این یک بحث رایج در میان انکارکنندگان آب و هوا است: مدل‌های علمی نمی‌توانند آینده را پیش‌بینی کنند، پس چرا باید به آنها اعتماد کنیم تا به ما بگویند آب و هوا چگونه تغییر خواهد کرد؟

این موضوع اخیراً در مصاحبه ای با روانشناس و نویسنده کانادایی جردن پیترسون در پادکست جو روگان ظاهر شد. به گفته پیترسون : “چیزی به نام آب و هوا وجود ندارد… آب و هوا و همه چیز یک کلمه است.” دانشمندان جهان در مواجهه با کار غیرممکن گنجاندن «همه چیز» در معادلات خود – و پیش‌بینی آنچه در هفته‌ها و ماه‌ها بعد اتفاق می‌افتد – از نظر پترسون قادر به مدل‌سازی دقیق آب و هوا نیستند.

به عنوان دانشمندی که تحقیقاتش شامل مدلسازی آب و هوا در مقیاس جهانی و منطقه ای است، می توانم با اطمینان بگویم که این تفسیر اشتباه است. در اینجا فقط سه دلیل وجود دارد.

آب و هوا و آب و هوای سردرگم

انکارکنندگان معمولاً وقتی استدلال می کنند که مدل ها ذاتاً نادرست هستند ، آب و هوا را با آب و هوا اشتباه می گیرند. آب و هوا به شرایط کوتاه مدت جو در هر زمان معین اشاره دارد. در این میان، آب و هوا، آب و هوای یک منطقه است که به طور میانگین در طول چندین دهه انجام شده است.

پیش‌بینی‌های آب و هوا در 40 سال گذشته بسیار دقیق‌تر شده‌اند، اما ماهیت آشفته آب و هوا به این معنی است که آنها بیش از یک هفته یا بیشتر غیرقابل اعتماد می‌شوند. با این حال، مدل سازی تغییرات آب و هوایی بسیار ساده تر است، زیرا شما با میانگین های بلندمدت سر و کار دارید. به عنوان مثال، می دانیم که هوا در تابستان گرم تر و در زمستان سردتر خواهد بود.

در اینجا یک مقایسه مفید است. نمی‌توان پیش‌بینی کرد که یک فرد خاص در چه سنی می‌میرد، اما می‌توان با اطمینان بالایی گفت که میانگین امید به زندگی یک فرد در یک کشور خاص چقدر خواهد بود. و با اطمینان 100% می توانیم بگوییم که خواهند مرد. همانطور که می توانیم با اطمینان مطلق بگوییم که قرار دادن گازهای گلخانه ای در جو زمین را گرم می کند.

قدرت در تعداد

طیف وسیعی از مدل‌های آب و هوایی وجود دارد ، از مدل‌هایی که تلاش می‌کنند مکانیسم‌های خاصی مانند رفتار ابرها را درک کنند تا مدل‌های گردش عمومی (GCM) که برای پیش‌بینی آب و هوای آینده سیاره ما استفاده می‌شوند.

بیش از 20 مرکز تحقیقاتی بین‌المللی بزرگ وجود دارد که تیم‌هایی از باهوش‌ترین افراد جهان این GCM‌ها را ساخته و اجرا می‌کنند که حاوی میلیون‌ها خط کد است که آخرین درک از سیستم آب و هوا را نشان می‌دهد. این مدل‌ها به‌طور مداوم در برابر داده‌های تاریخی و دیرین اقلیم (این به داده‌های آب و هوایی قبل از اندازه‌گیری مستقیم، مانند آخرین عصر یخبندان اشاره دارد)، و همچنین رویدادهای اقلیمی فردی مانند فوران‌های آتشفشانی بزرگ آزمایش می‌شوند تا مطمئن شوند که آب و هوا را بازسازی می‌کنند. فوق العاده خوب انجام دهید

هیچ مدل واحدی هرگز نباید کامل در نظر گرفته شود زیرا آنها یک سیستم آب و هوایی بسیار پیچیده جهانی را نشان می دهند. اما داشتن مدل های بسیار متفاوت که به طور مستقل ساخته و کالیبره شده اند به این معنی است که دانشمندان می توانند در صورت توافق مدل ها اطمینان داشته باشند .

پیش‌بینی‌های مدل از دهه‌های 1970 و 1980 به‌طور خیره‌کننده‌ای با روند گرمایشی که واقعاً در چهار دهه گذشته رخ داده است، مقایسه می‌شود. و دانشمندان از آن زمان تاکنون به طور مداوم این مدل ها را آزمایش و بهبود بخشیده اند، به این معنی که پیش بینی های آنها نتیجه بسیار قوی علم ما است.

خطاهای مربوط به خطا

با توجه به اینکه آب و هوا سیستم پیچیده‌ای است، ممکن است بپرسید که چگونه دانشمندان به منابع احتمالی خطا رسیدگی می‌کنند، به خصوص هنگام مدل‌سازی آب و هوا در طول صدها سال.

بزرگترین منبع عدم قطعیت در همه مدل‌های تغییرات آب و هوایی این است که بشر در 80 سال آینده چقدر گازهای گلخانه‌ای منتشر خواهد کرد. دانشمندان با همکاری با اقتصاددانان و دانشمندان علوم اجتماعی برای ساختن سناریوهایی از آینده با مسیرهای انتشار متفاوت، این را توضیح می دهند.

ما دانشمندان بسیار آگاه هستیم که مدل ها ساده سازی یک دنیای پیچیده هستند. اما با داشتن مدل‌های بسیار متفاوت که توسط گروه‌های مختلف متخصص ساخته شده‌اند، می‌توانیم از نتایج حاصل از آنها مطمئن‌تر باشیم. همه مدل‌ها یک چیز را نشان می‌دهند: گازهای گلخانه‌ای را وارد جو کنید و دنیا گرم می‌شود. ما خطاهای احتمالی را با نشان دادن دامنه گرمایش تولید شده توسط همه مدل ها برای هر سناریو نشان می دهیم.

در ششمین ارزیابی خود از علم تغییرات اقلیمی، که در آگوست 2021 منتشر شد، هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا بیان کرد که «مشخص است که تأثیر انسان جو، اقیانوس و خشکی را گرم کرده است». اینکه چگونه فعالیت‌های انسانی بر اقلیم تأثیر می‌گذارد، در درجه اول یک سؤال دشوار است زیرا نمی‌دانیم جهان چگونه به این بحران واکنش نشان خواهد داد. اما می‌توانیم روی مدل‌هایی حساب کنیم که سابقه‌ی دقت ثابتی دارند تا به ما کمک کنند تا در آینده چه چیزی را در پیش خواهد داشت.

چیزی که بیشتر نگران کننده در مورد این نوع انکار تغییرات آب و هوایی است این است که هنوز هم زمان پخش دارد. نمایش‌هایی مانند The Joe Rogan Experience می‌توانند میزبان مهمانانی باشند که اطلاعات نادرست در مورد تغییرات آب و هوا یا بیماری همه‌گیر منتشر می‌کنند تا بتوانند رتبه‌بندی را افزایش دهند. گزارش شده است که Spotify ۱۰۰ میلیون دلار (۷۵ میلیون پوند) برای پادکست Rogan در سال ۲۰۲۰ پرداخت کرده است و این پلتفرم بیش از ۳۸۰ میلیون کاربر دارد. جو روگان مطمئناً نیازی به مخاطبان بیشتر یا بسته پرداختی بزرگتر ندارد، پس چرا کارشناسان معتبری در مورد اینکه واقعاً می‌خواهند به ساختن دنیایی بهتر، ایمن‌تر و سالم‌تر کمک کنند، نداشته باشیم؟ این چیزی است که شنوندگان می خواهند درباره آن بشنوند – مشکلات واقعی، حقایق واقعی، راه حل های واقعی.