6 سوال فوری درباره گوشت گاو و تغییرات آب و هوا

 

گوشت گاو و تغییرات آب و هوایی این روزها در خبرها هستند، از  گوزهای گوز با متان بالا  (بررسی واقعیت: آنها در واقع عمدتاً  آروغ های متان بالا هستند ) تا مقایسه با  اتومبیل ها و هواپیماها  (بررسی واقعیت: جهان نیاز به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دارد  . سوخت های فسیلی  و  کشاورزی  برای مهار گرمایش جهانی به اندازه کافی). و مانند بسیاری از چیزها در حوزه عمومی، دو قطبی شدن مکالمه آسان است.

غذاهای حیوانی مغذی هستند و به ویژه برای معیشت و رژیم غذایی  در کشورهای در حال توسعه مهم هستند ، اما از منابع نیز به طور  ناکارآمد استفاده می کنند . تولید گوشت گاو  کارآمدتر می شود ، اما جنگل ها  همچنان  برای مرتع جدید قطع می شوند . مردم می گویند که  می خواهند گیاهان بیشتری بخورند ، اما مصرف گوشت  همچنان در حال افزایش است. با وجود متناقض به نظر می رسد، همه این چیزها درست است. این چیزی است که بحث گوشت گاو و پایداری را بسیار پیچیده – و بحث برانگیز می کند.

بر اساس گزارش منابع جهانی ما : ایجاد یک آینده غذایی پایدار و سایر تحقیقات، در اینجا شش سؤال رایج در مورد گوشت گاو و تغییرات آب و هوایی وجود دارد:

1. چگونه تولید گوشت گاو باعث انتشار گازهای گلخانه ای می شود؟

پاسخ کوتاه:  از طریق فرآیند تولید کشاورزی و از طریق تغییر کاربری زمین.

توضیح طولانی تر:  گاوها و سایر حیوانات نشخوارکننده (مانند بز و گوسفند) با هضم علف ها و گیاهان متان، یک گاز گلخانه ای قوی منتشر می کنند. این فرآیند “تخمیر روده ای” نامیده می شود و منشأ آروغ گاوها است. متان نیز از کود دامی خارج می شود. علاوه بر این، اکسید نیتروژن، یکی دیگر از گازهای گلخانه ای قدرتمند، از ضایعات نشخوارکنندگان در مراتع و کودهای شیمیایی مورد استفاده در محصولات تولید شده برای تغذیه گاو منتشر می شود.

به طور غیرمستقیم تر، اما مهمتر از آن، افزایش تولید گوشت گاو مستلزم افزایش مقادیر زمین است. مراتع جدید اغلب با قطع درختان ایجاد می شود که دی اکسید کربن ذخیره شده در جنگل ها را آزاد می کند.

در سال 2017، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) تخمین زد که مجموع انتشار سالانه تولید گوشت گاو، از جمله انتشارات تولید کشاورزی به اضافه تغییر کاربری زمین، حدود 3 میلیارد تن معادل دی اکسید کربن در سال 2010 بود. این بدان معناست که انتشارات تولید گوشت گاو در سال 2010 تقریباً برابر با هند بود و حدود 7 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای جهانی در آن سال بود. از آنجایی که فائو تنها به میزان متوسطی انتشارات ناشی از تغییر کاربری زمین را در نظر گرفته است، این یک تخمین محافظه کارانه است.

تقاضای جهانی برای گوشت گاو و سایر گوشت‌های نشخوارکنندگان همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد و بین سال‌های 2000 تا 2019 به میزان 25 درصد افزایش یافته است. در دو دهه اول قرن حاضر، گسترش مراتع عامل اصلی جنگل‌زدایی بوده است. ادامه رشد تقاضا بر جنگل ها، تنوع زیستی و آب و هوا فشار وارد می کند. حتی پس از محاسبه بهبود راندمان تولید گوشت گاو، مراتع می‌تواند بین سال‌های 2010 تا 2050 حدود 400 میلیون هکتار، مساحت زمینی بزرگ‌تر از اندازه هند، گسترش یابد. محدود کردن افزایش دما به 1.5-2 درجه سانتیگراد (2.7-3.6 درجه فارنهایت)  دور از دسترس .

در COP26، رهبران جهانی متعهد شدند که انتشار گاز متان را تا 30 درصد کاهش دهند و تا سال 2030 به جنگل زدایی پایان دهند. رسیدگی به انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به گوشت گاو می تواند به کشورها کمک کند تا به هر دو تعهد خود عمل کنند.

2. آیا گوشت گاو نسبت به سایر غذاها دارای منابع بیشتری است؟

پاسخ کوتاه: بله.

توضیح طولانی تر:  حیوانات نشخوارکننده  نسبت به خوک و طیور سرعت رشد و تولیدمثل کمتری  دارند، بنابراین به ازای هر واحد گوشت تولید شده به مقدار بیشتری خوراک نیاز دارند. خوراک دام برای رشد به زمین نیاز دارد که هزینه کربنی نیز به همراه دارد. در مجموع، تولید گوشت گاو نسبت به سایر انواع گوشت، منابع فشرده‌تر است، و غذاهای حیوانی به طور کلی نسبت به غذاهای گیاهی، منابع فشرده‌تری دارند. گوشت گاو به 20 برابر زمین بیشتر نیاز دارد و 20 برابر بیشتر گازهای گلخانه ای تولید می کنددر هر گرم پروتئین خوراکی نسبت به پروتئین های گیاهی معمولی مانند لوبیا. و در حالی که اکثر علفزارهای جهان نمی توانند محصولات یا درختان پرورش دهند، چنین “علفزارهای بومی” در حال حاضر به شدت برای تولید دام استفاده می شود، به این معنی که تقاضای اضافی گوشت گاو احتمالا فشار بر جنگل ها را افزایش می دهد.

3. چرا برخی از مردم می گویند تولید گوشت گاو تنها سهم کمی در انتشار گازهای گلخانه ای دارد؟

پاسخ کوتاه:  چنین تخمین‌هایی معمولاً تأثیرات کاربری زمین، مانند قطع جنگل‌ها برای ایجاد مراتع جدید را کنار می‌گذارند.

توضیح طولانی تر:  آمارهای زیادی وجود دارد که انتشارات ناشی از تولید گوشت گاو را نشان می دهد، اما نه از تغییر کاربری زمین. به عنوان مثال، در اینجا سه ​​تخمین رایج ایالات متحده وجود دارد:

• آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات   متحده مجموع انتشارات کشاورزی ایالات متحده در سال 2019 را تنها 10٪ از کل انتشار گازهای گلخانه ای ایالات متحده تخمین زد .
• یک  مطالعه در سال 2019  در سیستم‌های کشاورزی، انتشارات تولید گوشت گاو را تنها 3 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای ایالات متحده تخمین زد.
• یک  مطالعه در سال 2017  که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد، تخمین زد که حذف همه حیوانات از کشاورزی ایالات متحده، انتشار گازهای گلخانه ای ایالات متحده را تنها 3٪ کاهش می دهد.

در حالی که همه این تخمین‌ها انتشارات حاصل از تولیدات کشاورزی ایالات متحده را به حساب می‌آورند، اما یک عنصر حیاتی را نادیده می‌گیرند: انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با اختصاص زمین به کشاورزی. یک هکتار زمین اختصاص داده شده به تولید غذا اغلب یک هکتار است که اگر اجازه رشد جنگل یا پوشش گیاهی بومی آن را داده شود، می تواند کربن بسیار بیشتری را ذخیره کند. و هنگام در نظر گرفتن انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط با تولید گوشت گاو داخلی، تخمین ها باید فراتر از مرزهای ملی باشد، به خصوص که تقاضای جهانی گوشت گاو در حال افزایش است.

از آنجایی که غذا یک کالای جهانی است، آنچه در یک کشور مصرف می‌شود می‌تواند تأثیرات کاربری زمین و انتشار گازهای گلخانه‌ای را در کشور دیگر ایجاد کند. به عنوان مثال، افزایش مصرف گوشت گاو در ایالات متحده می تواند منجر به جنگل زدایی شود تا راه را برای مراتع در آمریکای لاتین باز کند. برعکس، کاهش مصرف گوشت گاو در ایالات متحده می تواند از جنگل زدایی و انتشار گازهای گلخانه ای تغییر کاربری زمین در خارج جلوگیری کند. به عنوان مثال دیگر، صادرات گوشت گاو ایالات متحده به چین از سال 2020 به سرعت در حال رشد بوده است .

وقتی اثرات استفاده از زمین تولید گوشت گاو در نظر گرفته شود، اثرات GHG مرتبط با رژیم غذایی متوسط ​​آمریکایی در واقع به سرانه انتشارات مربوط به انرژی ایالات متحده نزدیک می شود . یک  تجزیه و تحلیل مرتبط  نشان داد که میانگین انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط با رژیم غذایی اروپایی ها، هنگام محاسبه اثرات کاربری زمین، مشابه انتشار سرانه ای است که معمولاً به مصرف هر اروپایی از همه کالاها و خدمات، از جمله انرژی اختصاص می یابد.

4. آیا می توان گوشت گاو را پایدارتر تولید کرد؟

پاسخ کوتاه:  بله، اگرچه گوشت گاو همیشه برای تولید نیاز به منابع دارد.

توضیح طولانی تر:  شدت انتشار تولید گوشت گاو در سراسر جهان به طور گسترده ای متفاوت است و بهبود کارایی تولید دام می تواند استفاده از زمین و انتشار هر پوند گوشت را تا حد زیادی کاهش دهد. بهبود کیفیت خوراک و مراقبت های دامپزشکی، پرورش نژادهای حیوانی بهبود یافته که خوراک را به طور موثرتری به گوشت و شیر تبدیل می کنند، و استفاده از شیوه های مدیریتی بهبود یافته مانند چرای چرخشی می تواند بهره وری و سلامت خاک را افزایش دهد و در عین حال انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهد. افزایش بهره وری به نوبه خود می تواند با کاهش نیاز به مراتع بیشتر، فشار را از جنگل های استوایی کم کند.

نمونه هایی از این شیوه های بهبود یافته فراوان است. به عنوان مثال،  برخی از تولیدات گوشت گاو در کلمبیا  ، درختان و علف‌ها را در مراتع ادغام می‌کند و به زمین کمک می‌کند تا مقدار و کیفیت غذای بیشتری تولید کند. این می تواند کشاورزان را قادر سازد تا تعداد گاوها را چهار برابر کنند در حالی که انتشار متان در هر پوند گوشت را تا حد زیادی کاهش می دهد، زیرا گاوها سریعتر رشد می کنند. مطالعه  ای در مزارع لبنی در کنیا  نشان داد که مکمل رژیم غذایی گاو معمولی با خوراک های باکیفیت مانند چمن ناپیر و درختچه های پر پروتئین – که می تواند منجر به رشد سریع گاو و تولید شیر بیشتر شود – می تواند انتشار متان در هر لیتر شیر را تا 8 کاهش دهد. درصد تا 60 درصد

 

همچنین فناوری های نوظهوری وجود دارد که می تواند آروغ گاوها را بیشتر کاهش دهد، مانند افزودنی های خوراک مانند  3-nitrooxypropan (3-NOP) یا جلبک دریایی . بهبود مدیریت کود و استفاده از فناوری‌هایی که  از تبدیل نیتروژن موجود در فضولات حیوانی به اکسید نیتروژن جلوگیری  می‌کند، می‌تواند انتشارات کشاورزی را کاهش دهد. شرکت‌هایی که گوشت گاو خریداری می‌کنند می‌توانند این نوع پیشرفت‌ها را در شیوه‌ها و فناوری‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تشویق کنند.

5. آیا همه ما باید برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی از خوردن گوشت گاو خودداری کنیم؟

پاسخ کوتاه:  خیر.

توضیح طولانی تر:  مهار تغییرات آب و هوایی مستلزم این نیست که همه گیاهخوار یا وگان شوند یا حتی از خوردن گوشت گاو خودداری کنند. اگر مصرف گوشت نشخوارکنندگان در کشورهای پرمصرف به حدود 50 کالری در روز یا 1.5 همبرگر برای هر نفر در هفته کاهش یابد – تقریباً نیمی از سطح فعلی ایالات متحده و 25٪ کمتر از سطح فعلی اروپا، اما همچنان بسیار بالاتر از میانگین ملی برای اکثر کشورها – تقریباً نیاز به توسعه کشاورزی اضافی و جنگل زدایی مرتبط را از بین می برد. این امر حتی در دنیایی با 10 میلیارد نفر نیز صادق است که پیش بینی می شود تا سال 2050 اتفاق بیفتد.

رژیم‌های غذایی در برخی مکان‌ها از گوشت گاو دور شده‌اند. مصرف سرانه گوشت گاو   در ایالات متحده از دهه 1970  یک سوم کاهش یافته است. همبرگرهای گیاهی  و  جایگزین های گیاهی گوشتی مخلوط شده  به  طور فزاینده ای  با محصولات گوشتی معمولی از نظر ویژگی های مهم مانند طعم، قیمت و راحتی رقابت می کنند. بازار جایگزین‌های گیاهی  با سرعت بالایی در حال رشد است ، البته از پایه پایین. با این حال، در حالی که مصرف سرانه گوشت نشخوارکنندگان در سراسر قاره آمریکا، اروپا و اقیانوسیه در حال کاهش است، این کاهش باید 1.5 برابر سریعتر در مناطق پرمصرف باشد تا به هدف 50 کالری در روز تا سال 2050 برسد.

دلایل قانع کننده دیگری نیز وجود دارد که افراد را به سمت غذاهای گیاهی سوق می دهد. برخی از مطالعات  نشان داده اند که مصرف گوشت قرمز با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت نوع 2، سکته مغزی و سرطان روده بزرگ مرتبط است و رژیم های غذایی حاوی غذاهای سالم گیاهی (مانند غلات کامل، میوه ها، سبزیجات، آجیل و حبوبات) بیشتر است. با خطرات کمتری همراه هستند. در مناطق پردرآمد مانند آمریکای شمالی و اروپا، مردم نیز  بیش از آنچه نیاز دارند پروتئین مصرف می کنند  تا نیازهای غذایی خود را برآورده کنند.

 

6. آیا خوردن گوشت گاو کمتر برای مشاغل در بخش غذا و کشاورزی مضر است؟

پاسخ کوتاه:  نه لزوما.

توضیح طولانی تر:  با توجه به رشد پیش بینی شده آینده در تقاضای گوشت در سراسر جهان در حال توسعه، حتی اگر مردم کشورهای با درآمد بالاتر گوشت گاو کمتری بخورند، بازار جهانی گوشت گاو احتمالاً در دهه های آینده به رشد خود ادامه خواهد داد. سناریوی نمودار بالا منجر به رشد 32 درصدی مصرف جهانی گوشت نشخوارکنندگان بین سال‌های 2010 تا 2050 می‌شود. در ایالات متحده، علیرغم کاهش مصرف سرانه گوشت گاو، کل تولید گوشت گاو  از دهه 1970 ثابت مانده است. تقاضای فزاینده در بازارهای نوظهور مانند چین به فرصت های صادراتی بیشتر در کشورهای پیشرو تولید کننده گوشت گاو منجر می شود، اگرچه ایجاد چنین بازارهایی  زمان می برد .

علاوه بر این، شرکت های بزرگ گوشت در حال سرمایه گذاری  در بازار پروتئین جایگزین هستند. آنها خود را به طور گسترده‌تری به عنوان «شرکت‌های پروتئینی» معرفی می‌کنند، حتی زمانی که تلاش می‌کنند تا انتشارات تولید گوشت گاو را از طریق بهبود شیوه‌های تولید کاهش دهند .

حرکت به سوی آینده غذایی پایدار

گوشت گاو نسبت به سایر غذاها به منابع بیشتری نیاز دارد و تأثیر قابل توجهی بر آب و هوا دارد. آینده غذایی پایدار مستلزم مجموعه ای از استراتژی ها از مزرعه تا بشقاب است. تولیدکنندگان و مصرف کنندگان مواد غذایی به طور یکسان نقشی در کاهش انتشار گوشت گاو دارند، زیرا جمعیت جهان همچنان در حال رشد است. و از آنجایی که جهان بر روی استراتژی هایی برای مهار تغییرات آب و هوایی کار می کند – چه در بخش کشاورزی، چه در بخش انرژی یا فراتر از آن – تصمیم گیری با بهترین اطلاعات موجود مهم است.