بلایای مربوط به تغییرات آب و هوایی تهدیدی بزرگ برای امنیت غذایی – فائو

18 مارس 2021، رم –  جدیدگزارشانتشار امروز توسط سازمان خواربار و کشاورزی (FAO) نشان می دهد که افزایش فراوانی و شدت بلایای شدید آب و هوایی مانند سیل، خشکسالی و آتش سوزی بزرگ در نتیجه تغییرات اقلیمی تأثیر مخربی بر امنیت غذایی و معیشت دارد.

این گزارش بر نیاز به سیاست‌های قوی‌تر کاهش خطر بلایا و تشدید تلاش‌ها برای ایجاد انعطاف‌پذیری در برابر اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی برای اطمینان از نقش حیاتی کشاورزی در دستیابی به آینده‌ای پایدار تاکید می‌کند.

بر اساس این گزارش، وقوع سالانه بلایا در حال حاضر بیش از سه برابر دهه های 1970 و 1980 در نتیجه گرم شدن آب و هوای ما است. نسبت به کشاورزی، صنعت، بازرگانی و گردشگری به طور کلی، کشاورزی به تنهایی سهم نامتناسب 63 درصدی از اثرات بلایای طبیعی را به خود اختصاص می‌دهد و کشورهای کمتر توسعه‌یافته (LDCs) و کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​(LMICs) متحمل می‌شوند. ضربه اصلی این بلاها

بنابراین، بین سال‌های 2008 و 2018، اثرات بلایای طبیعی بیش از 108 میلیارد دلار برای بخش‌های کشاورزی اقتصادهای کشورهای در حال توسعه خسارت دیده یا از بین رفته است. چنین خسارتی می تواند به ویژه برای معیشت خرده مالکان و کشاورزان معیشتی، دامداران و ماهیگیران مضر باشد.

در طول دوره مورد تجزیه و تحلیل، آسیا بیشترین آسیب را دیده است، با زیان های اقتصادی کلی که به رقم خیره کننده 49 میلیارد دلار رسیده است، پس از آن آفریقا با 30 میلیارد دلار، و آمریکای لاتین و کارائیب با 29 میلیارد دلار قرار دارند.

کیو دونگیو، مدیر کل فائو در پیشگفتار این گزارش گفت: «تحولات ناشی از کووید-19 ممکن است حتی خانواده‌ها و جوامع بیشتری را در پریشانی عمیق‌تری قرار دهد.» “تأثیر فاجعه فراگیر است و نیاز به تلاش های فوری برای ارزیابی و درک بهتر پویایی های آن دارد، به طوری که ممکن است کاهش یابد و به روش های یکپارچه و نوآورانه مدیریت شود. فوریت و اهمیت انجام این کار هرگز بیشتر از این نبوده است.”

تهدیدات عمده

این گزارش خشکسالی را به عنوان بزرگ‌ترین عامل کاهش تولیدات کشاورزی و پس از آن سیل، طوفان، آفات و بیماری‌ها و آتش‌سوزی‌ها معرفی می‌کند. بیش از 34 درصد از کاهش تولید محصولات کشاورزی و دامی در LDCها و LMICها ناشی از خشکسالی است که به طور کلی 37 میلیارد دلار برای این بخش هزینه دارد. خشکسالی تقریباً به طور انحصاری بر کشاورزی تأثیر می گذارد. این بخش 82 درصد از تمام تأثیرات خشکسالی را تحمل می کند، در مقایسه با 18 درصد در سایر بخش ها.

آفات، بیماری ها و آلودگی های محصولات کشاورزی و دام نیز به یک عامل استرس زا برای این بخش تبدیل شده اند. چنین بلایای بیولوژیکی باعث از بین رفتن نه درصد از کل تولید محصولات کشاورزی و دام در دوره 2008 تا 2018 شد. خطر بالقوه بلایای این دسته در سال 2020 آشکار شد، زمانی که انبوهی از ملخ‌های صحرایی در سراسر شاخ بزرگ آفریقا، منطقه عربی ویران شدند. شبه جزیره و جنوب غربی آسیا، محصولات کشاورزی را از بین می برد و امنیت غذایی را به خطر می اندازد.

در همین حال، همه‌گیری کووید-19 بار اضافی را بر سیستم‌های کشاورزی مواد غذایی وارد می‌کند که خطرات سیستمیک موجود را با اثرات آبشاری بر زندگی، معیشت و اقتصاد در سراسر جهان تشدید می‌کند.

اثرات بلایای طبیعی بر امنیت غذایی و تغذیه

بلایا فراتر از حوزه اقتصادی است و پیامدهای زیانباری برای امنیت غذایی و تغذیه دارد. برای اولین بار، این نسخه از گزارش فائو، زیان های اقتصادی را به معادل کالری و تغذیه تبدیل می کند.

به عنوان مثال، تخمین می‌زند که از دست دادن تولید محصول و دام در LDCها و LMICها بین سال‌های 2008 و 2018 معادل 6.9 تریلیون کیلو کالری در سال بوده است. این برابر با کالری دریافتی سالانه هفت میلیون بزرگسال است.

در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، اثرات بلایای طبیعی در همان بازه زمانی به از دست دادن ۹۷۵ کالری سرانه در روز تبدیل می‌شود که ۴۰ درصد از نیاز روزانه توصیه‌شده را تشکیل می‌دهد و پس از آن آفریقا (۵۵۹ کالری) و آسیا (۲۸۳ کالری) قرار دارند.

آینده مقاوم در برابر بلایا امکان پذیر است

گزارش فائو استدلال می‌کند که سرمایه‌گذاری در تاب‌آوری و کاهش خطر بلایا، به‌ویژه جمع‌آوری داده‌ها و تجزیه و تحلیل برای اقدامات مبتنی بر شواهد، برای اطمینان از نقش حیاتی کشاورزی در دستیابی به آینده‌ای پایدار از اهمیت بالایی برخوردار است.

پاسخ های جامع نگر و همکاری بین بخشی در واکنش به بلایا کلیدی هستند. کشورها باید یک رویکرد مدیریت ریسک سیستمی چند مخاطره آمیز و چند بخشی را برای پیش بینی، پیشگیری، آماده سازی و واکنش به خطر بلایا در کشاورزی اتخاذ کنند. استراتژی‌ها نه تنها باید خطرات طبیعی، بلکه تهدیدهای انسانی و بیولوژیکی مانند همه‌گیری کووید-19 را نیز ادغام کنند و باید مبتنی بر درک ماهیت سیستمیک و وابستگی متقابل خطرات باشند.

نوآوری‌هایی مانند سنجش از راه دور، جمع‌آوری اطلاعات مکانی، هواپیماهای بدون سرنشین و روباتیک بلایای طبیعی، و یادگیری ماشینی، ابزارهای قدرتمند ارزیابی و جمع‌آوری داده‌هایی هستند که در تلاش برای کاهش خطرات بلایا در کشاورزی، چیزهای زیادی برای ارائه دارند.

علاوه بر حکمرانی کارآمد، ترویج مشارکت‌های دولتی و خصوصی برای رفع نیاز فوری به سرمایه‌گذاری در کاهش آسیب پذیری کشاورزی در برابر بلایا و تغییرات آب و هوایی ضروری است.