وسواس چیست؟

وسواس فکری، تصویری یا اصراری است که کودک نمی‌خواهد اما نمی‌تواند از فکر کردن به آن دست بردارد. هنگامی که کودک این افکار را دارد، ممکن است بسیار مضطرب یا ترسیده باشد.

برخی از نمونه های وسواس ممکن است عبارتند از:

• تصور آسیب دیدن عزیزان
• ترس از بیمار شدن از دست زدن به دسته های کثیف
• احساس می‌کنند که اگر کتاب‌هایشان درست نباشد، اتفاق وحشتناکی رخ خواهد داد.

اجبار چیست؟

اجبارها کارهایی هستند که کودک احساس می کند باید بارها و بارها انجام دهد. گاهی اوقات کودکان ممکن است این کار را انجام دهند تا جلوی یک فکر وسواسی را بگیرند. اما گاهی اوقات بچه ها نمی دانند چرا این گونه احساس و رفتار می کنند.

برخی از نمونه های اجبار ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شستن مکرر دست ها
• دعا کردن
• احتکار – یعنی ناتوانی در دور انداختن چیزی
• شمردن یا ضربه زدن
• رفتار خرافی خفیف، مانند پوشیدن یک تی شرت برای کلاس رقص
• کشیدن مو یا چیدن پوست

وسواس و اجبار: آیا باید نگران بود؟

داشتن وسواس و اجبار برای کودکان غیرعادی نیست. آنها می توانند بخشی از رشد کودکان باشند . برای مثال، کودک شما ممکن است مرحله ای را طی کند که بخواهد مراسم قبل از خوابش دقیقاً هر شب یکسان باشد.

وسواس ها و اجبارهایی که مانع زندگی فرزند یا خانواده شما نمی شود، معمولاً جای نگرانی نیست.

وقتی وسواس ها و اجبارها به اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) تبدیل می شوند

اگر کودکان افکار ناخواسته یا رفتار اجباری یا هر دو داشته باشند که از بین نمی روند و در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کنند ، ممکن است به اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) مبتلا شوند.

اگر متوجه شدید که فرزندتان این بیماری را دارد با یک متخصص بهداشت صحبت کنید:

• وسواس ها و اجبارهای شدیدتر از همسالان خود
• افکار وسواسی و/یا رفتار اجباری که آنها را ناراحت می کند و آنها را از لذت بردن از زندگی باز می دارد یا در فعالیت های روزمره خانواده شما اختلال ایجاد می کند.
• افکار وسواسی و/یا رفتار اجباری که بیش از شش ماه طول بکشد.

چگونه OCD بر کودکان و خانواده ها تأثیر می گذارد

افکار وسواسی و رفتار اجباری بر توانایی کودکان در آرامش و لذت بردن از زندگی تأثیر می گذارد. بنابراین اگر فرزند شما مبتلا به اختلال وسواس فکری جبری (OCD) باشد، ممکن است چالش هایی مانند:

• مشکلات در مدرسه – برای مثال، مشکل در توجه یا انجام تکالیف
• روال مختل شده – برای مثال، مشکل در مدرسه رفتن یا خوابیدن، مگر اینکه تشریفات آنها انجام شود.
• مشکلات جسمی ناشی از احساس استرس یا کمبود خواب
• مشکلات اجتماعی – برای مثال، صرف زمان بیشتر برای وسواس ها و اجبارهای خود نسبت به دوستانشان، یا اجتناب از موقعیت های اجتماعی به دلیل واکنش دیگران به رفتار آنها.
• احساسات منفی – به عنوان مثال، نگرانی از اینکه با دوستان و خانواده متفاوت هستند یا اینکه کنترل رفتار خود را در دست ندارند.
• سایر مشکلات سلامت روان – به عنوان مثال،  اضطراب کودک ،  افسردگی کودک ،  اضطراب نوجوان یا  افسردگی نوجوان .

برخی خانواده ها به رفتار فرزندشان عادت می کنند. اما اختلال وسواس فکری یک اختلال سلامت روان است. به خودی خود از بین نمی رود. و گاهی اوقات کودکانی که OCD دارند بعداً در زندگی دچار مشکلات عاطفی دیگر می شوند. دریافت درمان حرفه ای برای کودک مبتلا به OCD مهم است.

دریافت کمک حرفه ای برای کودک مبتلا به OCD

اگر فکر می‌کنید فرزندتان به اختلال وسواس فکری جبری (OCD) مبتلا است، برای ارجاع به  روانشناس ،  متخصص اطفال یا  روان‌پزشک کودک که می‌تواند OCD را تشخیص دهد، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.

این متخصص سلامت روان همچنین با صحبت با شما، فرزندتان و احتمالاً کارکنان مدرسه فرزندتان، یک برنامه مدیریتی برای فرزندتان ایجاد خواهد کرد. این طرح احتمالاً شامل درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌شود تا به کودک شما کمک کند در مواقعی که مضطرب است، تفکر و رفتار خود را تغییر دهد.

همچنین ممکن است شامل تکنیک‌های آرام‌سازی، تمرین‌های تنفسی و تمرکز حواس باشد تا به کودک شما کمک کند علائم خود را مدیریت کند و احتمال بازگشت OCD در آینده را کاهش دهد.

در موارد شدید، اگر کودک شما بزرگتر از پنج سال باشد، متخصص بهداشت ممکن است دارو را توصیه کند.

پزشک عمومی شما احتمالاً در مورد یک برنامه درمانی سلامت روان برای فرزندتان با شما صحبت خواهد کرد. اگر برنامه ای دارید، می توانید تا 20 جلسه با یک روانشناس تخفیف مدیکر دریافت کنید. اگر فرزند شما به روانپزشک مراجعه کند، می توانید برای این قرار ملاقات ها تخفیف مدیکر دریافت کنید.

کمک به فرزندتان با OCD در خانه

کودکان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی (OCD) برای مدیریت اضطراب خود به کمک روانشناس یا روانپزشک نیاز دارند. ایده خوبی است که از متخصص سلامت روان کودک خود بخواهید تمرینات یا فعالیت های خاصی را که می توانید در خانه انجام دهید تا از درمان کودک خود حمایت کنید.

علاوه بر هر تمرینی که متخصص سلامت روان به شما پیشنهاد می کند با کودک خود انجام دهید، چند استراتژی ساده وجود دارد که می توانید در خانه با کودک خود امتحان کنید.

این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اطمینان خاطر: کودکان مبتلا به OCD اغلب متوجه می شوند که با سایر کودکان متفاوت هستند و می توانند احساس انزوا و تنهایی کنند. اگر فرزندتان بداند که شما آنجا هستید تا هر زمان که بخواهد در مورد نگرانی های خود صحبت کنید گوش کنید، می تواند به او کمک کند کمتر احساس تنهایی کند.
• تمدد اعصاب: کودک شما می تواند تنفس عمیق یا تمرینات آرام سازی عضلانی، مدیتیشن یا تمرینات تمرکز حواس را امتحان کند .
• خودگویی مثبت: می‌توانید فرزندتان را تشویق کنید تا جملاتی مانند «من می‌توانم این کار را متوقف کنم» یا «اگر این کار را نکنم خوب می‌شوم» را تمرین کند.
• حواس پرتی: می توانید به فرزندتان پیشنهاد دهید کار دیگری انجام دهد که از آن لذت می برد، مانند خواندن کتاب یا بازی بسکتبال. حتی حواس پرتی کوتاه از نگرانی ها می تواند خوب باشد.
• جعبه نگرانی: کودک شما نگرانی ها را یادداشت می کند یا ترسیم می کند و آنها را در جعبه می گذارد. این به کودک شما کمک می کند تا به جای اینکه روی نگرانی های خود تمرکز کند، نگرانی های خود را کنار بگذارد.
• یک مکان آرام: این می تواند فضایی در داخل یا خارج باشد که کودک شما می تواند فعالیت هایی را انجام دهد که او را از نگرانی دور می کند.

وقتی فرزند شما مبتلا به OCD در حال یادگیری مدیریت اضطراب خود است، شروع به کار کوچک می کند. به عنوان مثال، به جای اینکه چراغ را چهار بار روشن کنند، ممکن است فقط سه بار آن را روشن کنند. پس سعی کنید نسبت به پیشرفت فرزندتان صبور باشید. از انتقاد یا ناامید شدن از فرزند خود بپرهیزید، اگر او هنوز در حال انجام مراسم خود است.

علل OCD

ما  نمی دانیم چه چیزی باعث اختلال وسواس فکری جبری (OCD) می شود.

ما می دانیم که اگر اعضای خانواده سابقه اضطراب داشته باشند یا اگر کودکان یک رویداد استرس زا یا آسیب زا را پشت سر گذاشته باشند، برای کودکان معمول است که به OCD مبتلا شوند.

و در برخی موارد نادر، کودکان پس از عفونت استرپتوکوک (باکتری که می تواند باعث عفونت گلو شود) علائم OCD را بروز می دهند.

اگر کودک شما به OCD مبتلا شده است، تقصیر کودک شما نیست و تقصیر شما نیست .

مراقبت از خود به شما کمک می کند تا آنچه را که فرزندتان برای رشد و شکوفایی نیاز دارد را در اختیار او قرار دهید. فعال ماندن، خوردن غذای سالم و استراحت کافی به سطح انرژی شما کمک می کند. به اشتراک گذاری حمایت، مشاوره و تجربیات با والدین دیگر نیز می تواند کمک بزرگی باشد. می توانید برای ارتباط با سایر والدینی که کودکان مبتلا به OCD را بزرگ می کنند، به یک گروه پشتیبانی آنلاین یا حضوری ملحق شوید.