگو در جریان است ، دامن می زند ، به طور خطرناکی گسترش یافته است. اگر واکسیناسیون با اقدامات بهداشت عمومی که باعث کند شدن شیوع بیماری می شود – پوشاندن ، فاصله اجتماعی ، آزمایش آسان و دقیق و ردیابی تماس و قرنطینه سازی – تکمیل می شود ، عفونت های بسیار کمتر و شدیدتر وجود دارد ، و بیماری همه گیر همانطور که می دانیم محو خواهد شد

اثرات بحران دیگر ، تغییرات آب و هوایی ، زودتر از آنچه پیش بینی می شد ، رسیده است. سالهاست که تمایل به خنثی کردن هرگونه واکنش متقابل در برابر تهدید ، علیرغم شواهد واضح و رو به رشد گرم شدن کره زمین است. همانطور که غالباً اتفاق می افتد ، افراد فوری موارد مهم را از بین می برند. اما تابستان 2021 نشان می دهد که تغییر اقلیم هم مهم و هم فوری است.

اثرات آن بسیار است. در ایالات متحده ، آتش سوزی ها در غرب با بالا رفتن درجه حرارت از کنترل خارج می شوند ، و دود هوا مناطق گسترده ای از کشور را پوشانده است. اروپا و چین صحنه های جاری شدن سیل گسترده هستند. در آفریقا ، آمریکای لاتین و خاورمیانه نشانه هایی از خشکسالی طولانی مدت وجود دارد. از دست دادن زندگی نسبتاً متوسط ​​بوده است ، اما می تواند به خوبی رشد کند. تأثیرات اقتصادی نیز به همین ترتیب افزایش خواهد یافت. با غیرقابل مهمان بودن مناطق زیادی از زندگی بشر ، تعداد افرادی که در داخل کشور آواره یا مجبور به مهاجرت می شوند ، به شدت افزایش می یابد.

صحبت های زیادی در مورد چگونگی کاهش یا توقف تغییرات آب و هوایی وجود دارد ، اما این فقط همین است. کنفرانس تغییر آب و هوای سازمان ملل (COP26) در گلاسگو در ماه نوامبر همچنان بر رویکردی که براساس آن تک تک کشورها تعهدات داوطلبانه ای برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود ارائه می دهند ، تأکید خواهد کرد.

این مهم است ، اما بدیهی است که بسیاری از کشورها بیشتر به رشد اقتصادی به هر قیمتی متمرکز شده اند و قادر نیستند یا مایل به اتخاذ مسیرهای انرژی نیستند که به طور معنی داری از سهم آنها در تغییر اقلیم بکاهد. باید دید آیا اراده ای برای اتخاذ تعرفه هایی وجود دارد که قیمت کالاهای ساخته شده در کارخانه های سوخت زغال سنگ را افزایش می دهد یا تحمیل مجازاتی علیه دولتهایی که از توقف تخریب جنگلهای بارانی که دی اکسید کربن را جذب می کنند خودداری می کنند. همچنین مشخص خواهد شد که آیا کشورهای ثروتمندتر آمادگی دارند بودجه و فناوری هایی را که کشورهای فقیرتر برای تغییر انرژی به یک مخلوط انرژی سبزتر نیاز دارند ، در دسترس قرار دهند.

در عین حال ، تمرکز بر کاهش سرعت تغییرات آب و هوا ، هرچند لازم باشد ، کافی نیست. بسیاری از تغییرات آب و هوایی قبلاً اتفاق افتاده است و فارغ از هر چیز دیگری اتفاق خواهد افتاد