در دنیایی با افزایش جمعیت انسانی، تغییرات آب و هوایی ممکن است تأثیر جدی بر توانایی ما برای تولید غذای کافی داشته باشد.

تحقیقات در سال 2007 نشان داد که حدود 30 درصد از نوسانات سال به سال در تن محصول کشت شده در هر هکتار به دلیل تغییرات آب و هوایی است. در این شرایط قابل توجه است که سیستم کشاورزی جهانی توانسته است نسبتاً قوی باقی بماند و کمبود عمده مواد غذایی نادر بوده است.

از سوی دیگر، قیمت مواد غذایی در دهه های اخیر به طور فزاینده ای بی ثبات شده است. در حالی که تأثیرات زیادی بر قیمت مواد غذایی وجود دارد – از جمله عملکرد محصول، تغییرات آب و هوا، تجارت بین‌المللی، سفته بازی در بازارهای کالاهای غذایی، و شیوه‌های مدیریت زمین – عمدتاً سیستم‌های بازرگانی باز اجازه داده‌اند کمبود مواد غذایی در برخی مکان‌ها با مازاد تولید جبران شود و تولید افزایش یابد. ، جای دیگر

اکنون که به نظر می رسد جهان به سمت موانع تجاری بیشتر در زمانی که تغییرات آب و هوایی تشدید می شود، در حال حرکت است، این اثرات تثبیت کننده ممکن است شروع به شکست کنند. قیمت ها می تواند به شدت افزایش یابد و بر کشورهای فقیر و بودجه مردم فقیر در کشورهای ثروتمند فشار وارد کند.

در حالی که رشد محصول در هکتار طی 50 سال گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است، اخیراً سرعت این رشد نسبت به دهه های گذشته کاهش یافته است.

تحقیقات اخیر نشان می دهد که تا 30 درصد از افزایش مورد انتظار در رشد محصولات اروپایی به دلیل آب و هوای نامساعد لغو شده است.

اما نگران‌کننده است که بارزترین تغییرات در کشورهایی مانند کشورهای جنوب صحرای آفریقا، از جمله آفریقای جنوبی، که در معرض خطر بالای تأثیرات آب‌وهوایی بر دسترسی و مقرون به صرفه بودن غذا هستند، رخ می‌دهد.

این امر به ویژه در مورد جو، ذرت، ارزن، حبوبات، برنج و گندم واضح است. به نظر می رسد که کشورهایی که بیشتر در معرض خطر کمبود مواد غذایی هستند نیز بدترین تأثیر را از افزایش دما می بینند . به نظر می‌رسد که این یافته‌های مشاوران برتر علم آب و هوا در جهان، هیئت بین‌دولتی تغییرات آب و هوا (IPCC) را تایید می‌کند که میانگین دمای بالاتر جهانی و رویدادهای شدید آب و هوایی مرتبط با تغییرات آب و هوایی، قابلیت اطمینان تولید مواد غذایی را کاهش می‌دهد. آخرین گزارش IPCC نیز از این نتایج پشتیبانی می کند.

تغییر دیگری که IPCC به آن اشاره کرد این است که چگونه افزایش گرما و بارندگی مرتبط با تغییرات آب و هوایی به طور فزاینده ای زمین ها را تخریب می کند و باعث می شود خاک تولید کمتری داشته باشد. این به دلیل از بین رفتن مواد غذایی و مواد آلی خاک است و اثرات منفی بر عملکرد محصول دارد. علاوه بر این، افزایش سریع سطح دریاها با افزایش نفوذ آب شور و سیل دائمی زمین‌های کشاورزی، این اثرات منفی را تشدید می‌کند.

مدل‌سازی اخیر از دست دادن خاک در مزارع گندم و ذرت، تغییرات زیادی را بین مناطق آب و هوای گرمسیری و مناطق با نسبت وسیعی از زمین‌های هموار و خشک نشان می‌دهد، با تلفات از کمتر از 1 تن در هکتار در آسیای مرکزی تا 100 تن در هکتار در جنوب. آسیای شرقی. تاثیر قوی آب و هوا و توپوگرافی بر فرسایش آبی شبیه سازی شده به وضوح در پنج کشور بزرگ تولید کننده گندم و ذرت نشان داده شده است: در برزیل، چین و هند، که بخش زیادی از زمین های زراعی در مناطق گرمسیری است، فرسایش آبی نسبتا زیاد است، در حالی که در میانگین سالانه روسیه و ایالات متحده بسیار پایین تر است.

با این حال، مدیریت ضعیف تاریخی اراضی در اروپا و ایالات متحده تا حد زیادی از طریق افزایش استفاده از کودهای شیمیایی و آبیاری که توانسته است مقدار زیادی از تخریب خاک را جبران کند، برطرف شده است. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داده است که بدون کود، عملکرد ذرت در ایالات متحده طی 100 سال گذشته به دلیل کاهش کیفیت خاک، از حدود هفت به کمی بیش از یک تن در هکتار کاهش یافته است. با این حال، کود باعث شده است که محصول به طور گسترده حفظ شود، اگرچه هزینه سالانه بیش از نیم میلیارد دلار برای کشاورزان دارد.

این نتایج پیامدهای نگران‌کننده‌ای برای بخش‌های فقیرتر جهان دارد که کیفیت خاک در آن رو به کاهش است، اما منابع لازم برای جبران آن با کودها را ندارند. و اگر تغییرات آب و هوایی تشدید شود، نتایج نگران‌کننده‌تر می‌شوند.

بسیاری از جنبه‌های مدیریت زمین برای تولید مواد غذایی در دهه‌های اخیر تغییر کرده است، از جمله کشت محصولات مختلف، یا همان محصولات در مکان‌های مختلف، در پاسخ به افزایش دما. نتیجه کلی این تغییرات افزایش قابل توجهی بازده مواد غذایی در بسیاری از نقاط جهان بوده است و ممکن است از مدیران زمین انتظار می رود که استراتژی های خود را برای تغییرات آب و هوا تطبیق دهند.

اما اگر تغییرات آب و هوایی منجر به شکست همزمان محصولات عمده ای مانند گندم، ذرت و سویا در دو یا چند منطقه اصلی سبد نان (مناطق جهان که بیشترین مواد غذایی را تولید می کنند) شود، خطرات افزایش قیمت باعث گرانی بیش از حد مواد غذایی در مناطق فقیرتر می شود. جهان می تواند حاد شود.