صنایع غذایی

صنعت غذا یک شبکه پیچیده و جهانی از مشاغل متنوع است که بیشتر مواد غذایی مصرف شده توسط جمعیت جهان را تامین می کند. اصطلاح صنایع غذایی مجموعه‌ای از فعالیت‌های صنعتی را در بر می‌گیرد که به تولید، توزیع ، فرآوری ، تبدیل، آماده‌سازی، نگهداری، حمل و نقل ، صدور گواهینامه و بسته‌بندی مواد غذایی می‌پردازد. صنعت غذا امروزه بسیار متنوع شده است و تولید از فعالیت‌های کوچک، سنتی و خانوادگی که بسیار کاربر هستند تا فرآیندهای صنعتی بزرگ، سرمایه‌بر و بسیار مکانیزه را شامل می‌شود. بسیاری از صنایع غذایی تقریباً به طور کامل به محلی وابسته هستندکشاورزی , تولید , یا ماهیگیری . ^[1]

یافتن راهی فراگیر برای پوشش تمام جنبه های تولید و فروش مواد غذایی چالش برانگیز است. آژانس استانداردهای غذایی بریتانیا آن را به عنوان “کل صنعت غذا – از کشاورزی و تولید مواد غذایی ، بسته بندی و توزیع گرفته تا خرده فروشی و پذیرایی” توصیف می کند. ^[2] سرویس تحقیقات اقتصادی USDA از اصطلاح سیستم غذایی استفاده می کندبرای توصیف همین موضوع، اظهار داشت: “سیستم غذایی ایالات متحده شبکه پیچیده ای از کشاورزان و صنایعی است که به آنها مرتبط است. این پیوندها شامل سازندگان تجهیزات کشاورزی و مواد شیمیایی و همچنین شرکت هایی است که به مشاغل کشاورزی خدمات ارائه می دهند، مانند ارائه دهندگان محصولات کشاورزی. حمل و نقل و خدمات مالی. این سیستم همچنین شامل صنایع بازاریابی مواد غذایی است که مزارع را به مصرف کنندگان مرتبط می کند و شامل پردازشگرهای مواد غذایی و الیاف، عمده فروشان، خرده فروشان و مؤسسات خدمات غذایی می شود. ^[3] صنایع غذایی شامل:

• کشاورزی : پرورش محصولات زراعی , دامداری , و غذاهای دریایی . اقتصاد کشاورزی .
• تولید : مواد شیمیایی کشاورزی، ساخت و ساز کشاورزی ، ماشین آلات و لوازم کشاورزی، بذر و غیره.
• فرآوری مواد غذایی : تهیه محصولات تازه برای بازار و ساخت محصولات غذایی آماده
• بازاریابی : ترویج محصولات ژنریک (مثلاً تخته شیر)، محصولات جدید، تبلیغات ، کمپین های بازاریابی، بسته بندی ، روابط عمومی و غیره.
• عمده فروشی و توزیع مواد غذایی : تدارکات، حمل و نقل، انبارداری
• خدمات غذا (شامل پذیرایی)
• خواربار فروشی ، بازارهای کشاورزان، بازارهای عمومی و سایر خرده فروشی ها
• مقررات : قوانین و مقررات محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی برای تولید و فروش مواد غذایی، از جمله کیفیت مواد غذایی ، امنیت غذایی ، ایمنی مواد غذایی ، بازاریابی/تبلیغات و فعالیت های لابی صنعتی.
• تحصیلات: دانشگاهی، مشاوره، حرفه ای
• تحقیق و توسعه: علوم غذایی ، میکروبیولوژی مواد غذایی ، فناوری مواد غذایی ، شیمی مواد غذایی ، و مهندسی مواد غذایی
• خدمات مالی: اعتبار ، بیمه

حوزه‌های تحقیقاتی مانند درجه‌بندی مواد غذایی ، نگهداری مواد غذایی ، رئولوژی مواد غذایی ، ذخیره‌سازی مواد غذایی مستقیماً با کیفیت و حفظ کیفیت سروکار دارند که با بسیاری از فرآیندهای فوق تداخل دارند.

فقط کشاورزان معیشتی ، کسانی که با آنچه رشد می‌کنند زنده می‌مانند و شکارچیان را می‌توان خارج از محدوده صنعت غذایی مدرن در نظر گرفت.

شرکت های غالب در صنعت غذا گاهی اوقات به عنوان غذای بزرگ شناخته می شوند، اصطلاحی که توسط نویسنده نیل همیلتون ابداع شده است. ^{[4] [5] [6] [7]}

تولید مواد غذایی

بیشتر مواد غذایی تولید شده برای صنایع غذایی از محصولات کالایی با استفاده از روش های کشاورزی مرسوم تهیه می شود. کشاورزی فرآیند تولید غذا، تغذیه محصولات، فیبر و سایر محصولات مورد نظر از طریق کشت برخی گیاهان و پرورش حیوانات اهلی ( دام ) است. به طور متوسط ​​83 درصد از غذای مصرفی انسان با استفاده از کشاورزی زمینی تولید می شود. ^[8] سایر منابع غذایی شامل آبزی پروری و ماهیگیری است. ^[8]

گفته می شود دانشمندان، مخترعان و دیگرانی که وقف بهبود روش ها و ادوات کشاورزی هستند نیز به کشاورزی مشغول هستند. از هر سه نفر در سراسر جهان، یک نفر در بخش کشاورزی مشغول به کار است، ^[9] با این حال تنها 3 درصد به تولید ناخالص داخلی جهانی کمک می کند. ^[10] در سال 2017، به طور متوسط، کشاورزی 4 درصد از تولید ناخالص داخلی ملی را تشکیل می دهد. ^[8] تولیدات کشاورزی جهانی مسئول بین 14 تا 28 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای در جهان است، که آن را به یکی از بزرگترین عوامل گرمایش جهانی تبدیل می کند که تا حد زیادی به دلیل شیوه های کشاورزی مرسوم، از جمله کودهای نیتروژنی و مدیریت ضعیف زمین است . ^[8]

زراعت علم و فناوری تولید و استفاده از گیاهان برای غذا، سوخت، فیبر و احیای زمین است. زراعت کار در زمینه های ژنتیک گیاهی ، فیزیولوژی گیاهی ، هواشناسی و علم خاک را در بر می گیرد . زراعت کاربرد ترکیبی از علوم است. امروزه کشاورزان با مسائل زیادی از جمله تولید غذا، ایجاد غذای سالم تر، مدیریت اثرات زیست محیطی کشاورزی و استخراج انرژی از گیاهان درگیر هستند. ^[11]

فرآوری مواد غذایی 

فرآوری مواد غذایی شامل روش ها و تکنیک هایی است که برای تبدیل مواد خام به مواد غذایی برای مصرف انسان استفاده می شود. فرآوری مواد غذایی اجزای تمیز، برداشت شده یا ذبح شده و قصابی را می گیرد و از آنها برای تولید محصولات غذایی قابل فروش استفاده می کند. چندین روش مختلف برای تولید غذا وجود دارد.

تولید یکباره : از این روش زمانی استفاده می‌شود که مشتریان سفارشی برای ساخت چیزی مطابق با مشخصات خودشان می‌دهند، مثلاً کیک عروسی . بسته به پیچیدگی طراحی، ساخت محصولات یکباره ممکن است روزها طول بکشد.

تولید دسته ای : از این روش زمانی استفاده می شود که اندازه بازار یک محصول مشخص نباشد و محدوده ای در خط تولید وجود داشته باشد. تعداد معینی از کالاهای مشابه برای تشکیل یک دسته یا اجرا تولید می شود، به عنوان مثال یک نانوایی ممکن است تعداد محدودی کیک بپزد . این روش شامل برآورد تقاضای مصرف کننده است.

تولید انبوه : از این روش زمانی استفاده می شود که بازار انبوهی برای تعداد زیادی از محصولات یکسان مانند شکلات تخته ای ، غذاهای آماده و کنسرو وجود داشته باشد. محصول از یک مرحله تولید به مرحله دیگر در طول یک خط تولید منتقل می شود .

Just-in-time (JIT) (تولید): این روش تولید عمدتاً در رستوران ها استفاده می شود . تمام اجزای محصول در داخل موجود است و مشتری آنچه را که در محصول می خواهد انتخاب می کند. سپس در آشپزخانه یا در مقابل خریدار مانند ساندویچ های اغذیه فروشی ها ، پیتزا فروشی ها و سوشی بارها آماده می شود.

نفوذ صنعت

صنعت غذا تأثیر زیادی بر مصرف گرایی دارد. سازمان‌هایی مانند آکادمی پزشکان خانواده آمریکا (AAFP)، به دلیل پذیرش کمک‌های نقدی از سوی شرکت‌های صنعت غذا، مانند کوکاکولا ، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند . ^[12] این کمک‌ها به دلیل ایجاد تضاد منافع و حمایت از منافعی مانند منافع مالی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. ^[12]

ا

خط مشی 

در سال 2020 دانشمندان گزارش دادند که کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از سیستم غذایی جهانی برای دستیابی به اهداف اقلیمی توافقنامه پاریس ضروری است . ^[13] [14] در سال 2020، یک بررسی شواهد برای مکانیسم مشاوره علمی اتحادیه اروپا نشان داد که، بدون تغییر قابل توجه، انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2050 به دلیل رشد جمعیت و تغییر الگوی مصرف، 30 تا 40 درصد افزایش می یابد، و به این نتیجه رسید که هزینه های زیست محیطی ترکیبی تولید مواد غذایی حدود 12 تریلیون دلار در سال تخمین زده می شود که تا سال 2050 به 16 تریلیون دلار افزایش می یابد. ^[15] IPCC و اتحادیه اروپاگزارشات به این نتیجه رسیدند که تطبیق سیستم غذایی برای کاهش اثرات انتشار گازهای گلخانه ای و نگرانی های امنیت غذایی، در حالی که تغییر به سمت یک رژیم غذایی پایدار ، امکان پذیر است. ^[8]

مقررات 

از زمان جنگ جهانی دوم، کشاورزی در ایالات متحده و کل سیستم غذایی ملی به طور کلی با مدل هایی مشخص شده است که بر سودآوری پولی به بهای یکپارچگی اجتماعی و زیست محیطی تمرکز دارد. ^[16] مقررات برای حمایت از مصرف کنندگان و تا حدودی تعادل این جهت گیری اقتصادی با منافع عمومی برای کیفیت غذا، امنیت غذایی، ایمنی غذا، رفاه حیوانات، حفاظت از محیط زیست و سلامت وجود دارد. ^[17]

راهنمایی پیشگیرانه 

در سال 2020، محققان پیش‌بینی‌ها و مدل‌هایی از اثرات بالقوه مکانیسم‌های مدولاسیون وابسته به سیاست ، یا فقدان آن، چگونگی، مکان و چه مواد غذایی تولید می‌شوند را منتشر کردند. آنها اثرات سیاستی را برای مناطق یا کشورهای خاص مانند کاهش تولید و مصرف گوشت ، کاهش ضایعات و تلفات مواد غذایی، افزایش بازده محصولات و برنامه‌ریزی بین‌المللی استفاده از زمین تجزیه و تحلیل کردند . نتیجه گیری آنها شامل این است که افزایش عملکرد کشاورزی برای حفاظت از تنوع زیستی در جنوب صحرای آفریقا بسیار مفید است در حالی که اقداماتی که منجر به تغییر رژیم غذایی در آمریکای شمالی می شود بسیار مفید است و هماهنگی جهانی و اقدام سریع ضروری است. ^{[18][19] [20]}

عمده فروشی و توزیع 

یک شبکه بزرگ جهانی بار، بخش های متعدد صنعت را به هم متصل می کند. اینها شامل تامین کنندگان، تولیدکنندگان، انبارها، خرده فروشان و مصرف کنندگان نهایی می شود.) بازارهای عمده فروشی محصولات غذایی تازه در کشورهای شهرنشین ، از جمله آمریکای لاتین و برخی از کشورهای آسیایی در نتیجه رشد سوپرمارکت ها، که به طور مستقیم خرید می کنند، از اهمیت کمتری برخوردار شده است. از کشاورزان یا از طریق تامین کنندگان ترجیحی، به جای رفتن از طریق بازارها.

جریان ثابت و بدون وقفه محصول از مراکز توزیع به مکان های فروشگاه، یک پیوند مهم در عملیات صنایع غذایی است. مراکز توزیع کارآمدتر کار می کنند، توان عملیاتی را می توان افزایش داد، هزینه ها را کاهش داد، و اگر گام های مناسبی در هنگام راه اندازی یک سیستم جابجایی مواد در یک انبار برداشته شود، از نیروی انسانی بهتر استفاده می شود. ^[21]

خرده فروشی 

با شهرنشینی در سراسر جهان ، ^[22] خرید مواد غذایی به طور فزاینده ای از تولید مواد غذایی حذف می شود. در طول قرن بیستم، سوپرمارکت به عنصر اصلی خرده فروشی صنعت غذا تبدیل شد. در آنجا ده‌ها هزار محصول در یک مکان جمع‌آوری می‌شوند، در عرضه مداوم و در تمام طول سال.

تهیه غذا یکی دیگر از زمینه هایی است که تغییرات در آن در دهه های اخیر چشمگیر بوده است. امروزه، دو بخش صنایع غذایی در رقابت آشکار برای دلار خرده فروشی مواد غذایی هستند. صنعت خواربارفروشی محصولات تازه و عمدتاً خام را برای مصرف کنندگان می فروشد تا از آنها به عنوان مواد اولیه در آشپزی خانگی استفاده کنند. در مقابل، صنعت خدمات غذایی، غذای آماده را به عنوان محصولات نهایی یا به عنوان اجزای نیمه آماده برای “مونتاژ” نهایی ارائه می دهد. رستوران‌ها، کافه‌ها، نانوایی‌ها و کامیون‌های سیار مواد غذایی فرصت‌هایی را برای مصرف‌کنندگان فراهم می‌کنند تا غذا بخرند.

در قرن بیست و یکم، فروشگاه‌های مواد غذایی آنلاین ظهور کردند و فناوری‌های دیجیتال برای کشاورزی مورد حمایت جامعه، کشاورزان را قادر به فروش مستقیم محصولات کرده است. ^[23] برخی از فروشگاه های مواد غذایی آنلاین داوطلبانه اهداف یا ارزش های اجتماعی را فراتر از برآورده کردن تقاضای مصرف کننده و انباشت سود تعیین کرده اند. ^[24]

فناوری های صنایع غذایی 

تولید مواد غذایی مدرن با فناوری های پیچیده تعریف می شود. اینها حوزه های زیادی را شامل می شود. ماشین آلات کشاورزی که در اصل توسط تراکتور هدایت می شد ، عملا نیروی انسانی را در بسیاری از زمینه های تولید حذف کرده است. بیوتکنولوژی در زمینه‌های متنوعی مانند مواد شیمیایی کشاورزی ، اصلاح نباتات و فرآوری مواد غذایی باعث ایجاد تغییرات زیادی شده است. بسیاری از انواع دیگر فناوری نیز دخیل هستند، تا جایی که یافتن منطقه ای که تأثیر مستقیمی بر صنایع غذایی نداشته باشد، دشوار است. مانند سایر زمینه ها، فناوری رایانه نیز یک نیروی مرکزی است.

بازاریابی 

همانطور که مصرف کنندگان به طور فزاینده ای از تولید مواد غذایی دور می شوند، نقش ایجاد محصول، تبلیغات و تبلیغات به ابزار اصلی برای اطلاعات در مورد مواد غذایی تبدیل می شود. با غذای فرآوری شده به عنوان دسته غالب، بازاریابان امکانات تقریبا بی نهایتی در تولید محصول دارند. 73 درصد از غذاهایی که در تلویزیون برای کودکان تبلیغ می شود، غذاهای سریع یا راحت است . ^[25]

کار و آموزش 

تا 100 سال گذشته، کشاورزی کار فشرده بود. کشاورزی یک شغل رایج بود و میلیون ها نفر در تولید غذا مشغول بودند. کشاورزانی که تا حد زیادی از نسلی به نسل دیگر آموزش دیده بودند، تجارت خانوادگی را پیش بردند. این وضعیت امروز به شدت تغییر کرده است. در آمریکا در سال 1870، 70 تا 80 درصد از جمعیت ایالات متحده در کشاورزی مشغول به کار بودند. ^[26] تا سال 2008 ، کمتر از 2٪ از جمعیت به طور مستقیم در کشاورزی اشتغال دارند، ^[27] [28] و حدود 80٪ از جمعیت در شهرها زندگی می کنند. ^{[ نیازمند منبع ]}

بر اساس کشور

• صنایع غذایی در آذربایجان
• صنایع غذایی روسیه
• وزارت کشاورزی و صنایع غذایی (مولداوی)
• وزارت کشاورزی، غذا و دریا (ایرلند)

همچنین مشاهده کنید

• صنعت کشاورزی
• گسترش کشاورزی
• مکمل غذایی
• کشاورزی کارخانه ای
• غنی سازی مواد غذایی که به آن Nutriification نیز می گویند
• جغرافیای غذا
• غذای محلی
• مواد غذایی فوق فرآوری شده