فرآیند مدیریت ریسک

فرآیند مدیریت ریسک چیست؟

---

World Finance انواع مختلف کارآفرینان را برای شناسایی، اولویت بندی و ارزیابی ریسک های تجاری پیشنهاد می کند. زمانی که یک مدیر پروژه ای را طراحی می کند، به آن مدیریت ریسک می گویند. مدیریت ریسک از طریق یک فرآیند مدیریت می شود. این نام فرآیند، فرآیند مدیریت ریسک است. این یک نوع روش سیستمیک است که چگونگی شناسایی و رویارویی با خطر را توضیح می دهد. چهار عنصر کلیدی وجود دارد. مانند:-

• روند
• ادغام
• فرهنگ
• زیر ساخت

این عناصر انعطاف پذیر هستند. ساختار سازمانی، مشخصات ریسک، استراتژی مدیریتی و فلسفه عملیاتی پیچیدگی کسب و کار را متفاوت می کند.

6 مرحله نمودار جریان فرآیند مدیریت ریسک:

---

دکتر آریان چاپل، که دانشیار دانشگاه کالج لندن است. او کتابی به نام مدیریت ریسک عملیاتی: بهترین روش ها در صنعت خدمات مالی نوشت. وی در اینجا به شش مرحله این فرآیند اشاره کرده است. مانند:-

1. شناسایی
2. منبع
3. اندازه گیری
4. ارزیابی
5. کاهش
6. نظارت کنید

در حال حاضر، وظیفه شما این است که آنها را در اسرع وقت قرار دهید.

مرحله اول – شناسایی:

---

ابتدا، یک مدیر ریسک یک کسب و کار را شناسایی می کند. علاوه بر این، گزارشی را در اختیار تصمیم گیرندگان قرار می دهد تا بتوانند به راحتی تصمیم بگیرند. این کمک می کند تا ابتکارات موثر پاسخگوی ریسک را تدوین کنید. در نتیجه، کل سازمان نسبت‌های زیر را در نظر می‌گیرد. برای مثال-

• تاثیر مثبت و قوی
• واقعیت چیزی محتمل است
• شتاب خوب
• استحکام هدف

مرحله دوم – منبع:

---

ثانیاً، پس از شناسایی ریسک مناسب، یک مدیر باید دلایل اصلی را ردیابی کند. هنگامی که مدیریت تنوع ریسک واقعی را احساس می کند، متریک پاسخگوی ریسک به راحتی در منبع طراحی می شود. پایان آن موارد زیر را تضمین می کند. برای مثال-

• غلبه بر مشکل
• رسیدن به تمایل به موفقیت
• نشان دادن علامت رضایت

مرحله سوم – اندازه گیری:

---

اگر نتوانید چیزی را اندازه گیری کنید، نمی توانید آن را مدیریت کنید. این یک ضرب المثل است که برای ما شناخته شده است. بنابراین، مدیر باید افزایش شفافیت و پاسخگویی را از طریق بهبود سنجش کمی و کیفی ریسک تمرین کند. ممکن است این سوال پیش بیاید که چگونه این کار را انجام دهیم؟ اما روش اندازه گیری ساده است. مانند:-

• امتیازدهی و رتبه بندی ریسک معین
• ادعای تجزیه و تحلیل هزینه و قرار گرفتن در معرض
• تجزیه و تحلیل حساسیت بالقوه
• بررسی استرس
• ردیابی متغیرهای کلیدی در حال بررسی تا قرار گرفتن در معرض تایید

در برابر این استراتژی های ساده مدیریت ، می توانیم روش شناسی پیچیده تری نیز پیدا کنیم. زمانی که یک شرکت توانایی های پیشرفته ای به دست می آورد، از برخی اقدامات پیچیده استفاده می کند. اما به یاد داشته باشید که نادیده گرفتن خطر، گرفتن قدم ممنوع است. با این حال، سعی شده است چندین عامل پیچیده در تحلیل روش شناسی مدیریت گنجانده شود. برای مثال-

• به دست آوردن در معرض خطر
• تجزیه و تحلیل دقیق که در انحصار شرکت است
• مدیریت عملکرد تنظیم شده با ریسک
• بررسی ارزش در معرض خطر

مرحله چهارم – ارزشیابی:

---

چهارم، مدیران پاسخ ریسک مناسب را انتخاب می کنند. ما می توانیم چهار نوع پاسخ ریسک را در مدیریت پروژه دسته بندی کنیم. مانند:-

1. اجتناب کردن
2. تایید کنید
3. کاهش دادن
4. اشتراک گذاری

در بررسی اجمالی فرآیند مدیریت ریسک پروژه، سازمان ابتدا ارزیابی مبتنی بر ریسک را رد کرده یا می پذیرد. به این ترتیب، ریسک مطلوب یا نامطلوب است. هنگامی که یک ریسک مطلوب پذیرفته می شود، شرکت از طریق مدل های کسب و کار استراتژیک یا عملیات آینده نگر، آن را به طور موثر نظارت و مدیریت می کند. در حالی که وقتی ریسک نامطلوب پذیرفته می شود، شرکت نمی تواند آن را نظارت یا مدیریت کند تا اینکه آن را به عنوان یک فرآیند خارج از استراتژی قرار دهد.

مرحله پنجم – کاهش:

---

پنجم، پس از انتخاب انواع پاسخ ریسک در مدیریت پروژه، سازمان سعی در شناسایی شکاف در قابلیت های مدیریت ریسک دارد. هنگامی که آنها قادر باشند، آن قابلیت ها را برای اجرای پاسخ ریسک لازم توسعه می دهند. بنابراین، مرحله کاهش ایجاد می شود.

مرحله ششم – مانیتور:

---

در نهایت، تجزیه و تحلیل ریسک، فناوری‌های مبتنی بر وب و مدل‌ها امکان جمع‌آوری اطلاعات در مورد ریسک‌ها را با استفاده از عناصر داده عمومی برای پشتیبانی از ایجاد کارت امتیازی مدیریت ریسک یا داشبورد برای صاحب ریسک، مدیران مدیریت اجرایی واحد تضمین می‌کند. این ارائه کارت امتیازی یا داشبورد باید انعطاف‌پذیر باشد تا نیازها و خواسته‌های خاصی را فراهم کند. در این زمینه ، مانیتور هدف را لمس می کند.

اهمیت در فرآیند مدیریت ریسک:

---

فرآیند یک برنامه مدیریت ریسک ضروری است. از آنجایی که شرکت را با ابزارهای لازم توانمند می کند، این ابزارها واقعاً به شناسایی ریسک بالقوه کمک می کنند. هنگامی که یک مدیر بتواند خطر را شناسایی کند، می تواند به راحتی آن را کاهش دهد. به‌علاوه، فرآیند بررسی اجمالی مدیریت ریسک، کسب‌وکاری را پیدا می‌کند که در حال پیشرفت است که می‌تواند یک تصمیم با کیفیت را آماده کند.

مدیریت و ارزیابی ریسک ها بهترین اقدامی است که می توان برای یک حادثه تجاری انجام داد. ممکن است به باز کردن راهی برای رشد و پیشرفت کمک کند. هنگامی که یک شرکت ریسک های بالقوه جمع آوری شده توسط چرخه مدیریت ریسک را ارزیابی می کند، ساختارهایی را برای رسیدگی به آنها بهبود می بخشد. توسعه می یابد و به موفقیت موجودیت تبدیل می شود.

علاوه بر این، چرخه مدیریت ریسک زنجیره تامین برای تاسیسات فدرال؛ تأیید می کند که خطرات دارای اولویت بالا تا حد امکان جنگ طلبانه برخورد می شود. علاوه بر این، مدیریت به اطلاعات کافی برای تصمیم گیری مناسب و کسب سود نیاز دارد.

 

 

 

مدیریت ریسک شامل شناسایی، تجزیه و تحلیل و پاسخ به عوامل خطر است که بخشی از زندگی یک کسب و کار را تشکیل می دهند. مدیریت ریسک موثر به معنای تلاش برای کنترل، تا حد امکان، نتایج آتی با اقدام پیشگیرانه و نه واکنشی است. بنابراین، مدیریت ریسک مؤثر این پتانسیل را ارائه می دهد که هم احتمال وقوع یک ریسک و هم تأثیر بالقوه آن را کاهش می دهد.

 

 

ساختارهای مدیریت ریسک

ساختارهای مدیریت ریسک به گونه‌ای طراحی شده‌اند که چیزی بیش از اشاره به ریسک‌های موجود انجام دهند. یک ساختار مدیریت ریسک خوب همچنین باید عدم قطعیت ها را محاسبه کرده و تأثیر آنها را بر یک تجارت پیش بینی کند. در نتیجه، نتیجه انتخاب بین پذیرش ریسک یا رد آنهاست. پذیرش یا رد ریسک ها به سطوح تحملی بستگی دارد که یک کسب و کار قبلاً برای خود تعریف کرده است.

اگر یک کسب‌وکار مدیریت ریسک را به‌عنوان یک فرآیند منظم و مستمر به منظور شناسایی و حل ریسک‌ها راه‌اندازی کند، ساختارهای مدیریت ریسک را می‌توان برای حمایت از سایر سیستم‌های کاهش ریسک مورد استفاده قرار داد. آنها شامل برنامه ریزی، سازماندهی، کنترل هزینه و بودجه بندی هستند. در چنین حالتی، کسب و کار معمولاً شگفتی های زیادی را تجربه نمی کند، زیرا تمرکز بر مدیریت ریسک فعال است.

 

پاسخ به خطرات

واکنش به خطرات معمولاً یکی از اشکال زیر است:

• اجتناب : یک کسب و کار در تلاش است تا با خلاص شدن از شر یک خطر خاص، آن را از بین ببرد.
• کاهش : کاهش ارزش مالی پیش بینی شده مرتبط با یک ریسک از طریق کاهش احتمال وقوع ریسک.
• پذیرش : در برخی موارد، یک کسب و کار ممکن است مجبور به پذیرش ریسک شود. این گزینه در صورتی امکان پذیر است که یک واحد تجاری برای کاهش تأثیر ریسک، در صورت وقوع، موارد احتمالی ایجاد کند.

هنگام ایجاد موارد احتمالی، یک کسب و کار باید در یک رویکرد حل مشکل مشارکت کند. نتیجه یک طرح با جزئیات است که به محض نیاز می تواند اجرا شود. چنین طرحی یک سازمان تجاری را قادر می‌سازد تا موانع یا موانع موفقیت خود را مدیریت کند، زیرا می‌تواند به محض بروز خطرات با آنها مقابله کند.

 

اهمیت مدیریت ریسک

مدیریت ریسک فرآیند مهمی است زیرا ابزارهای لازم را به کسب و کار توانمند می کند تا بتواند به اندازه کافی ریسک های احتمالی را شناسایی کرده و با آنها مقابله کند. هنگامی که یک خطر شناسایی شد، کاهش آن آسان است. بعلاوه، مدیریت ریسک مبنایی را برای کسب و کار فراهم می کند که بر اساس آن بتواند تصمیم گیری صحیحی را اتخاذ کند.

برای یک کسب و کار، ارزیابی و مدیریت ریسک ها بهترین راه برای آماده شدن برای احتمالاتی است که ممکن است در مسیر پیشرفت و رشد قرار گیرند. هنگامی که یک کسب و کار برنامه خود را برای مدیریت تهدیدات بالقوه ارزیابی می کند و سپس ساختارهایی را برای مقابله با آنها ایجاد می کند، شانس خود را برای تبدیل شدن به یک نهاد موفق افزایش می دهد.

علاوه بر این، مدیریت ریسک پیشرونده تضمین می‌کند که با ریسک‌های دارای اولویت بالا تا حد امکان تهاجمی برخورد شود. علاوه بر این، مدیریت اطلاعات لازم را خواهد داشت که می تواند از آنها برای تصمیم گیری آگاهانه و اطمینان از سودآوری کسب و کار استفاده کند.

 

فرآیند تحلیل ریسک

تحلیل ریسک یک رویکرد حل مسئله کیفی است که از ابزارهای مختلف ارزیابی برای کار و رتبه بندی ریسک ها به منظور ارزیابی و حل آنها استفاده می کند. در اینجا فرآیند تحلیل ریسک آمده است:

 

1. خطرات موجود را شناسایی کنید

شناسایی ریسک عمدتاً شامل طوفان فکری است. یک کسب و کار کارکنان خود را دور هم جمع می کند تا بتوانند همه منابع مختلف ریسک را بررسی کنند. مرحله بعدی این است که تمام ریسک های شناسایی شده را به ترتیب اولویت مرتب کنید. از آنجایی که کاهش همه ریسک‌های موجود امکان‌پذیر نیست، اولویت‌بندی تضمین می‌کند که ریسک‌هایی که می‌توانند به طور قابل‌توجهی بر یک کسب‌وکار تأثیر بگذارند، با فوریت بیشتری رسیدگی می‌شوند.

 

2. خطرات را ارزیابی کنید

در بسیاری از موارد، حل مشکل شامل شناسایی مشکل و سپس یافتن راه حل مناسب است. با این حال، قبل از کشف بهترین روش مدیریت ریسک، یک کسب و کار باید با پرسیدن این سوال، علت خطرات را پیدا کند، “چه چیزی باعث چنین ریسکی شده و چگونه می تواند بر تجارت تأثیر بگذارد؟”

 

3. یک پاسخ مناسب ایجاد کنید

هنگامی که یک واحد تجاری تصمیم به ارزیابی راه حل های احتمالی برای کاهش خطرات شناسایی شده و جلوگیری از عود آنها می کند، باید سؤالات زیر را بپرسد: چه اقداماتی می توان برای جلوگیری از تکرار خطر شناسایی شده انجام داد؟ علاوه بر این، در صورت تکرار، بهترین کار چیست؟

 

4. ایجاد مکانیسم های پیشگیرانه برای خطرات شناسایی شده

در اینجا، ایده‌هایی که در کاهش خطرات مفید هستند، در تعدادی از وظایف و سپس به طرح‌های احتمالی که می‌توانند در آینده به کار گرفته شوند، توسعه داده می‌شوند. در صورت بروز خطر، می توان برنامه ها را عملی کرد.

 

 

آشنایی با مفهوم مدیریت ریسک

اصطلاح مدیریت ریسک فرآیندی از تصمیم گیری است که در آن عوامل متعددی مانند عامل اجتماعی، عامل اقتصادی یا عامل سیاسی در نظر گرفته می شود. این شامل حتی عوامل مهندسی مرتبط با ارزیابی ریسک های مربوطه در زمینه یک خطر بالقوه است، به طوری که گزینه های نظارتی مختلف را می توان توسعه و تجزیه و تحلیل و مقایسه کرد تا بتوان یک پاسخ نظارتی بهینه را انتخاب کرد که به عنوان امنیت یا محافظت در برابر هر گونه خطری عمل می کند. اتفاق غیر قابل پیش بینی .

در فرآیند مدیریت ریسک، ارزیابی تهدید و ریسک‌های احتمالی با انتخاب پاسخ نظارتی جایگزین یا غیرقانونی به ریسک انجام می‌شود. کل فرآیند انتخاب مستلزم در نظر گرفتن عوامل قانونی رفتاری و اقتصادی است.

در حال حاضر، به طور کلی، کل فرآیند مدیریت ریسک چیزی نیست جز روشی یکپارچه برای اجتناب از برخی مناطق یا تهدیدها یا خطرات، سپس توسعه یک برنامه جامع و سپس یکپارچه سازی آن برنامه و همچنین انجام ارزیابی مداوم.

در فرآیند مدیریت ریسک، اندازه گیری و سپس ارزیابی ریسک انجام می شود. و در نهایت، استراتژی‌هایی ایجاد می‌شوند که برای مدیریت آن ریسک‌ها مناسب‌ترین هستند. اکنون کل فرآیند مدیریت ریسک ممکن است شامل اخذ بیمه در برابر زیان یا محافظت از وام که افزایش نرخ بهره یا حتی محافظت از سرمایه گذاری در برابر کاهش قیمت بهره باشد، باشد.

همچنین در فرآیند مدیریت ریسک، تصمیمات بر این اساس اتخاذ می‌شود که آیا باید مواجهه را پذیرفت یا آسیب‌پذیری‌ها را با کاهش ریسک یا با استفاده از چندین کنترل مقرون‌به‌صرفه کاهش داد.

اکنون سه مرحله در فرآیند مدیریت ریسک وجود دارد. اینها ارزیابی ریسک، انتشار و نظارت بر ریسک کنترل قرار گرفتن در معرض هستند. فرآیند مدیریت ریسک به شیوه ای بسیار سیستماتیک انجام می شود به طوری که به دستیابی به نتایج دقیق و کمک به گرفتن بهترین تصمیم ها کمک می کند.

بدین ترتیب با اتخاذ رویکردی مناسب، احتمال خطرات به حداقل رسیده و از انحرافات نامطلوب جلوگیری می شود.

7 مرحله در فرآیند مدیریت ریسک

1) ایجاد زمینه

اکنون، این اولین و مهمترین مرحله از فرآیند مدیریت ریسک است. در این مرحله استقرار زمینه انجام می شود. این شامل مواردی مانند برنامه ریزی باقیمانده فرآیند می شود. پس از این، بسیاری از حوزه های مربوط به این تمرین ترسیم می شوند که ضروری نیستند.

سپس شناسایی اهداف ذینفعان در مرحله بعدی است. بر این اساس ریسک ها ارزیابی خواهند شد. سپس یک چارچوب برای کل فرآیند تعریف می شود و سپس دستور کار برای شناسایی و تجزیه و تحلیل طرح تنظیم می شود.

 2) شناسایی خطرات یا تهدیدها

اکنون پس از ایجاد زمینه، مرحله بعدی فرآیند است که در آن ریسک مدیریت می شود تا بتوان ریسک های بالقوه را شناسایی کرد. ریسک‌ها آن دسته از رویدادهای پیش‌بینی نشده‌ای هستند که ممکن است در صورت ایجاد مشکلات متعددی ایجاد کنند. بنابراین رویکرد اساسی برای شروع شناسایی ریسک، تعیین منبع اصلی مشکل است.

اساسی ترین چیزی که برای شناسایی ریسک لازم است، آگاهی از سازمانی است که فرآیند مدیریت ریسک برای آن انجام می شود. باید بدانیم که بازار معمولاً در چه محیط هایی عمل می کند و همچنین در این محیط های مختلف چگونه عمل می کند.

این محیط ها می توانند حقوقی اجتماعی، اقتصادی، اقلیمی، سیاسی و غیره باشند و همچنین باید از نقاط قوت و ضعف مختلف سازمان به خوبی آگاه باشند.

در کنار آن، آنها باید از آسیب‌پذیری ناشی از زیان‌های برنامه‌ریزی نشده، فرآیند تولید، سیستم مدیریت و مکانیزم تجاری که در آن فعالیت می‌کند، بدانند. هنگام تجزیه و تحلیل خطرات در اینجا باید بسیار دقیق بود. در غیر این صورت ممکن است زیان قابل توجهی برای سازمان ایجاد کند.

به این ترتیب، اساس مدیریت ریسک بر اساس شناسایی ریسک ساخته می شود.

 3) ارزیابی خطرات

اکنون پس از شناسایی ریسک ها، بر اساس شدت احتمالی زیان و تعداد دفعاتی که احتمال وقوع آنها رخ داده است، ارزیابی می شوند. در این فرآیند حدس ها به بهترین شکل ممکن انجام می شود.

اکنون مشکل اصلی در ارزیابی ریسک این است که اطلاعات آماری میزان وقوع خطر در انواع حوادث گذشته در دسترس نیست. ارزیابی ریسک باید بتواند آن نوع داده را تولید کند تا درک خطرات اولیه آسان شود.

4) درمان خطر بالقوه

اکنون پس از شناسایی و ارزیابی ریسک انجام شده و سپس مدیریت ریسک ها می آید. اما قبل از اینکه بتوان درمان خطرات بالقوه را شناسایی کرد، تعیین نوع ریسکی که می‌تواند تحت یکی از چهار دسته‌ای که در زیر به آنها اشاره می‌شود قرار گیرد، مهم‌تر است.

• انتقال ریسک- در این مورد، طرف مورد انتظار کل یا بخشی از زیان های مواجهه با ریسک را با هزینه ای مشخص به بخش دیگری منتقل می کند. در اینجا مواردی که در قرارداد فردی دخیل است، انتقال ریسک است. همچنین، بسیاری از تکنیک های دیگر وجود دارد که توسط آنها انتقال ریسک می تواند انجام شود.
• اجتناب از ریسک – اکنون اجتناب از خطرات یا نادیده گرفتن شرایط می تواند منجر به نوع دیگری از زیان شود. این ممکن است شامل جنبه هایی مانند عدم انجام یک فعالیت خاص باشد که می تواند خطرات خاصی را به همراه داشته باشد. در حال حاضر، در حالی که اجتناب از خطرات به طور کلی کاملاً ایمن به نظر می رسد، اما گاهی اوقات، ممکن است به این معنی باشد که فرد در حال از دست دادن منافع بالقوه است. بنابراین کسانی که تصمیم می‌گیرند وارد این کسب‌وکار نشوند تا با هیچ ریسکی مواجه نشوند، به این معنی است که از شانس‌های زنجیره‌ای برای کسب سود زیاد نیز اجتناب می‌کنند.
• حفظ ریسک : این به معنای آن است که زیان هایی که به دلیل مواجهه با ریسک افزایش یافته اند باید حفظ شوند. یا می توانند توسط سازمان یا واحد تجاری نیز فرض شوند. اغلب به آن یک تصمیم عمدی برای هر نهادی که دارای نوع خاصی از ویژگی ها است، گفته می شود. اساساً دو روش مختلف برای نگهداری وجود دارد. اینها بیمه اسیر و دومی خود بیمه است.
• کنترل ریسک – کنترل ریسک می تواند به روش های مختلفی انجام شود. فرد می تواند از خطرات اجتناب کند یا می تواند تلاش کند تا آنجا که می تواند زیان ها را کنترل کند. 

5) ایجاد طرح

اکنون برای ایجاد یک طرح، اولین کاری که باید انجام دهید، برای تصمیم گیری در مورد ترکیب مختلف روش هایی که می توان برای هر ریسک به صورت جداگانه استفاده کرد. هر تصمیمی که با هدف مدیریت ریسک گرفته می شود باید دقیقا و با نهایت دقت ثبت شود. سپس باید از سطح مناسب هیئت مدیره تاییدیه بگیرد.

 یک طرح خوب باید دارای کنترل امنیتی باشد که قابل اجرا و همچنین موثر باشد. باید شامل برنامه ای برای اجرای طرح و افرادی باشد که مسئول اجرای یک بخش خاص از طرح هستند. باید اطمینان حاصل کرد که طرح مدیریت ریسک به طور موثر اندازه گیری می شود.

6) اجرای طرح مدیریت ریسک

بعد از اینکه همه برنامه ها با موفقیت دنبال شد و بعد از آن مرحله نهایی که اجرای طرح است فرا می رسد. اکنون برای محافظت در برابر مواردی که حدس زده یا پیش‌بینی شده‌اند، می‌توان بیمه‌نامه‌هایی را خریداری کرد که در صورت وقوع به کاهش اثر ریسک کمک می‌کنند و همچنین بار مالی زیادی را از دوش فرد کاهش می‌دهند.

به این ترتیب تقریباً می توان از تمام خطرات حتی بدون قربانی کردن اهداف واحد تجاری یا کاهش اهداف دیگران جلوگیری کرد.

7) بررسی و ارزیابی طرح

اکنون در ابتدا به ندرت دیده می شود که برنامه های مدیریت ریسک کامل هستند. در زمانی که طرح در حال اجراست، همواره می توان بر اساس عملکرد، زیان ها و تجربیات، تغییرات لازم را در برنامه ایجاد کرد.

همچنین اطلاعاتی که به دست می آید به تصمیم گیری های دیگر کمک می کند تا در آینده بتوان به روش های بسیار بهتری با ریسک مقابله کرد.

شخص باید مطمئن شود که تمام این فرآیندها با بیشترین دقت انجام می شود تا بهترین نتیجه را به دست آورد و سپس تصمیمی اتخاذ کرد که بتواند آنها را از هر گونه خطر یا تهدیدی برای سازمان یا واحد تجاری محافظت کند.

نتیجه:

---

هدف فرآیند مدیریت ریسک پروژه از کسب و کار به کسب و کار متفاوت است. اما همه شرکت ها انتظار دارند که چگونه یک برنامه مدیریت ریسک برای بهبود کسب و کار خود بنویسند.