تغییر اقلیم و اثرات آن بر یک تجارت تولید مواد غذایی

این مطالعه موردی ارزیابی ریسک انجام شده برای یک شرکت بین‌المللی فرآوری مواد غذایی را توصیف می‌کند. هدف آن کمک به شرکت در تصمیم گیری استراتژیک در مورد تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر عملیات خود بود. همچنین راهنمایی هایی در مورد اینکه چگونه شرکت ممکن است برای حفظ، و در صورت امکان افزایش ارزش کسب و کار خود عمل کند، ارائه کرد.

یک فرآیند مدیریت ریسک مطابق با ISO 31000 استفاده شد. با استفاده از سناریوها و محرک های تغییرات آب و هوایی برای ساختار ارزیابی ریسک، برای زمینه خاص تغییرات آب و هوا طراحی شده است. این مورد ارزش آماده‌سازی صحیح، مطالب توجیهی جامع و تسهیل خوب برای ارزیابی ریسک و فعالیت‌های درمانی مرتبط با خطرات بلندمدت و عدم اطمینان محیطی را نشان می‌دهد.

زمینه

هدف

اجماع علمی قوی و فزاینده ای وجود دارد که فعالیت های انسانی به گرم شدن آب و هوای جهانی کمک می کند و طی دهه های آینده این گرم شدن با موارد زیر همراه خواهد بود:

• روزهای گرم و امواج گرما بیشتر می شود
• خشکسالی های مکرر و شدیدتر
• بارش شدیدتر
• طوفان های گرمسیری شدیدتر
• افزایش سطح دریا و افزایش طوفان.

کار مشخص شده در این مطالعه موردی برای یک شرکت بین المللی فرآوری مواد غذایی با عملیات بزرگ در استرالیا و نیوزلند انجام شد. بعید به نظر می رسد که از تغییرات مرتبط با آب و هوا مصون باشد، زیرا با خطراتی برای عملیات خود مواجه است:

• تأثیر مستقیم بر شرایط رشد مواد خام برای محصولات آن
• اثرات مستقیم بر زیرساخت ها و عملیات
• تاثیرات بر بازارها
• تاثیرات بر تامین کنندگان
• پاسخ های سیاست دولت
• انتظارات جامعه

این شرکت قبلاً آنچه را که می توانست برای کمک به کاهش تغییرات آب و هوایی انجام می داد، عمدتاً از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) از طریق بهره وری انرژی و سایر اقدامات. کاری که در اینجا توضیح داده شد، عمدتاً مربوط به انطباق کسب و کار با تغییرات آب و هوایی بود که قبلاً در حال توسعه بودند و می‌توان انتظار داشت رشد کند، صرف نظر از اینکه چه اقداماتی در استرالیا یا در سطح بین‌المللی برای به حداقل رساندن انتشار گازهای گلخانه‌ای انجام شده است. با این حال، هنگام بررسی خطرات تغییر آب و هوا، مهم این بود که شرکت خطراتی را نیز برای تجارت خود در نظر بگیرد که ناشی از واکنش دیگران به تغییرات آب و هوایی ناشی از ملی و بین‌المللی است.

رویکرد

فرآیند مورد استفاده برای ارزیابی ریسک بر اساس استاندارد بین المللی ISO 31000 مدیریت ریسک (شکل 1) است. می توان آن را به اختصار به شرح زیر خلاصه کرد:

• درک اینکه چه چیزی در معرض خطر است، چگونه ریسک ها باید شناسایی شوند و چگونه باید ارزیابی شوند (تعیین زمینه)
• شناسایی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک ها
• توسعه و اجرای درمان ها و اقدامات برای مقابله با خطرات.

شکل 1: فرآیند مدیریت ریسک

مرحله آماده سازی (تعیین زمینه) قبل از کارگاه انجام شد و نتایج قبل از رویداد بین شرکت کنندگان توزیع شد. ارزیابی ریسک (شناسایی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک ها) محور اصلی کارگاه بود. درمان پس از تجزیه و تحلیل خطر اولیه در نظر گرفته شد و راهبردهای درمان کلی یا ارجاع به اقدامات موجود که می‌توان انتظار داشت خطرات را برطرف کند، ذکر شد.

تاکید بر این نکته مهم است که کل فرآیند – آماده سازی، ارزیابی ریسک و درمان ریسک – باید اجرا شود تا مزایای فرآیند محقق شود.

فرآیند کلی مدیریت ریسک تغییرات آب و هوا و رابطه بین غربالگری اولیه و تجزیه و تحلیل دقیق بعدی، در جایی که نیاز است، در شکل 2 نشان داده شده است. در رابطه با هر ریسک گرفته می شود.

شکل 2: فرآیند مدیریت ریسک تغییر اقلیم

پیامدهای تغییرات آب و هوایی فراتر از مسائل زیست محیطی است. تغییرات اقلیمی اقدامات قانونی و قانونی را تحریک می‌کند و نگرش جامعه را نسبت به سیاست‌های دولت و مقبولیت اجتماعی شیوه‌های تجاری رنگ می‌دهد. در اصل، تغییرات آب و هوایی می تواند بر هر بخشی از یک کسب و کار تأثیر بگذارد. رویکرد تعیین شده توسط اداره گلخانه استرالیا در اثرات تغییرات آب و هوا و مدیریت ریسک: راهنمای کسب و کار و دولت (2006) برای مقابله با این دامنه گسترده طراحی شده است.

تا آنجا که ممکن است، فرآیند مورد استفاده در این مورد بر اساس چارچوب مدیریت ریسک شرکت است که در مورد ریسک های عملیاتی و زیست محیطی در شرکت اعمال می شود.

زمینه برای ارزیابی ریسک

بررسی اجمالی

زمینه مدیریت ریسک چارچوبی را تعیین می کند که در آن خطرات مرتبط با تأثیرات تغییر آب و هوا شناسایی و تجزیه و تحلیل شود. این ارزیابی را بر پایه ای روشن قرار می دهد تا همه از یک درک مشترک از دامنه ارزیابی، نحوه رتبه بندی ریسک ها و نحوه رویکرد به تحلیل کار کنند. این چارچوب با چارچوب کلی مدیریت ریسک که در سایر فعالیت‌های مدیریت ریسک در شرکت استفاده می‌شود، سازگار بود.

چارچوب از پنج بخش تشکیل شده است:

• محدوده – محدوده ارزیابی شامل فعالیت هایی که باید تحت پوشش قرار گیرند، مرزهای جغرافیایی و افق زمانی را تعیین می کند.
• ذینفعان – مشخص می کند که چه کسانی باید نظرات خود را در نظر بگیرند، چه کسانی می توانند در تجزیه و تحلیل مشارکت داشته باشند و چه کسانی باید از نتایج آن بدانند.
• چارچوب ارزیابی – چگونگی ارزیابی ریسک ها را با شفاف سازی اهداف و معیارهای موفقیت برای سازمان و ایجاد مقیاس هایی برای اندازه گیری پیامدها، احتمالات و اولویت های ریسک تعریف می کند.
• عناصر کلیدی – چارچوبی را ایجاد می کند که با تقسیم کردن نگرانی های سازمان به تعدادی از حوزه های تمرکز و مرتبط کردن آنها با سناریوهای آب و هوایی، به شناسایی خطرات کمک می کند.
• سناریوهای تغییر اقلیم – توضیح می دهد که چگونه آب و هوا می تواند در آینده تغییر کند.

شرکت کنندگان در تمرین مدیریت ریسک تغییرات آب و هوا باید دیدگاه مشترکی در مورد همه این موارد داشته باشند تا این تمرین به طور کارآمد عمل کند، در سراسر تجارت و از یک بررسی به بررسی بعدی و همچنین برای اینکه خروجی ها به وضوح به دیگران منتقل شود، قابل تکرار باشد.

محدوده

تجزیه و تحلیل ریسک تغییرات آب و هوا، تمام عملیات شرکت در استرالیا و نیوزلند، از جمله زنجیره های تامینی که از منابع خارج از کشور استفاده می کردند، و توزیع و فروش در استرالیا و نیوزیلند را در نظر گرفت. تمام مراحل در زنجیره تامین که به فعالیت‌های اصلی شرکت منتهی می‌شود و از آن خارج می‌شود، گنجانده شده است.

این تحلیل هر عاملی را که با تغییرات آب و هوایی مرتبط است و می تواند بر موفقیت کسب و کار تأثیر بگذارد، در نظر گرفت. حفاظت از محیط زیست و پایداری بخش مهمی از تجزیه و تحلیل را تشکیل می دهد. با این حال، تغییرات اقلیمی پیامدهای گسترده‌ای برای بسیاری از جنبه‌های فعالیت‌های انسانی، کشاورزی، حمل‌ونقل، صنعت و جامعه خواهد داشت، بنابراین به این حوزه‌های سنتی نگرانی‌های زیست‌محیطی محدود نمی‌شود.

این تحلیل یک افق زمانی 20 ساله را پوشش می دهد. این تمدید شد تا تصمیماتی را که در آن بازه زمانی اتخاذ می‌شدند که پیامدهای بلندمدت‌تری برای کسب‌وکار دارند، در بر گیرد.

سهامداران

این تجزیه و تحلیل افراد، گروه ها یا سایر نهادهایی را که می توانند در تعقیب اهداف تجاری شرکت نقش داشته باشند، در نظر گرفت. برخی از گروه های مهمتر عبارت بودند از:

• سهامداران
• هیئت مدیره
• کارمندان
• تامین کنندگان
• تامین کنندگان آب و سایر تاسیسات
• توزیع کنندگان و فروشگاه های خرده فروشی
• مصرف کنندگان
• عمومی
• دولت
• رقبا
• سایر صنایع
• گروه های فشار محیطی، اقدامات اجتماعی و سایر گروه های ذینفع خاص.

چارچوب ارزیابی

عواقب یک ریسک بر اساس میزان تأثیر آن بر موفقیت کسب و کار اندازه گیری می شود. معیارهای سطح بالا برای خلاصه کردن موفقیت بلندمدت شرکت در چارچوب مدیریت ریسک شرکت گنجانده شده است. این موارد در این مورد برای تسهیل مرحله تجزیه و تحلیل ریسک در ارزیابی خطر تغییرات آب و هوایی گسترش یافتند.

برای اینکه شرکت کنندگان بتوانند اولویت ها را به طور قابل اعتماد و بدون تاخیر بی مورد در کارگاه توصیف کنند، مجموعه ای از مقیاس ها تهیه شد که سطوح پیامد، احتمال و اولویت را مشخص می کرد. این یک رویکرد اثبات شده است که به طور گسترده در فرآیندهای مدیریت ریسک بر اساس ISO 31000 استفاده می شود.

مجموعه ای از مقیاس ها برای توصیف پیامدهای یک خطر در صورت بروز استفاده شد:

• هزینه مالی تک رویدادی
• ارزش سهامداران بلند مدت
• انحراف تلاش مدیریت
• رعایت مقررات
• شهرت، آبرو.

خطرات برای یک سناریوی تغییر آب و هوا بر اساس معیاری که شدیدترین تأثیر را بر اساس آن احساس می‌شود، رتبه‌بندی کردند.

جدول 1 برای ارائه روشی برای رتبه بندی احتمال خطر، با توجه به سناریوی تغییر آب و هوا در نظر گرفته شده است. یک ستون در جدول 1 برای رویدادهای مکرر، مانند قسمت های آب و هوای شدید است، در حالی که ستون دیگر مربوط به رویدادهایی است که فقط یک بار می توانند اتفاق بیفتند، مانند از بین رفتن دائمی یک منطقه جغرافیایی به کشاورزی یا تغییر اجتماعی در برابر استفاده های خاص از منابع طبیعی. .

جدول 1: احتمال (با توجه به سناریوی تغییرات آب و هوا)

	رتبه بندی	خطرات مکرر	رویدادهای مجرد
آ	تقریبا مطمئن	ممکن است چندین بار در سال رخ دهد	محتمل تر از نه – احتمال بیشتر از 50٪
ب	احتمال دارد	ممکن است حدود یک بار در سال ایجاد شود	به احتمال زیاد – 50/50 شانس
سی	ممکن است	ممکن است هر 10 سال یک بار ایجاد شود	احتمال کمتری دارد اما هنوز قابل توجه است – احتمال کمتر از 50 درصد اما هنوز بسیار زیاد است
دی	بعید	ممکن است یک بار در 10 تا 25 سال ایجاد شود	بعید است اما نه ناچیز – احتمال کم اما به طور قابل توجهی بیشتر از صفر است
E	نادر	بعید است در 25 سال آینده	ناچیز – احتمال بسیار کوچک، نزدیک به صفر

جدول 2 و جدول 3 نشان می دهد که چگونه رتبه بندی های اولویت اولیه بر اساس رتبه بندی پیامد و احتمال انتخاب شده برای یک ریسک تخصیص داده شده است.

از آنجایی که رتبه‌بندی اولیه بر این فرض استوار بود که یک سناریوی آب و هوایی ایجاد می‌شود، نتایج بعداً تعدیل شدند تا این واقعیت را منعکس کنند که برخی از سناریوهای اقلیمی محتمل‌تر از سایرین هستند.

جدول 2: اولویت (با توجه به سناریوی تغییر اقلیم)

جدول 3: تفسیر رتبه بندی اولویت ها

اولویت	تفسیر
مفرط	اقدامات فوری مورد نیاز و برنامه های مدیریت ریسک رسمی تهیه خواهد شد
بالا	توجه مدیریت ارشد مورد نیاز است و برنامه های مدیریت ریسک رسمی تهیه خواهد شد
متوسط	مسئولیت مدیریت باید مشخص شود، وظایف مدیریت ریسک با برنامه های کلی ادغام شده است
کم	با رویه‌های معمول بدون هیچ کار اضافی یا تغییر رویه‌های معمول مدیریت کنید

باید توجه داشت که اقدام فوری ممکن است چیزی بیش از تعهد به بررسی بیشتر یک موضوع در وهله اول نباشد. حداقل، می‌توان انتظار داشت که ریسک‌هایی که در زمره مهم‌ترین ریسک‌های پیش روی شرکت رتبه‌بندی شده‌اند، به‌عنوان کمکی برای تصمیم‌گیری مستند شده و کسب‌وکار را قادر می‌سازد تا موضع خود را در مورد این موضوع در صورت لزوم توضیح دهد.

عناصر کلیدی

عناصر کلیدی فهرستی از موضوعاتی هستند که برای ارزیابی ریسک به طور سیستماتیک مورد استفاده قرار می گیرند. انتخاب عناصر کلیدی به دامنه و سایر ویژگی های یک مورد خاص بستگی دارد. در این تحلیل اولیه از هشت عنصر استفاده شد:

1. تامین مواد فله
2. اب
3. انرژی
4. لجستیک
5. عملیات
6. توزیع
7. بازارها
8. زباله و بازیافت.

عناصر کلیدی برای محدود کردن تمرین در نظر گرفته نشده‌اند و لزوماً دسته‌بندی خطر نیستند. آنها صرفاً ابزاری برای مدیریت زمان در ارزیابی هستند. ممکن است پس از تأمل پس از ارزیابی ریسک، ترتیب دادن ریسک ها در گروه هایی برای ارائه، تحلیل بیشتر و اهداف برنامه ریزی مفید باشد. آن گروه ها ممکن است ارتباط کمی با عناصر کلیدی داشته باشند.

عناصر کلیدی با اعلان های اضافی نشان داده شده در جدول 4 استفاده شدند. این ماتریس عناصر کلیدی را به محرک های اصلی تأثیرات آب و هوا (هم محرک های فیزیکی و هم محرک های پاسخ) مرتبط می کند. این یک نشانه کلی از جنبه های تغییر آب و هوا است که پتانسیل ایجاد خطرات قابل توجهی برای عملیات شرکت دارد.

جدول 4: عناصر کلیدی و محرک های تغییرات آب و هوایی

سناریوهای تغییر اقلیم

برای مدیریت خطرات تغییر اقلیم، لازم است تعریف کنیم که چگونه اقلیم در آینده تغییر می کند. این امر با استفاده از سناریوهایی که تغییرات عمده ای را که می توان انتظار داشت که کسب و کار با آن مواجه شود را در بر می گیرد، به بهترین نحو به دست می آید.

سناریوی تغییرات آب و هوایی که در جدول 5 مشخص شده است، خلاصه ای از تغییرات ویژگی های آب و هوایی را ارائه می دهد که ممکن است تا سال 2030 نسبت به سال 1990 برای شرق و جنوب استرالیا رخ دهد. این سناریو بر اساس پیش بینی هایی است که توسط هنسی و همکاران (2006) تهیه شده است.

استفاده از سال 2030 به عنوان تاریخ مرجع به این معنی است که از یک افق زمانی تقریباً 15 ساله برای ارزیابی ریسک استفاده شده است. این اولین تاریخی بود که پیش بینی های قابل اعتمادی از تغییرات متغیرهای آب و هوایی در دسترس بود. باید به عنوان یک دوره مرجع در نظر گرفته شود، نه به عنوان یک نقطه زمانی واحد.

این سناریو تغییرات اقلیمی پیش‌بینی‌شده در مناطق شرقی، جنوب شرقی و جنوب غربی استرالیا را پوشش می‌دهد، جایی که بیشتر فعالیت‌های استرالیایی شرکت مستقر بود و اکثر تامین‌کنندگان ترجیحی و جایگزین آن قرار داشتند. این سناریو بر اساس افزایش فرضی میانگین دما اما کاهش میانگین بارندگی سالانه است که منعکس کننده روندهای اخیر و مدل های آب و هوایی فعلی است. پیشنهاد شد که از این سناریو در رابطه با تمامی عملیات شرکت استرالیایی استفاده شود.

مهم است که به یاد داشته باشید که تغییرات نشان داده شده در سناریو لزوماً در طول زمان به آرامی رخ نمی دهد. شواهد گذشته نشان می دهد که تغییرات در برخی از متغیرهای آب و هوایی، به ویژه میانگین سالانه و میانگین فصلی بارندگی، می تواند ناگهانی باشد.

جدول 5: سناریوی تغییر اقلیم

ویژگی آب و هوا	جهت تغییر	مقدار شاخص تغییر از پایه
میانگین دمای سالانه	+	1-1.5 درجه سانتیگراد
میانگین سالانه تعداد روزهای گرم (> 35 درجه سانتیگراد)	+	5 تا 30 روز دیگر
طلسم روزهای گرم (3 یا بیشتر روز متوالی > 35 درجه سانتیگراد)	+	1 تا 8 طلسم دیگر
میانگین سالانه تعداد شبهای سرد (< 0 o C)	–	5 تا 30 روز کمتر
میانگین بارندگی سالانه	–	10%
میانگین بارندگی فصلی:
تابستان فصل پاییز زمستان بهار	= – – –	0% 5% 15% 15%
میانگین تبخیر پتانسیل سالانه	+	5%
تعادل رطوبت اتمسفر (بارندگی تبخیر کمتر)	–	100-400 میلی متر
رطوبت نسبی، میانگین سالانه و فصلی	–	3-5٪
رطوبت خاک	–	و
فراوانی خشکسالی (تعداد خشکسالی در هر دهه، به یادداشت زیر مراجعه کنید)	+	1-2 خشکسالی دیگر
شدت بارندگی شدید روزانه (1 رویداد در 20 سال)
شرق مرکزی جنوب شرق جنوب غربی	+ + +	5 تا 30 درصد 10 تا 70 درصد و
شدت باد شدید	±	و
میانگین سالانه تعداد روزهای خطر آتش سوزی بسیار بالا و شدید جنگل	+	5 تا 10 روز دیگر
میانگین سطح دریا	+	17 سانتی متر
غلظت دی اکسید کربن اتمسفر	+	75 – 100 ppm

نکته: در جدول، خشکسالی به عنوان کمبود شدید بارندگی (در کمترین 10 درصد ثبت شده) برای 3 ماه یا بیشتر تعریف شده است. فراوانی خشکسالی از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است، اما به طور متوسط، اکثر مناطق در شرق و جنوب استرالیا حدود 3 خشکسالی در هر دهه را از سال 1961 تا 2000 تجربه کردند.

کارگاه های ریسک

روند

این کارگاه ها در دو بخش اصلی بودند: یکی برای شناسایی و تجزیه و تحلیل خطرات، دیگری برای شروع کاوش در درمان ها یا اقدامات سازگاری که می توان برای مقابله با خطرات انجام داد.

در طول وظایف شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسک، عناصر و محرک‌های کلیدی در جدول 4 یکی یکی گرفته شدند و یک فرآیند طوفان فکری برای شناسایی ریسک‌هایی که هر کدام به ذهن متبادر شدند، استفاده شد. سپس هر ریسک توسط:

• توجه به هر گونه کنترل موجود یا متعهد که تمایل به اصلاح آن را دارد
• با در نظر گرفتن این کنترل ها، یک رتبه بندی پیامد و یک رتبه احتمال از جدول 1 تخصیص داده می شود.

یک رتبه بندی اولویت اولیه از جدول 2 بر اساس رتبه بندی پیامدها و احتمال تخصیص داده شد.

وقتی یک عنصر کلیدی تکمیل شد، کارگاه به عنصر بعدی رفت تا اینکه همه آنها در نظر گرفته شدند.

پس از شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسک، تیم کارگاه ریسک ها را بررسی کرد تا اطمینان حاصل شود که رتبه بندی ها در طول روز ثابت بوده است. نتیجه این بررسی مجموعه ای از خطرات با اولویت های مورد توافق بود.

با در نظر گرفتن بالاترین اولویت، کارگاه برنامه ریزی درمان ریسک را در نظر گرفت. روش‌های کلی یا فعالیت‌های تجاری موجود که ممکن است به هر یک از شدیدترین خطرات رسیدگی کنند، به عنوان پایه‌ای برای مدیریت مستمر ریسک شناسایی شدند.

خلاصه نتایج

در مجموع، 45 خطر شناسایی و رتبه بندی شد. توزیع خطرات و نتایج و رتبه‌بندی احتمال آنها در جدول 6 نشان داده شده است. نمایه بین عناصر کلیدی در شکل 3 نشان داده شده است.

جدول 6: توزیع ریسک

شکل 3: مشخصات ریسک ها بر اساس عنصر کلیدی

تحلیل و بررسی

هشت خطر به عنوان بیش از احتمال وقوع یا در حال حاضر موجود ارزیابی شد. آنها به عنوان مفروضات برنامه ریزی به جای خطر در نظر گرفته شدند.

• ثابت شده است که مناطق در حال رشد فعلی برای گونه های محصولی که اکنون رشد می کنند مناسب نیستند
• خرید تهاجمی تر زیرا تامین کنندگان با بازاری در حال تغییر روبرو هستند و نیاز به ایجاد یک تجارت پایدار برای خود در یک محیط جدید دارند.
• افزایش هزینه مواد با کیفیت مورد نیاز
• عملکرد محصولات زراعی از افزایش تابش خورشیدی و دمای بالاتر رنج می برد
• قیمت آب بالاتر از تورم عمومی سال به سال است
• افزایش هزینه های انطباق
• هزینه‌های انرژی به طور کلی افزایش می‌یابد، و از طریق فشار ذینفعان برای اینکه شرکت از نیروی پاک در عملیات خود استفاده کند.
• هزینه های توزیع با افزایش قیمت سوخت افزایش می یابد.

یکی از خطرات با پیامدهای شدید – مقررات سپرده و بازگشت کانتینر مستلزم تغییراتی در شیوه های عملیاتی است که هزینه ها را افزایش می دهد – در کوتاه مدت مورد توجه قرار گرفت. (از زمانی که ارزیابی ریسک شرح داده شده در اینجا انجام شد، بسیاری از حوزه های قضایی استرالیا یا مقررات سپرده کانتینری را معرفی کرده اند یا آنها را به طور جدی در نظر می گیرند، بنابراین توجه اولیه به این خطر هم دقیق و هم محتاطانه بود.)

درمان ها و گزینه های سازگاری

خطرات مشابه یا مرتبط به خطرات “سرفصل” گروه بندی شدند تا توسعه گزینه های درمان و سازگاری را ساده کنند. برخی از خطرات قبلاً توسط کسب و کار مورد توجه قرار گرفته بود. مواد حاصل از ارزیابی ریسک به تیم های مربوطه ارجاع داده شد تا کار خود را تقویت کنند.

گزینه‌ها برای سایر ریسک‌های مهم با استفاده از الگوی جدول 7 توسعه و تحلیل شدند.

جدول 7: الگوی تجزیه و تحلیل گزینه ها