اثرات اقتصادی تغییر اقلیم بر تولید محصولات کشاورزی جهانی

اثرات اقتصادی تغییر اقلیم بر تولید محصولات کشاورزی جهانی
گسترش اطلاعات مقالهدانیل فرونا ، یانوس زندراک ، مونیکا هارانگی راکوس

خلاصه

به نظر می رسد تغییرات اقلیمی بزرگتر، پیچیده تر و غیرقابل پیش بینی تر از هر مشکل زیست محیطی دیگری است. این بررسی به اثرات اقتصادی تغییرات آب و هوایی بر تولید محصولات کشاورزی جهانی می پردازد. علل و پیامدهای تغییر اقلیم بسیار متنوع است، در حالی که جمعیت کشورهای کم درآمد به طور فزاینده ای در معرض اثرات منفی آن قرار دارند. تامین مواد غذایی جمعیت با افزایش تولیدات کشاورزی امکان پذیر است، اما این اغلب در شرایط ناپایدار رخ می دهد. افزایش تولیدات کشاورزی نیز یکی از منابع اصلی انتشار گازهای گلخانه ای است. در این تحقیق برخی از ارتباطات مهم بین تغییرات آب و هوایی، رشد جمعیت و تولید محصولات کشاورزی را برجسته می‌کنیم.

کلید واژه ها

کشاورزی، تغییرات آب و هوایی، امنیت غذایی، چالش های جهانی

معرفی

در حال حاضر، ترکیبی از محیط اقتصادی که به سرعت در حال تغییر است، رقابت لجام گسیخته برای منابع طبیعی و بحران اقتصادی چالش های متعددی را برای شرکت های کشاورزی و مواد غذایی ایجاد کرده است. رویارویی با رشد رقابت و تغییرات پویا محیط خارجی به طور فزاینده ای دشوار می شود. توانایی پاسخگویی به موقع به تغییر اثرات زیست محیطی و مقررات ضروری است. کشاورزی یکی از بخش هایی است که بیشترین آسیب را از تغییرات آب و هوایی می بیند. صنایع غذایی و بخش کشاورزی سهم قابل توجهی در تغییرات آب و هوایی دارند، اما همچنین به ویژه در برابر اثرات آن آسیب پذیر هستند. هدف پیشرفت فن آوری کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی است و این امر باعث می شود که استخدام، حفظ و آموزش کارکنان ماهر بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کند.Kőmíves و Dajnoki 2016;Kőmíves و همکاران 2019). طبق تعریف سازمان خواربار و کشاورزی ( FAO ) امنیت غذایی زمانی پایدار است که همه مردم به مواد غذایی کافی، ایمن و مغذی دسترسی فیزیکی و اقتصادی داشته باشند که نیازها و ترجیحات غذایی آنها را برآورده کند.WHO 2018). انتظار می رود تغییرات شدید آب و هوا بر چهار ستون امنیت غذایی – در دسترس بودن، دسترسی، استفاده و ثبات – و تعاملات آنها تأثیر منفی بگذارد. پایداری طولانی مدت زیست کره مستلزم حذف سریع بهره برداری بیش از حد از منابع طبیعی تجدیدناپذیر و بهره برداری بیش از حد از اکوسیستم های ناشی از رشد اقتصادی است. تغییرات آب و هوایی بر کمیت غذا (از طریق اثرات مستقیم بر عملکرد) و کیفیت غذا، در دسترس بودن و کیفیت آب، وجود آفات، بیماری ها و گرده افشانی تأثیر می گذارد. شواهد موجود نشان می دهد که تغییرات آب و هوایی در حال حاضر بر امنیت غذایی و کشاورزی تأثیر می گذارد به گونه ای که ریشه کن کردن قحطی و گرسنگی را دشوارتر می کند.ریپل و همکاران 2019). تغذیه پایدار بشر در مقادیر و کیفیت کافی روز به روز دشوارتر می شود. این دشواری ها تا حدی ناشی از اقدامات انسانی است که تا به امروز انجام شده است. فاز 150 ساله گسترش سریع اقتصادی و افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای ( GHG ) در سطح جهان به طور متوسط ​​1 درجه سانتیگراد دما را در مقایسه با دوره پیش از صنعتی شدن افزایش داده است. پیش بینی می شود که با نرخ فعلی، میانگین گرمایش جهانی بین سال های 2030 تا 2050 احتمالا به 1.5 درجه سانتی گراد برسد. مدل های آب و هوایی میانگین دمای بالا را در بیشتر مناطق زمینی و اقیانوسی پیش بینی می کنند. بارش شدید و خشکسالی به طور فزاینده ای در همان منطقه رخ می دهد (ماسون-دلموت و همکاران 2018). این تغییرات به طور فزاینده ای بر سیستم های انسانی و تولید مواد غذایی در سراسر جهان تأثیر می گذارد. در جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا – در حال حاضر مناطقی با خوشه های فقر و قحطی – کشاورزی به شدت به بارش وابسته است و حتی به تغییرات دمایی کوچک بسیار حساس است. بخش بزرگی از جمعیت (تا 80 درصد از خانوارهای روستایی در برخی کشورها) به شدت به کشاورزی وابسته هستند. جمعیت هایی که شرایط زندگی آنها عمدتاً مبتنی بر کشاورزی است، بیشتر در معرض خطر گرسنگی و مسائل امنیت غذایی ناشی از تغییرات آب و هوایی هستند. در عین حال، تغییرات آب و هوایی اثرات گسترده و چند بعدی دارد، جایی که چندین منطقه به شدت به هم متصل هستند. این تحقیق با هدف بررسی نواحی مختلف و ارتباط آنها از نظر تأثیرات تغییر اقلیم انجام شده است.

مواد و روش ها

هدف کلی مقاله بررسی جامع موضوع با پردازش متون بین المللی و علمی مربوطه است. امنیت غذایی، تغییرات آب و هوایی و امنیت معیشتی در هر دو سطح جهانی و ملی به هم مرتبط هستند. تحقیق کیفی برای کاوش و ترکیب نتایج فعالیت های تحقیقاتی مرتبط که قبلا انجام شده است مناسب است. بررسی روش شناختی فرآیند تجزیه و تحلیل داده ها اغلب محدود است، در حالی که قوانین سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی وجود ندارد. هنگام طرح سؤالات تحقیق، نویسندگان باید دامنه کلمات کلیدی و موضوعاتی را که برای حمایت از تمرین‌های محدوده‌بندی اولیه و بررسی ادبیات بعدی استفاده می‌شوند، در نظر بگیرند. کلمات کلیدی نمایش فشرده ای از محتوای سند را ارائه می دهند. در مورد این مقاله کلمات کلیدی به شرح زیر بودند: تغییرات آب و هوایی، کشاورزی، تنوع زیستی، اقتصاد زیستی، مدیریت آب و ترکیب آنها. تأثیر اقتصادی تغییر اقلیم بر تولید کشاورزی با پردازش نتایج مقالات علمی مربوطه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این مطالعات تحقیقاتی عمدتاً در Google Scholar و پایگاه‌های اطلاعاتی جستجو می‌شدند و نتایج بر اساس مطالعات قابل توجهی بود که بین سال‌های 2004 و 2021 ظاهر شد. دوره زمانی برای پوشش تقریباً دو دهه و اطمینان از پوشش حوزه‌های تحقیقاتی مربوطه انتخاب شد. در عین حال آخرین پایگاه های اطلاعاتی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد ( این مطالعات تحقیقاتی عمدتاً در Google Scholar و پایگاه‌های اطلاعاتی جستجو می‌شدند و نتایج بر اساس مطالعات قابل توجهی بود که بین سال‌های 2004 و 2021 ظاهر شد. دوره زمانی برای پوشش تقریباً دو دهه و اطمینان از پوشش حوزه‌های تحقیقاتی مربوطه انتخاب شد. در عین حال آخرین پایگاه های اطلاعاتی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد ( این مطالعات تحقیقاتی عمدتاً در Google Scholar و پایگاه‌های اطلاعاتی جستجو می‌شدند و نتایج بر اساس مطالعات قابل توجهی بود که بین سال‌های 2004 و 2021 ظاهر شد. دوره زمانی برای پوشش تقریباً دو دهه و اطمینان از پوشش حوزه‌های تحقیقاتی مربوطه انتخاب شد. در عین حال آخرین پایگاه های اطلاعاتی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ما روندهای بین سال‌های 1960 و 2018 را بررسی کردیم، جایی که محدوده داده‌ها به دلیل در دسترس بودن داده‌ها محدود بود. بر اساس این منابع داده ها، مهمترین نتایج به منظور دستیابی به بررسی جامع اثرات جمع آوری شد. نمایش های گرافیکی می توانند به خوانندگان کمک کنند تا نتایج را بهتر تفسیر و درک کنند. ما از RStudio برای تجسم داده های پایگاه داده های فوق الذکر استفاده کردیم. این برنامه از نمایش گرافیکی داده های تجزیه و تحلیل شده پشتیبانی می کند. مقایسه نتایج دشوار است، زیرا بیشتر نتایج را می توان به عنوان یک تقریب تقریبی از توسعه آینده در نظر گرفت.

نتایج و بحث

جمعیت، امنیت غذایی و گرسنگی

تغییرات اقلیمی یک عامل خطر فزاینده برای مردم گرسنه و مبتلا به سوءتغذیه در جهان است زیرا تقریباً 822 میلیون نفر به طور رضایت بخشی تغذیه نمی شوند.سن 2019). علاوه بر این، بیش از 2 میلیارد نفر از کمبود یک یا چند ریزمغذی رنج می برند که به آن گرسنگی پنهان می گویند.فرونا و همکاران 2019). تعداد گرسنگان که قبلاً روند کاهشی را نشان می‌داد، از سال 2015 دوباره در حال افزایش است. فائو این تغییر را به ناامنی مداوم در مناطق متاثر از درگیری، کندی رشد اقتصادی در مناطق آرام‌تر و تجارب مخرب اقلیمی نسبت داده است .کنفورتی و همکاران 2018). به عنوان مثال، رویداد آب و هوایی “ال نینو” در سال های 2015-2016، که توسط دمای بالاتر سطح دریا و چندین عامل دیگر تشدید شد، بنابراین به طور گسترده ای مسئول اختلال در امنیت غذایی در بسیاری از کشورها است. از اوایل دهه 1990، میزان فجایع شدید مرتبط با آب و هوا دو برابر شده است، که تأثیر نامطلوبی بر بهره وری محصولات عمده می گذارد و به افزایش قیمت مواد غذایی کمک می کند، که همچنین منجر به از دست دادن درآمد شده است.سن 2019). این فجایع تأثیر منفی نامتناسبی بر مردمی که در فقر زندگی می کنند داشته و دسترسی آنها به غذا را محدودتر کرده است. یکی از مهم‌ترین شکاف‌ها در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی، تعریف تغییر اقلیم به‌عنوان یک چالش پیچیده – یعنی امتیازات انتشار کربن، ظرفیت ترسیب کربن و کاهش انتشار – به جای مصرف، رشد اقتصادی و انتخاب‌های اجتماعی است.پلینگ و همکاران 2015). مطمئناً تهدیدات ناشی از تغییرات آب و هوایی را می توان در تولید، الگوهای مصرف و برخی رفتارهای اجتماعی جستجو کرد. تنها در سال‌های جاری، بحث در مورد تغییر اقلیم برای تمرکز بر فرصت‌های مصرف و سبک زندگی مردم، برابری مسئولیت‌ها، و به اصطلاح عدالت اقلیمی و فرصت‌های مصرف، بازسازی شده است. این تغییر گامی اساسی در جهت ایجاد هماهنگی اجتماعی برای تغییرات گسترده در نظام‌های ارزش اقتصادی فعلی و الگوهای مصرف، به‌ویژه در کشورهای با درآمد بالا، برای جلوگیری از پیامدهای مخرب یک جهان به‌طور قابل توجهی گرم‌تر، از جمله افزایش گرسنگی و سوء تغذیه در جهان است. آینده ی نزدیک. جمعیت جهان هنوز حدود 80 میلیون نفر در سال در حال افزایش است که به طور متوسط ​​روزانه بیش از 200000 نفر است.Bongaarts and O’Neill 2018).

عوارض جانبی مرتبط با رشد جمعیت یکی از محرک های اولیه تغییرات جهانی است. بنابراین، آشنایی با تحولات جمعیتی رخ داده و پیش بینی شده در آینده نزدیک ضروری است. رونق جمعیتی با توسعه فناوری های کشاورزی مرتبط بود. تخمین زده می شود که توسعه کشاورزی در حدود 10000 سال قبل از میلاد آغاز شده باشد، زمانی که جمعیت جهان تنها حدود 2.4 میلیون نفر بود.Ourworldindata 2018). بین سالهای 1 تا 100 پس از میلاد، جمعیت زمین حدود 188 میلیون نفر بود. به عنوان پیامد انقلاب صنعتی، با پیشرفت های پزشکی و مراقبت های بهداشتی، تغییرات قابل توجهی رخ داده است. در اواخر دهه 1800، جمعیت جهان به یک میلیارد نفر رسید و از آن فراتر رفت.Ourworldindata 2018). در حال حاضر 1.4 میلیارد نفر تنها در چین زندگی می کنند.سازمان ملل 2017). در دهه 1930، با استفاده گسترده از هیبریدهای ذرت، جمعیت کلی از 2 میلیارد نفر فراتر رفت. در حدود سال 1960 جمعیت جهان به 3 میلیارد نفر رسید که تا حدودی مربوط به انقلاب سبز بود. جمعیت جهان در قرن بیستم به 6 میلیارد نفر افزایش یافت .Worldometers 2019). شکل1رشد جمعیت جهانی را بر اساس پایگاه داده فائو برای دوره 1950 تا 2018 نشان می دهد. تنها در دوره مورد تجزیه و تحلیل، جمعیت تا سال 2018 تقریباً چهار برابر شده است. بر اساس روند رشد فعلی، افزایش بیشتر اما با سرعت کمتری را می توان انتظار داشت، زیرا نرخ رشد جمعیت جهان از 2.2 درصد 50 سال پیش به 1.05 درصد امروز کاهش یافته است. بر اساس گزارش ها، در حال حاضر، نزدیک به 7.8 میلیارد نفر روی زمین زندگی می کنندWorldometers (2021).

شکل 1.

افزایش جمعیت جهان بین سال‌های 1950 و 2018. منبع: ویرایش خود نویسندگان، بر اساس پایگاه داده FAOSTAT، 2020 (فائو 2020a). در سطح جهان، جمعیت در سال 2018 سه برابر بیشتر از سال 1950 بود (افزایش از 2.5 میلیارد به 7.6 میلیارد نفر). در آسیا، رشد از افزایش جهانی فراتر رفت (3.3 برابر بیشتر در سال 2018 نسبت به سال 1950)، در حالی که در آفریقا، رشد بیش از پنج برابر در مقایسه با سال 1950 بود. رشد جمعیت در همین دوره تنها 1.3 برابر بیشتر در اروپا و 2.9 برابر بود. بار بیشتر در قاره آمریکا

این تفاوت ها مهم بود، زیرا جمعیت آفریقا و آسیا به طور قابل توجهی بیشتر از اروپا یا آمریکا است.

تغییرات در مصرف مواد غذایی را نمی توان با رشد جمعیت توضیح داد. این خارج از بحث است که میزان غذای مصرفی به وضوح تحت تأثیر اندازه جمعیت است، در حالی که کیفیت غذای مصرفی به درآمد متوسط ​​خانوارها بستگی دارد.فرونا و همکاران 2019). به طور غیرمستقیم، تغییر درآمد خانوار باعث افزایش مقدار غذای مصرفی می شود، زیرا مصرف کنندگان معمولاً با افزایش درآمد شروع به تغییر ساختار رژیم غذایی خود می کنند. شکل2رشد جمعیت جهان را به تفکیک منطقه نشان می دهد. این شکل نشان می دهد که منطقه آسیا از سال 1951 تا 2018 بیش از سه برابر افزایش یافته است، در حالی که رشد واضحی را می توان در منطقه آفریقا نیز مشاهده کرد. به طور همزمان، کاهش آشکاری در منطقه اروپا با نرخ رشد تقریباً راکد وجود دارد.

شکل 2.

رشد جمعیت بر اساس مناطق بین 1950 و 2018. منبع: ویرایش خود نویسندگان بر اساس پایگاه داده FAOSTAT (فائو 2020a). در مقایسه با سال 1950، بیشترین نرخ رشد در مناطق در حال توسعه، عمدتاً آفریقا و آسیا ثبت شد. در مناطق توسعه یافته، به ویژه در اروپا، جمعیت راکد انتظار می رود. این تفاوت ها عواقب بزرگی دارد. افزایش زیاد جمعیت و تفاوت‌های منطقه‌ای آن، مسائل مربوط به سیستم غذایی را تشدید خواهد کرد که می‌تواند مشکلات ناامنی غذایی را افزایش دهد.

کاربری و مدیریت زمین

علل مضر تغییرات آب و هوایی نیز به تخریب خاک کمک می کند. تخریب را می توان به فعالیت های انسانی مستقیم و غیرمستقیم نیز نسبت داد. شکل3تغییر در منطقه کشاورزی جهانی و اتحادیه اروپا بر اساس پایگاه داده فائو ، بین سال های 1971 و 2016 را نشان می دهد.

شکل 3.

تغییر کاربری جهانی زمین کشاورزی بین سال های 1961 تا 2017. منبع: ویرایش خود نویسندگان بر اساس پایگاه داده فائو (فائو 2020c). زمین های کشاورزی محدود است و به سختی می توان انتظار توسعه بیشتر را داشت، زیرا ایجاد زمین های کشاورزی با جنگل زدایی و تخریب زیستگاه های طبیعی همراه است. در عین حال، رقابت برای زمین های کشاورزی به ویژه با ظهور سوخت های زیستی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این امر منجر به بحث غذا در مقابل سوخت در دهه های گذشته شده است.هورتون و همکاران 2019).

تقریباً 10 درصد از سطح جهان را یخچال‌ها پوشانده و 19 درصد دیگر را زمین‌های بایر – بیابان‌ها و مناطق خشک نمکی تشکیل می‌دهند. بیش از نیمی از زمین های قابل سکونت مورد استفاده کشاورزی است. 37 درصد دیگر را جنگل و 11 درصد را بوته ها و مراتع پوشانده است. 1% باقیمانده محیط ساخته شده است، یعنی مناطق شهری که شامل شهرها، روستاها، بزرگراه ها، جاده ها و سایر زیرساخت های انسانی می شود. کاربری زمین به طور نابرابر بین حیوانات و گیاهانی که برای مصرف انسان در نظر گرفته شده است توزیع می شود. زمین (با مرتع) برای تولید خوراک دام 77 درصد از زمین های کشاورزی جهان را تشکیل می دهد.ریچی و روزر 2020). تغییر کاربری اراضی و مدیریت زمین تأثیر زیادی بر اکوسیستم و تنوع زیستی دارد.هونگ و همکاران al. (2021)محرک‌های جهانی انتشارات استفاده از زمین را بین سال‌های 1961 تا 2017 تجزیه و تحلیل کردند. آنها انتشار خالص تجمعی را 657 Gt CO 2 -eq تخمین زدند که میانگین سالانه 11.5 Gt بود. ارزش سال 2017 (14.6 Gt) 24 درصد بیشتر از سال 1961 بود که منعکس کننده افزایش کلی در انتشارات ناشی از تشدید کشاورزی است. آمریکای لاتین، آسیای جنوب شرقی و جنوب صحرای آفریقا مناطق اصلی انتشار بودند (بیش از دو سوم رشد جهانی انتشار در دوره مورد تجزیه و تحلیل را به خود اختصاص دادند). افزایش زیاد در انتشارات استفاده از زمین در این مناطق با گسترش زمین های زراعی و شدت انتشار استفاده از زمین همراه بود. در همان زمان، بیشتر گوشت گاو و چند گوشت قرمز دیگر تنها 1٪ از کالری را در سراسر جهان تأمین می کردند، اما 25٪ از کل انتشارات استفاده از زمین را تشکیل می دادند.هونگ و همکاران 2021).

تغییرات آب و هوایی و افراط‌های آب و هوایی ممکن است بر زنجیره غذایی، از فرآیند تولید تا مصرف، تأثیر بگذارد. عوامل ایجاد شده توسط بشر، از جمله تولید جهانی غذا، میانگین دمای جهانی را 0.2 درجه سانتیگراد در هر دهه افزایش می دهد.ماسون-دلموت و همکاران 2018). تعداد رویدادهای شدید آب و هوایی مانند طوفان، آتش سوزی، سیل و خشکسالی در سطح جهان افزایش یافته است.وودوارد و همکاران 2014). سطح متوسط ​​جهانی دریاها ( GMSL ) افزایش یافته است که به طور متوسط ​​حدود 19 سانتی متر بیشتر از سال 1900 است.EEA 2021). همه مظاهر تغییرات آب و هوایی تأثیر منفی مستقیم و غیرمستقیم بر امنیت غذایی، تولید مواد غذایی و در نتیجه بر دسترسی، دسترسی و کیفیت غذا دارند.

مسائل آب و هوا و آب

توافق کلی وجود دارد که تمایلات گرمایش جهانی در قرن گذشته به احتمال زیاد ناشی از فعالیت های انسانی است.اورسکس 2004;دوران و زیمرمن 2009;اندرگ و همکاران 2010;کوک و همکاران 2016). علاوه بر این، سازمان های علمی اصلی جهانی بیانیه های عمومی در حمایت از این نظر صادر کرده اند ( فائو ، IPCC، ناسا و غیره). دانشمندان متقاعد شده‌اند که دمای کره زمین در دهه‌های آینده افزایش خواهد یافت، که عمدتاً به دلیل گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط فعالیت‌های انسانی است. شکل4تغییر میانگین دما را بین سال‌های 1961 تا 2018 نشان می‌دهد. با مشاهده این تمایل می‌توان انتظار افزایش بیشتری را داشت که خط روند ترسیم شده بر روی میانگین جهانی نیز به خوبی نشان می‌دهد.

شکل 4.

تغییر دمای جهانی بین سال های 1961 و 2018. منبع: ویرایش خود نویسندگان بر اساس پایگاه داده فائو (فائو 2020c). میانگین تغییر دمای سطح در مقایسه با دوره 1951-1980. ناهنجاری های دما در چند دهه گذشته افزایش یافته است، که نگرانی های جهانی را تشدید کرده و منجر به بحث ها و اقدامات بیشتر شده است.

مشکل کمبود آب یکی از فوری ترین مسائل مرتبط با اقلیم است که نیاز به راه حل دارد.هفرنان (2013)اظهاراتی مبنی بر اینکه خشکسالی در طول تاریخ وجود داشته است و وضعیت ممکن است در آینده نزدیک بدتر شود، که توسط تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان تشدید می شود.هفرنان 2013). در دسترس بودن منابع آب شیرین تصویری مشابه با در دسترس بودن زمین نشان می دهد، یعنی در سطح جهانی بیش از حد کافی است، اما توزیع آن بسیار نابرابر است. دسترسی به منابع آب نیز بسیار متفاوت است: تنوع زیادی بین کشورهایی در همان منطقه وجود دارد، اما حتی در داخل یک کشور، که می تواند منجر به سطوح هشدار دهنده کمبود آب در برخی مناطق شود. این امر در کشورهای خاورمیانه، شمال آفریقا و جنوب آسیا که منابع زمینی کافی نیست، رایج است. در حال حاضر، هنوز راه‌های زیادی برای افزایش اثربخشی مصرف آب وجود دارد (مثلاً با ارائه انگیزه‌های مناسب برای استفاده کمتر از آب)EASAC 2017). این به این دلیل است که تقاضای آب به احتمال زیاد تا سال 2050 تا 100٪ افزایش می یابد، که می تواند توسط شهرنشینی، رشد جمعیت و تأثیرات تغییرات آب و هوایی نیز تعیین شود. انتظار می رود در نتیجه شهرنشینی، مصرف آب خانگی و صنعتی دو برابر شود. تغییرات آب و هوایی مستلزم احتمال رویدادهای شدید آب و هوایی است که می تواند با دو برابر شدن مصرف آب در تولید محصولات همراه باشد.فرونا و همکاران 2019).

آب به شدت بر بهره وری گیاه و تولید غذا تأثیر می گذارد و یک عامل اساسی در فرآیندهای تولید مواد غذایی است، در حالی که نقش مهمی در امنیت غذایی ایفا می کند. تغییرات در تقاضای آب، در دسترس بودن و کیفیت ناشی از تغییرات آب و هوایی بر نتایج مدیریت آب تأثیر می‌گذارد. اقدامات تعدیل مورد نیاز برای اطمینان از مدیریت کافی آب نیازمند استراتژی های طرف عرضه و تقاضا است. با این وجود، نیاز آبی تولید محصولات زراعی به دلیل گسترش کشاورزی آبی افزایش یافته است.بیتس و همکاران 2008). مهمترین عوامل اقلیمی برای دسترسی به آب دما، بارندگی و تقاضای تبخیر (که با ویژگی های خاک، سرعت باد، رطوبت جو و دما تعیین می شود) است. تغییرات در تقاضای آب و در دسترس بودن آب به دلیل تغییرات آب و هوایی احتمالاً جریان آب رودخانه‌ها را تغییر می‌دهد که تأثیر قابل توجهی بر دسترسی به آب خواهد داشت.بیتس و همکاران 2008). مسیرهای آینده به طور قابل توجهی تحت تأثیر افزایش شهرنشینی قرار خواهند گرفت. افزایش استانداردهای زندگی، تغییر ترجیحات مصرف و تقاضای فزاینده برای کالاها همگی به آب بیشتری نیاز دارند.رامبولد و همکاران 2019). مطابق بامولدن و همکاران al. (2010)زمینه های قابل توجهی برای بهبود بهره وری آب وجود دارد، اما امکانات برای مناطق مختلف و سیستم های مختلف نابرابر است. کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا مناطقی هستند که بیشترین دستاوردهای بالقوه را دارند. این مناطق جزو فقیرترین مناطق جهان هستند، بنابراین افزایش بهره وری آب می تواند به کاهش فقر و بهبود نتایج کشاورزی در عین حال کمک کند. با این حال، از آنجایی که تولیدکنندگان بهبود آب را در اولویت قرار نداده‌اند، این پیشرفت‌ها معمولاً کند شده‌اند.مولدن و همکاران 2010).

در نتیجه دمای بالاتر، کمبود آب، غلظت کربن بیشتر در اتمسفر و رویدادهای شدید مانند امواج گرما، خشکسالی و سیل، تولید مواد غذایی احتمالا کاهش می یابد. اختلالات آب و هوا و تغییرات آب و هوایی ممکن است بر قیمت مواد غذایی و در نتیجه دسترسی به غذا تأثیر بگذارد.ریپل و همکاران 2019). بازده محصولات غذایی حیاتی به دلیل افزایش حوادث شدید، تامین آب ناپایدار و بیماری های مختلف گیاهی در حال کاهش است. حداقل 80 درصد از تغییرات صد ساله در تولید غلات در مناطق نیمه خشک را می توان به تغییر اقلیم نسبت داد.کنفورتی و همکاران 2018). به دلیل تعداد زیاد اتصالات متقابل بین سیستم‌های غذایی جهانی، یک رویداد شدید که در بخشی از زنجیره غذایی رخ می‌دهد می‌تواند باعث ایجاد مشکل در منطقه دیگری شود که می‌تواند تأثیر بالقوه‌ای بر کل سیستم غذایی جهانی داشته باشد. در حالی که بسیاری از مناطق حیاتی تولید مواد غذایی تأثیر عوامل آب و هوایی بر عملکرد را احساس کرده اند، افزایش قیمت مواد غذایی تا حدی با ترکیبی از واکنش های سیاست ملی جبران شده است.WHO 2018). مناطق و کشورهای فقیر بیشتر به امنیت غذایی و سازگاری خود با تغییرات آب و هوایی علاقه مند هستند. باید توجه ویژه ای به این واقعیت داشت که کشورهای کم درآمد و افراد آسیب پذیر قادر به تطبیق به این راحتی در هنگام وقوع شوک ناگهانی نیستند.فلمن و همکاران 2018). تغییرات آب و هوایی به طور فزاینده ای بر منابع آبی مورد استفاده در تولید مواد غذایی تأثیر می گذارد. در حال حاضر 1.8 میلیارد نفر در مناطقی زندگی می کنند که در معرض خطر کمبود آب قرار دارند که تقریباً یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل می دهد. بر اساس پیش بینی ها، این پدیده تا سال 2030 نیمی از کل جمعیت را تحت تاثیر قرار خواهد داد.وودوارد و همکاران 2014). فجایع مرتبط با آب و هوا، مانند امواج گرما، سیل، خشکسالی و طوفان، 80 درصد از کل بلایای گزارش شده بین المللی را تشکیل می دهند. در طول دوره بین سال‌های 2011 تا 2016، بسیاری از نقاط جهان تحت تأثیر خشکسالی شدید قرار گرفتند که منجر به بحرانی شد که امنیت غذایی 124 میلیون نفر در 51 کشور را در بر گرفت.ماسون-دلموت و همکاران 2018).

استفاده از انرژی

مصرف و استفاده از انرژی از نکات مهم تحقیقات تغییرات آب و هوایی، به ویژه پیوند غذا-انرژی-آب است.رسول و شارما (2016)بر اهمیت رویکرد سیستمی و جامع در طراحی سیاست‌ها و استراتژی‌های سازگاری مؤثر تأکید کرد. رویکردهای بخشی ممکن است جنبه های مهم پیوند غذا-انرژی-آب و تأثیر تغییرات آب و هوا را نادیده بگیرند. ارتباط بین بخش های انرژی و کشاورزی با افزایش نقش سوخت های زیستی بیشتر تقویت شده است. سوخت های زیستی از مواد ورودی کشاورزی ساخته می شوند و به عنوانرسول و شارما (2016)اشاره کرد که این امر سوخت های زیستی را در برابر تاثیر تغییرات در متغیرهای آب و هوایی آسیب پذیر کرده است.رسول و شارما 2016).

شکل5سطوح مصرف انرژی در کشاورزی جهانی را به هزار تراژول نشان می دهد. مصرف کلی انرژی در کشاورزی از سال 1970 به طور قابل توجهی افزایش یافته است. رشد قابل توجهی در مصرف نفت گازوئیل و برق وجود داشته است. در حدود سال 1970 مصرف کشاورزی نفت گازوئیل حدود 834 هزار تراژول و در مورد برق 247 هزار تراژول بود. این اعداد به ترتیب به 3722 هزار تراژول و 2385 هزار تراژول افزایش یافته است. این نشان می دهد که مصرف نفت گازوئیل در کشاورزی تقریباً پنج برابر و مصرف برق تقریباً ده برابر شده است. رشد زیاد مصرف نشان دهنده افزایش تولیدات کشاورزی است. شایان ذکر است که اگرچه منابع واقعی نفت خام و گاز طبیعی تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار نمی گیرند، دسترسی به آنها و دانش ما از آنها می تواند تحت تأثیر قرار گیرد (به عنوان مثال کاهش پوشش یخی در منطقه قطب شمال ممکن است امکانات دسترسی را بهبود بخشد). در عین حال، افزایش حوادث آب و هوایی شدید می تواند دسترسی به منابع نفت و گاز را محدود کند.رسول و شارما 2016).

شکل 5.

مصرف جهانی انرژی در کشاورزی بین سال های 1970 تا 2012. منبع: ویرایش خود نویسندگان بر اساس پایگاه داده فائو (فائو 2020c). سیستم های فشرده کشاورزی و غذایی منجر به افزایش مصرف انرژی در سطح جهان شده است. مصرف نفت گازوئیل در کشاورزی در مقایسه با سال 1970 4.4 برابر شده است، در حالی که رشد مصرف برق از سطح 1970 9.6 برابر بیشتر شده است. در برخی موارد، رشد شدید مصرف ثبت شده است. به عنوان مثال، مصرف زغال سنگ در سال 2018 بیش از 34 برابر بیشتر از سال 1979 بوده است (افزایش از 23 هزار تراژول به 824 هزار تراژول).

مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای ارتباط نزدیکی با هم دارند. تغییرات در مصرف انرژی بیشتر تحت تأثیر انتشار دی اکسید کربن در مناطق مختلف جهان است. بر اساس نتایج، کاهش در انتشار گازهای گلخانه ای و مصرف انرژی نیازمند ابتکارات سیاستی بسیار قوی تری نسبت به مواردی است که تاکنون توسط سیاست گذاران مورد بحث قرار گرفته است. دلیل این امر این است که انتظار می رود سیاست های صرفه جویی در انرژی باعث کند شدن مرحله فعلی رشد اقتصادی شود.خان و همکاران 2014). همانطور که در بررسی جامع توسطپاپ و. al. (2021). همانطور که آنها اشاره کردند، انتظار می رود تقاضای زیست توده با گذار به اقتصاد کم کربن افزایش یابد. با این حال، زیست توده دسترسی محدودی دارد و امنیت غذایی نسبت به سایر مصارف اولویت دارد. با این حال، نقش مهمی در تولید انرژی دارد زیرا هم وابستگی به سوخت‌های فسیلی و هم انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد. بقایای تولید زراعی می تواند سهم قابل توجهی در این زمینه داشته باشد (پاپ و همکاران 2021).

شکل6نیتروژن، فسفات ( P2O5 ) و پتاس ( K2O ) را نشان می دهد) استفاده از مواد مغذی در کشورهای OECD (سازمان همکاری اقتصادی و توسعه)، در اتحادیه اروپا و در کشورهای کمتر توسعه یافته اقتصادی بین سال های 1961 تا 2018. استفاده از کودهای نیتروژن جهانی از سال 1961 در کشورهای OECD چهار برابر شده است، اگرچه نیتروژن استفاده از آن از سال 1980 راکد بوده است. در اتحادیه اروپا نیز سه برابر افزایش داشته است، اما در چند دهه گذشته به دلیل افزایش کارایی و پایداری، کاهش جزئی نیز مشاهده شده است. همین تمایلات در مورد استفاده از فسفات و پتاس در هر سطح از زمین زراعی رخ داده است. مصرف کود در کشورهای کمتر توسعه یافته از 0.77 کیلوگرم در هکتار در سال 1961 به طور متوسط ​​به 17.61 کیلوگرم در هکتار در سال 2018 افزایش یافته است. این مقدار تقریباً 23 برابر بیشتر از مقدار پایه در سال 1961 است. رشد در مورد فسفات (43 برابر بیشتر) و پتاس (29 برابر بیشتر) حتی شدیدتر است. با وجود این، سطح استفاده از هر سطح زمین زراعی در کشورهای کمتر توسعه یافته در مقایسه با کشورهای OECD بسیار کمتر است. به عنوان مثال، میانگین مصرف نیتروژن در سال 2018 در OECD 75 کیلوگرم در هکتار بود، در حالی که در کشورهای کمتر توسعه یافته تنها 17 کیلوگرم در هکتار بود.

شکل 6.

استفاده از کود در اتحادیه اروپا، OECD و در کشورهای کمتر توسعه یافته بین سال های 1961 تا 2017. منبع: ویرایش خود نویسندگان بر اساس پایگاه داده فائو (فائو 2020c). مصرف کود در هر سطح از زمین زراعی تا دهه 1980 تا حد زیادی افزایش یافت. به طور کلی، در توسعه یافته ترین مناطق، کاهش مصرف کود را می توان ثبت کرد، در حالی که می توان کاهش بیشتری را در آینده به دلیل نگرانی های زیست محیطی انتظار داشت.

کود نیتروژن باعث افزایش کانی سازی مواد آلی خاک و در نتیجه کاهش ذخایر مواد آلی طبیعی می شود. این امر منجر به بحث های زیادی در دستیابی به پایداری بلند مدت شده است. در برخی از نقاط کره زمین، لقاح مصنوعی عظیم و کنترل نشده N- اثرات مخربی بر محیط زیست داشته است.محل و همکاران 2019). استفاده بیش از حد از نیتروژن یک منبع خطر جدی برای منابع آب شیرین در حال حاضر کمیاب است. بسیاری از مناطق تحت مدیریت آب که مواد غذایی را برای جمعیت در حال گسترش بشر تامین می کنند، تحت فشار قرار گرفته اند. رودخانه ها، دریاچه ها و لایه های آب زیرزمینی خشک می شوند یا برای استفاده بیش از حد آلوده می شوند.لین و همکاران 2017). کشاورزی بخش عظیمی از مصرف آب را به خود اختصاص می دهد – بیش از هر بخش دیگری – و همچنین مشکل استفاده ناکارآمد آب وجود دارد. کشاورزی از 70 درصد آب شیرین موجود در جهان استفاده می کند که تقریباً 60 درصد آن توسط سیستم های آبیاری بیهوده و نشتی و روش های ناکارآمد کاربرد و کشت محصولات هدر می رود.رومرو-لانکائو و همکاران 2017). بسیاری از کشورهای تولید کننده برتر کشاورزی، از جمله ایالات متحده آمریکا، چین و هند، به محدودیت های منابع آب خود رسیده اند یا بسیار نزدیک هستند. این مشکل با این واقعیت تشدید می‌شود که کشاورزی همچنین از طریق آفت‌کش‌ها و کودها آلودگی آب شیرین قابل‌توجهی ایجاد می‌کند که بر زندگی انسان‌ها و سایر گونه‌ها تأثیر می‌گذارد.Trimmer and Guest 2018).

اثرات بالقوه بر تنوع زیستی

گسترش کشاورزی منجر به یکی از بزرگترین اثرات نامطلوب بر روی زیستگاه، تغییر محیط زیست و اعمال فشار بیشتر بر تنوع زیستی شده است. فهرست قرمز IUCN (اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت) تخمین زده است که 28000 گونه در معرض انقراض هستند، در حالی که کشاورزی به تنهایی مسئول انقراض 24000 گونه است. با این حال، همچنین شناخته شده است که این اثرات را می توان از طریق تغییرات رژیم غذایی، با جایگزینی برخی از مصرف گوشت با جایگزین های گیاهی، یا از طریق نوآوری در فناوری کاهش داد.ریچی و روزر 2020).

اگرچه تنوع زیستی برای کشاورزی و رفاه انسان ضروری است، اما با سرعت بی‌سابقه‌ای در حال کاهش است.فائو 2020b;پریرا و همکاران 2012). کشاورزی به ویژه دامداری و تنوع زیستی ارتباط ویژه ای دارند، زیرا به عنوانفائو (2020b)خاطرنشان می کند، “بسته به بافت اکولوژیکی و تاریخچه کاربری زمین، دام یا یکی از مضرترین تهدیدها برای تنوع زیستی است یا برای حفظ زمین های کشاورزی با ارزش طبیعی ضروری است.”

تنوع زیستی و حوزه‌های مرتبط با آن را می‌توان تنها در یک زمینه گسترده تحلیل کرد.الیور و مورکرافت (2014)تغییر اقلیم و تعاملات کاربری زمین بر تنوع زیستی را تجزیه و تحلیل کرد. با توجه به نتایج آنها، تنوع زیستی از طریق طیف گسترده ای از فعل و انفعالات تغییر اقلیم و استفاده از زمین تحت تاثیر قرار گرفت.الیور و مورکرافت 2014). استراتژی های سازگاری و حفاظت مناسب برای کاهش تأثیر منفی تغییرات آب و هوا ضروری است که تعاملات و بازخوردهای احتمالی را در نظر می گیرد.هنله و همکاران (2008)تضاد بین حفاظت از تنوع زیستی و فعالیت های کشاورزی در مناظر کشاورزی را بررسی کرد. دلایل اصلی درگیری‌های مربوط به تنوع زیستی، تشدید کشاورزی، رها شدن زمین‌های کشاورزی کم‌مولد اما با ارزش طبیعی بالا ( HNV ) و تغییر مقیاس عملیات کشاورزی بود.هنله و همکاران 2008). عوامل ذکر شده توسطهنله و همکاران (2008)هنوز هم برای برآوردن تقاضای رو به رشد مواد غذایی مرتبط هستند، اگرچه سیاست مشترک کشاورزی ( CAP ) تمرکز فزاینده ای بر مسائل زیست محیطی دارد.پریرا و همکاران (2012)خاطرنشان کرد که تغییر تنوع زیستی بیشتر ناشی از تغییر زیستگاه و بهره برداری بیش از حد است، اما نقش آلودگی، گونه های عجیب و غریب و بیماری ها نیز از عوامل مهم بودند. تغییر اقلیم را می توان به عنوان یک محرک در حال ظهور تغییر تنوع زیستی در نظر گرفت. در پاسخ به تغییرات آب و هوایی، گونه ها در حال تغییر محدوده خود هستند و خطر انقراض گونه ها در عرض های جغرافیایی شمالی بالا افزایش یافته است. در این مناطق، می توان انتظار داشت که پرندگان و گیاهان بیشتر تحت تأثیر تأثیرات آب و هوایی بیشتر قرار گیرند.

در بیشتر موارد، تحقیقات علمی بر اثرات منفی تغییرات آب و هوایی متمرکز است، امابلارد، برتلزمایر، لیدلی، تولر، و کورشان (2012)اشاره کرد که تغییرات آب و هوایی همچنین می تواند اثرات مثبتی بر تنوع زیستی داشته باشد (بلارد و همکاران 2012). بسیاری از گیاهان می توانند از دمای بیشتر مواد و افزایش CO2 از نظر تولید زیست توده بهره مند شوند. زمستان‌های ملایم‌تر و افزایش بارندگی ممکن است برای گونه‌های در معرض خطر نیز مفید باشد. تنوع زیستی اغلب به طور مثبت تحت تأثیر سطوح متوسط ​​اختلال قرار می گیرد. به عنوان مثال، سیستم های دامی گسترده و کم نهاده می توانند ارزش طبیعی بالایی داشته باشند.فائو 2020b).لومبا و همکاران (2020)اشاره کرد که اگر زمین‌های کشاورزی تحت سیستم‌های کشاورزی کم نهاده مدیریت شوند، می‌توانند میراث فرهنگی و طبیعی متنوعی را در سطح جهانی ارائه کنند.لومبا و همکاران 2020). در عین حال، شیوه‌های مدیریتی نامناسب، مانند چرای بی‌رویه در سیستم‌های کم نهاده یا آلودگی مواد مغذی در سیستم‌های پر نهاده، ممکن است رخ دهد و اثرات منفی بر تنوع زیستی داشته باشد.فائو 2020b). علاوه بر این، به عنوانپریرا و همکاران (2012)متذکر شد، همه تغییرات تنوع زیستی منفی نیست، زیرا باید در یک زمینه گسترده تر با پیامدهای آن برای خدمات اکوسیستم و ارزش های موجودیت گونه ها ارزیابی شود.پریرا و همکاران 2012).

یک مسئله مهم این است که ما هنوز نمی دانیم که چگونه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می تواند اثرات تنوع زیستی را کاهش دهد. انتظار می رود تغییرات آب و هوایی تأثیر زیادی در هر سطح سیستمی داشته باشد.وارن و همکاران (2013)تجزیه و تحلیل تغییرات در محدوده آب و هوایی آینده گونه های رایج و گسترده در سطح جهان (وارن و همکاران 2013). بر اساس تخمین های آنها، بدون کاهش، انتظار می رود تقریباً 60٪ از گیاهان و 35٪ از حیوانات بیش از 50٪ از محدوده آب و هوایی فعلی خود را تا دهه 2080 از دست بدهند. با کاهش، انتظار می رود تلفات 40 تا 60 درصد بسته به اوج انتشار کاهش یابد. در عین حال، با توجه بهپریرا و همکاران (2012)گزارش شده است که گونه ها در مناطقی که از گرم شدن زیاد رنج نمی برند (عمدتاً منطقه کیپ و جنوب شرقی استرالیا) تحت تأثیر منفی تغییرات آب و هوایی قرار می گیرند.

تغییرات آب و هوایی بر مناطقی تأثیر می گذارد که نه تنها در حفاظت از تنوع زیستی، بلکه در ارائه طیف گسترده ای از خدمات اجتماعی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. مطابق بالومبا و همکاران (2020)زمین‌های کشاورزی با ارزش طبیعی بالا ( HNV ) در اروپا اهمیت زیادی دارند، زیرا بخش بالایی از زمین‌های کشاورزی اروپا را پوشش می‌دهند، از حفاظت از تنوع زیستی حمایت می‌کنند و طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی را ارائه می‌دهند. این زمین‌های کشاورزی و سیستم‌های کشاورزی مرتبط با شرایط طبیعی که در آن پیاده‌سازی شده‌اند، سازگار شدند. حفظ این مناطق از آنجایی که به تولید کشاورزی و حفظ تنوع زیستی کمک می‌کنند و طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی را ارائه می‌کنند، مهم است. اگرچه بسیاری از این زمین‌های کشاورزی تحت فشار چالش‌های مرتبط با آب و هوا هستند، اما دو تهدید عمده برای این مناطق، تشدید کشاورزی و رها شدن زمین‌های کشاورزی است.لومبا و همکاران (2020)سناریوهای جایگزین آینده برای زمین‌های کشاورزی HNV را فهرست کنید، که شامل سناریوهای «زمین‌های کشاورزی HNV معمولی »، «مناظر موزه»، «بازگشت به طبیعت»، «زمین‌های کشاورزی تولید» و « زمین‌های کشاورزی HNV قابل دوام » است. بسته به جهت‌های احتمالی آینده، برخی از این سناریوها می‌توانند به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک کنند. برای مثال، سناریوی «بازگشت به طبیعت» فرض می‌کند که توقف تلفات زمین‌های کشاورزی HNV به یک اولویت اجتماعی بلندمدت تبدیل نمی‌شود. در این سناریو، جایگزینی زمین‌های کشاورزی با اکوسیستم‌های جنگلی می‌تواند خدمات اکوسیستم تنظیم‌کننده، به‌ویژه ابزارهای کاهش تغییرات آب و هوایی را فراهم کند. در عین حال، گزینه‌های قانونی و مبادله بین بازگرداندن و رها شدن زمین‌های کشاورزی نیز باید مورد بحث قرار گیرد.

به دلیل پیچیدگی آن، گنجاندن تنوع زیستی در ارزیابی های زیست محیطی به روشی موثر بسیار دشوار است.فائو 2020b). پیش‌بینی دقیق و راه‌حل‌های مؤثر، با وجود تهدید ناشی از تغییرات آب و هوایی، هنوز وجود ندارد.بلارد و همکاران (2012)مشکلات متعددی را با برآورد مدل، به ویژه برآورد کم یا بیش از حد خطر برای تنوع زیستی مورد بررسی قرار داد. تنوع رویکردها، روش‌ها، مقیاس‌ها و مفروضات منجر به عدم وجود تصویری منسجم شده بود. این نتایج توسطالیور و مورکرافت (2014)از نظر تغییرات آب و هوایی و تعاملات کاربری زمین. گارسیا، کابزا، رهبک و آرائوخو (2014)او استدلال کرد که پیش‌بینی اثرات بلندمدت تغییر اقلیم بر تنوع زیستی چالش برانگیز است، زیرا گونه‌ها و پویایی‌های جامعه، علاوه بر تعامل با سایر عوامل استرس‌زا، بسیار پیچیده هستند.گارسیا و همکاران 2014). همچنین، به دلیل تعداد زیاد گونه‌های کشف‌نشده، ارزیابی تغییرات آب و هوایی تنها بخش کوچکی از تنوع زیستی را نشان می‌دهد. فقدان اطلاعات در مورد اکثر گونه ها نیز یک عامل کمک کننده است.اوربان و همکاران (2016)توجه را به اهمیت توسعه پیش‌بینی‌های دقیق درباره واکنش‌های بیولوژیکی به تغییرات آب و هوا جلب کنید. گنجاندن چندین مکانیسم مهم بیولوژیکی باعث افزایش دقت پیش‌بینی‌ها می‌شود.اوربان و همکاران (2016)همچنین مکانیسم‌ها و شیوه‌های ممکن برای کمک به جمع‌آوری داده‌های دقیق لازم برای مدل‌سازی را برجسته کردهنله و همکاران (2008)خاطرنشان کرد که راهبردهای حل تعارض پایدار باید سطوح تعارضات و تفاوت‌ها را از نظر مقیاس جغرافیایی در نظر بگیرند.اوربان و همکاران 2016).

استفاده از تحلیل‌های سناریو از برنامه‌ریزی نظامی ناشی می‌شود، اما در اوایل دهه 1960 به برنامه‌ریزی استراتژیک کسب‌وکارها و سایر سازمان‌ها نیز تعمیم داده شد، جایی که سیاست‌گذاران به طور سیستماتیک پیامدهای بلندمدت سرمایه‌گذاری‌ها و سایر تصمیمات استراتژیک را تجزیه و تحلیل کردند. هدف از کار با سناریوهای مختلف پیش‌بینی آینده نیست، بلکه درک بهتر عدم قطعیت‌ها در محیط دائماً در حال تغییر به منظور اتخاذ تصمیماتی است که تأثیر مهمی بر طیف گسترده‌ای از مسائل احتمالی آینده دارد.ماس و همکاران 2010).

پیچیدگی‌های تأثیرات تغییر اقلیم

شکل7چارچوب ساده ای از علل و اثرات فعالیت های انسانی مرتبط با تغییرات آب و هوایی را نشان می دهد. سازمان جهانی بهداشت برآوردهای جامعی از بیماری ها و مرگ و میر ناشی از تغییرات آب و هوایی انسانی تا سال 2030 دارد که به دنبال پیش بینی های مدل جهانی آب و هوا در مورد GHG است.سناریوهای انتشار مطالعاتی که ادعای همبستگی بین سلامت و آب و هوا را دارند، تخمین تغییرات نسبی در پیامدهای بهداشتی حساس به آب و هوا، از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، مالاریا، اسهال و اشکال مختلف سوء تغذیه را برجسته کرده‌اند. این فقط یک لیست ناقص از مشکلات احتمالی سلامت است، در حالی که عدم قطعیت های جدی در همه مدل های اساسی رخ می دهد. بنابراین، این تخمین‌ها باید به‌عنوان تخمین‌های متوسط ​​و ارزیابی‌شده از سویه‌های سلامتی تغییرات آب و هوایی در نظر گرفته شوند. با این وجود، کل مرگ و میر ناشی از تغییرات آب و هوایی تا سال 2000 حداقل 150000 نفر در سال تخمین زده شد.پاتز و همکاران 2005).

شکل 7.

رویکرد متوالی به تغییرات آب و هوا. منبع: ساخت خود نویسندگان بر اساسماس و همکاران (2010).

سناریوهای اقلیمی شرایط اقلیمی احتمالی آینده را توصیف می کنند. آنها برای کمک به ارزیابی تأثیرات تغییرات آب و هوا و گزینه های سازگاری و در عین حال ارائه اطلاعات به تصمیم گیرندگان استفاده می شوند.فرونا 2020). با این حال، سناریوهای اقلیمی می تواند شامل نوسانات متعددی باشد، مانند عناصر اغلب ذکر شده از آب و هوا، مانند دما، بارش، پوشش ابر، رطوبت و باد. آنها ممکن است فاکتورهای فوق را به صورت میانگین سالانه یا فصلی و با وضوح روزانه یا حتی کوتاهتر نشان دهند.پارسون و همکاران 2007;ماس و همکاران 2010). سناریوهای کمکی شرایط فعلی را با مقادیر قابل قبول اما دلخواه تغییر می دهند. به عنوان مثال، دمای یک منطقه ممکن است در شرایط فعلی 2، 3 یا 4 درجه سانتیگراد افزایش یابد یا ممکن است 5، 10 یا 20 درصد افزایش یا کاهش یابد. چنین سازگاری‌هایی ممکن است بر اساس میانگین‌های سالانه یا فصلی، برای دوره‌های طولانی شرایط فعلی، یا برای تغییر دما/بارندگی در طول روز، ماه یا سال انجام شود. مشابه سناریوهای انتشار ساده ای که برای مقایسه مدل های آب و هوایی استفاده می شود، سناریوهای آب و هوایی کمکی به راحتی تهیه می شوند، اما آنها حالت های فعلی معتبر آینده را نشان نمی دهند. آنها برای مطالعات اکتشافی اصلی اثرات آب و هوایی و برای آزمایش حساسیت مدل‌های برخورد انجام می‌شوند.پارسون و همکاران 2007). با استفاده از مدل‌های اقلیمی، اقلیم فعلی و واکنش‌های آن به اختلالات گذشته مورد مطالعه قرار می‌گیرد و سناریوهایی برای تغییرات اقلیمی آینده تحت سناریوهای خاصی از انتشار و سایر اختلالات گردآوری می‌شوند. همانطور که مدل سازی تغییرات آب و هوایی آینده مستلزم تعیین روند انتشار در آینده است، ارزیابی اثرات آتی تغییرات آب و هوا مستلزم تعیین تغییرات آتی در اقلیم است. داده های یک سناریوی تغییرات آب و هوایی را می توان برای ارزیابی تأثیر سیستم های آب شیرین، کشاورزی، جنگل ها یا هر سیستم یا فعالیت حساس به آب و هوا مورد استفاده قرار داد. ارزیابی تاثیر می‌تواند از روش‌های مختلفی استفاده کند، از جمله مدل‌های کمی مانند مدل‌های هیدرولوژیکی و عملکرد، تحلیل‌های آستانه که اختلالات کیفی در رفتار سیستم‌های حساس به اقلیم را بررسی می‌کنند.پارسون و همکاران 2007).

نتایج چندین مدل سازگار، اثرات منفی شدید تغییرات اقلیمی را به ویژه در مناطقی که کشورهای در حال توسعه متمرکز هستند نشان می دهد. شبیه‌سازی‌هایی که پیامدهای تنش نیتروژن خاص را در نظر می‌گیرند، پیامدهای شدیدتر تغییرات آب و هوایی را به همراه دارند و بر برنامه‌ریزی سازگاری تأثیر می‌گذارند.روزنزوایگ و همکاران 2014). تعدادی از سیستم های پیش بینی برای شرایط شدید آب و هوایی و امنیت غذایی در دسترس هستند. این سیستم ها امکان مطالعه تأثیرات شدید آب و هوا بر کشاورزی و امنیت غذایی را فراهم می کند.

برخی از ابزارهای موجود:

  • ASAP – (نقاط داغ غیرعادی تولید کشاورزی)
  • ASIS – (سیستم شاخص استرس کشاورزی)
  • GEOGLAM CM4EW – (نظارت جهانی کشاورزی) (کمیسیون اروپا 2019).
  • پیش بینی های مدل گردش عمومی (GCM).

سایر گیاهان یا منابع غذایی که برای بشریت حیاتی هستند ممکن است تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار گیرند. بخش بیشتری از تحقیقات با چهار محصول اصلی مزرعه – گندم، برنج، ذرت و سویا – در مورد تأثیرات منفی تغییرات اقلیمی سروکار دارند، علیرغم این واقعیت که بسیاری از محصولات دیگر برای دستیابی به امنیت غذایی و تغذیه سالم ضروری هستند. مسائل آب و هوایی باعث تغییراتی در کشاورزی می شود. بنابراین دما و منابع آب بر دامداری نیز تأثیر می گذارد. مطالعات فائو ادعا می کند که زیانبارترین رویداد مربوط به تغییرات آب و هوایی خشکسالی است.ماسون-دلموت و همکاران 2018).

تغییر آب و هوا ممکن است خسارات را در سیستم غذایی جهانی تشدید کند. حدود یک سوم غذای تولید شده توسط کشاورزان بین تولید و بازار کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​از بین می رود. این نسبت در کشورهای پردرآمد تقریباً یکسان است و درصد مشابهی در نقاط مختلف زنجیره غذایی تلف می شود.گوستاوسون و همکاران 2011). سیستم غذایی فعلی 21 تا 37 درصد از کل انتشار خالص انسان را تشکیل می دهد. این امر بدون ارائه یک سیستم امنیت غذایی بهتر، تغییرات آب و هوایی و اثرات آن را اغراق آمیزتر خواهد کرد.آرنت و همکاران 2019). در واقع، این میزان از دست دادن مواد غذایی علاوه بر ایجاد فشار زیادی بر منابع ناکافی محیطی، عاملی برای حفظ ناامنی غذایی است. تغییرات آب و هوایی می تواند به طور قابل توجهی بر امنیت غذایی و کشاورزی تأثیر بگذارد، اگرچه تأثیرات ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشد. برای اطمینان از تقاضای غذا در آینده و امنیت جمعیت رو به رشد، نیاز اساسی برای سازگاری کشاورزی با اثرات منفی تغییر آب و هوا وجود دارد. استراتژی‌های سازگاری متنوع ممکن است شامل تغییر رویه‌های تولید زمین و محصول، تغییر مصرف مواد غذایی و تکنیک‌های مدیریت ضایعات و توسعه گونه‌های گیاهی بهبود یافته باشد.اندرسون و همکاران 2020). کشاورزی با اقلیم هوشمند ممکن است هم افزایی بین بهره وری، سازگاری و کاهش را افزایش دهد، اگرچه گسترش این فناوری ها می تواند به شدت محدود شود.لوبوگررو و همکاران 2019).

تولید، حمل و نقل و مصرف مواد غذایی بسیار فراتر از مناطق تولید کشاورزان (و کشورهای تولید کننده) است. بنابراین، رویکرد سیستم غذایی فرصت بهتری برای تجزیه و تحلیل ارائه می دهد. رویکرد سیستم های غذایی پیشرفت های قابل توجهی را از نظر سازگاری با تغییرات آب و هوایی و کاهش آن ارائه می دهد. با تصدیق صریح پیوندهای اساسی بین تقاضای مصرف کننده، تغییر رژیم غذایی و تولید، از ادغام بسیار گسترده تر بازیگران و نهادها حمایت می کند. با این حال، تشدید واکنش های آب و هوایی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد (روزنزوایگ و همکاران 2014). مصرف مواد غذایی عمدتاً گیاهی می تواند سلامت انسان را بهبود بخشد و با کاهش مصرف جهانی محصولات حیوانی، انتشار گازهای گلخانه ای را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. علاوه بر این، منطقه مورد نیاز برای تولید خوراک دام آزاد می شود و گیاهان لازم برای غذای انسان می توانند به جای آن رشد کنند. کاهش شدید هدر رفت مواد غذایی در سطح جهان ضروری است.ریپل و همکاران 2019). مدیریت ضایعات غذایی در تضمین امنیت غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است (کورادو و همکاران 2019). یافتن یک تعادل و تعادل مناسب بین ضایعات/از دست دادن مواد غذایی و امنیت غذایی یک چالش است. راه حل هایی که معتبر به نظر می رسند اغلب ریسک مصرف کننده را افزایش می دهند. برای برآوردن هر دو جنبه، نیاز به همکاری و توسعه بین بازیگران در زنجیره غذایی (هم مصرف کنندگان و هم مقامات) وجود دارد.کازا و همکاران 2019). آموزش در مورد توسعه پایدار باید در برنامه های آموزشی ادغام شود و موضوعات مختلفی را با دستورالعمل های جامع تر ارائه دهد. مبارزه با گرسنگی با چارچوب‌های آموزشی نهادی جدید و فراگیر مؤثرتر خواهد بود، که می‌تواند اقدامات اجتماعی بیشتری را امکان‌پذیر و ترویج کند.سانچز گارسیا و همکاران 2019).

نتیجه

تغییرات آب و هوایی به ویژه کشورهای در حال توسعه را تحت تاثیر قرار داده است، جایی که شهرنشینی، کمبود آب رو به رشد و فقدان توسعه تکنولوژیکی حیاتی ترین چالش هایی هستند که باید با آنها مقابله کرد. فناوری و انتقال دانش تاکنون تنها کمک محدودی به کشورهای در حال توسعه کرده است. با تدوین استراتژی های سازگاری کارآمد، می توان اثرات منفی تغییرات آب و هوایی بر امنیت غذایی را کاهش داد یا حتی از آن جلوگیری کرد. در سیستم غذایی، فعالیت های سازگاری با هدف کاهش آسیب پذیری و افزایش انعطاف پذیری سیستم در برابر تغییرات آب و هوایی انجام می شود. در چند منطقه، رویدادهای آب و هوایی گسترده در حال تغییر مناطق کشاورزی-اکولوژیکی هستند. انطباق با تجربیات شدید به منظور به حداقل رساندن آسیب، اصلاح خطرات و اجتناب از اثرات مخرب و یا به اشتراک گذاری تلفات، در نتیجه ایجاد یک سیستم انعطاف پذیرتر است.

بدون رویکرد جمعی، اثرات تغییرات آب و هوا را نمی توان به اندازه کافی کاهش داد. حتی با وجود تلاش‌های فوق‌العاده‌ای که در حال حاضر انجام می‌شود، چندین حوزه عقب مانده‌اند. با این حال، چندین جهت آینده به وضوح در ادبیات تحقیق بیان شده است. با افزایش جمعیت، افزایش تقاضا و تغییر رژیم غذایی در آینده انتظار می رود. از آنجایی که گسترش زمین کشاورزی بسیار محدود است، این خواسته‌ها تنها با افزایش بهره‌وری قابل ارضا هستند. مصرف گوشت، به ویژه گوشت گاو و سایر گوشت های قرمز، باید در حد معقول محدود شود. این یک کار عملی، اما دشوار است، زیرا در حال حاضر جایگزین های گوشت به طور گسترده در بین مصرف کنندگان پذیرفته نشده است و تولید در مقیاس بزرگ هنوز یک مشکل است (کول و همکاران 2018;موسسه غذای خوب 2021). افزایش آگاهی از محصولات و افزایش اعتماد باید در این زمینه در اولویت باشد. در عین حال، عدم تعادل مصرف بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه نیز باید کاهش یابد. باید اضافه کنیم که کاهش مصرف گوشت باید در زمینه اراضی حاشیه نشین و تنوع زیستی مورد بحث قرار گیرد. علاوه بر این، رژیم های غذایی جایگزین با مصرف گوشت کمتر دارای مزایای سلامتی واضحی هستند.تیلمن و کلارک 2014) که باید به آن نیز توجه شود.

با کاهش سطوح فعلی از دست دادن مواد غذایی و ضایعات مواد غذایی، چندین “شکاف” انتشار بین سطوح فعلی و مورد انتظار انتشار را می توان کاهش داد. این به یک استراتژی پیچیده در کل زنجیره ارزش غذایی نیاز دارد. علاوه بر این، از دست دادن مواد غذایی و راه حل های ضایعات باید با مشکلات موجود، مانند آلودگی زباله های پلاستیکی مرتبط باشد، زیرا صنایع غذایی یکی از مصرف کنندگان عمده پلاستیک است. در نهایت، یکی از فوری ترین مشکلات، کمبود آب است. از آنجایی که توزیع آب در سطح جهانی بسیار نابرابر است، راه حل های نوآورانه ای در کشاورزی برای دستیابی به دستاوردهای بهره وری بیشتر مورد نیاز است. با اجرای روش های کشاورزی دقیق می توان کل فرآیند تولید را پایش و کنترل کرد. در نهایت، جمع آوری داده ها، شفافیت و رویکردهای میان رشته ای در آینده نیز اهمیت بیشتری پیدا خواهند کرد.

از نظر ارتباطات تنوع زیستی، دستیابی به قابلیت اجتماعی-اقتصادی و حفظ میراث فرهنگی و طبیعی مناظر HNV از اهمیت بالایی برخوردار است، اگرچه تغییرات آب و هوایی ذاتاً بر این مناطق تأثیر می گذارد. در عین حال، تعیین کمیت این اثرات و جهت گیری های احتمالی آینده آنها بدون داده ها و روش های ارزیابی مناسب دشوار است. ارزیابی این اثرات به یک رویکرد پیچیده تر با داده های بسیار دقیق نیاز دارد. مدل های موجود باید گسترش یابد تا تعاملات اجتماعی و اقتصادی مختلف را نیز در بر گیرد. بر اساسفائو (2020b)یک استراتژی موثر انتقال دانش و آگاهی و قدردانی فرهنگی از عوامل موفقیت اصلی در حفظ و بهبود تنوع زیستی بوده است.

حل این مشکلات نیز در گرو تلاش و همکاری جمعی و میان رشته ای بین مقامات دولتی و جامعه علمی است. سازگاری با تغییرات اقلیمی و اثرات منفی آن باعث دگرگونی قابل توجهی در تعامل بین جامعه جهانی و اکوسیستم طبیعی می شود. سازمان های دولتی چندین بیانیه اضطراری آب و هوایی صادر کرده اند. علاوه بر سیاستگذاران، همکاری بین بخش خصوصی و عمومی نیز برای غلبه بر اثرات مضر تغییرات آب و هوا باید ایجاد شود.

سپاسگزاریها

با حمایت برنامه تعالی ملی جدید ÚNKP-20-3-II وزارت نوآوری و فناوری از منابع صندوق ملی تحقیق، توسعه و نوآوری. دانشگاه دبرسن، دانشکده مدیریت و بازرگانی دکترای کارولی ایهریگ.

منابع

  • Anderegg WR، Prall JW، Harold J، Schneider SH (2010) اعتبار متخصص در تغییرات آب و هوا. مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا 107 (27): 12107–12109. https://doi.org/10.1073/pnas.1003187107
  • اندرسون R، Bayer PE، Edwards D (2020) تغییرات آب و هوا و نیاز به سازگاری کشاورزی. دیدگاه فعلی در زیست شناسی گیاهی 56 : 197-202. https://doi.org/10.1016/j.pbi.2019.12.006
  • Arneth A, Barbosa H, Benton T, Calvin K, Calvo E, Connors S, Cowie A, Davin E, Denton F, Van Diemen R (2019) گزارش ویژه IPCC در مورد تغییرات آب و هوا، بیابان زایی، تخریب زمین، مدیریت پایدار زمین، غذا امنیت و شار گازهای گلخانه ای در اکوسیستم های زمینی. گزارش فنی، هیئت بین دولتی در مورد تغییرات آب و هوا.
  • Bates B, Kundzewicz Z, Wu S (2008) تغییرات آب و هوا و آب. هیئت بین دولتی دبیرخانه تغییرات آب و هوا، ژنو، 214 صفحه https://doi.org/10.1017/CBO9780511546013
  • Bellard C، Bertelsmeier C، Leadley P، Thuiller W، Courchamp F (2012) تأثیرات تغییر اقلیم بر آینده تنوع زیستی. نامه های بوم شناسی 15 (4): 365–377. https://doi.org/10.1111/j.1461-0248.2011.01736.x
  • Bongaarts J, O’Neill BC (2018) سیاست گرمایش جهانی: آیا جمعیت در سرما کنار گذاشته می شود؟ علوم 361(6403): 650-652. https://doi.org/10.1126/science.aat8680
  • کول ام بی، آگوستین ام جی، رابرتسون ام جی، منرز جی ام (2018) علم امنیت غذایی. npj Science of Food 2: e14. [۸ ص] https://doi.org/10.1038/s41538-018-0021-9
  • Conforti P, Ahmed S, Markova G (2018) Impact of Disasters and Crises on Agriculture and food Security, 2017. Food and Agriculture Organization of the United States, Rome, 168 pp.
  • Cook J، Oreskes N، Doran PT، Anderegg WR، Verheggen B، Maibach EW، Carlton JS، Lewandowsky S، Skuce AG، Green SA، Nuccitelli D، Jacobs P، Richardson M، Winkler B، Painting R، Rice K (2016) اجماع در مورد اجماع: ترکیبی از برآوردهای اجماع در مورد گرمایش جهانی ناشی از انسان. نامه های تحقیقات محیطی 11(4): e048002. https://doi.org/10.1088/1748-9326/11/4/048002
  • Corrado S، Caldeira C، Eriksson M، Hanssen OJ، Hauser HE، van Holsteijn F، Liu G، Östergren K، Parry A، Secondi L، Stenmarck Å، Sala S (2019) روش‌های حسابداری ضایعات غذایی: چالش‌ها، فرصت‌ها و موارد دیگر پیشرفت ها امنیت غذایی جهانی 20 : 93-100. https://doi.org/10.1016/j.gfs.2019.01.002
  • دوران PT، Zimmerman MK (2009) بررسی اجماع علمی در مورد تغییرات آب و هوا. Eos، معاملات – اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا 90 (3): 22-23. https://doi.org/10.1029/2009EO030002
  • EASAC (2017) فرصت ها و چالش ها برای تحقیق در مورد امنیت غذایی و تغذیه و کشاورزی در اروپا. گزارش سیاست EASAC 34. شورای مشورتی علوم آکادمی های اروپا. آکادمی ملی علوم آلمان Leopoldina, 80 pp.
  • فائو (2020b) تنوع زیستی و بخش دام – دستورالعمل‌هایی برای ارزیابی کمی. نسخه 1. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد. رم، 2020. ارزیابی محیطی دام و مشارکت عملکرد (FAO LEAP). https://doi.org/10.4060/ca9295en
  • Fellmann T, Witzke P, Weiss F, Van Doorslaer B, Drabik D, Huck I, Salputra G, Jansson T, Leip A (2018) چالش های عمده ادغام کشاورزی در چارچوب های سیاست کاهش تغییرات آب و هوایی. راهبردهای کاهش و انطباق برای تغییر جهانی 23 (3): 451-468. https://doi.org/10.1007/s11027-017-9743-2
  • Fróna D (2020) عوامل مؤثر بر امنیت غذایی. سالنامه دانشگاه اورادا. علوم اقتصادی XXIX (1): 39–49.
  • Garcia RA، Cabeza M، Rahbek C، Araújo MB (2014) ابعاد چندگانه تغییر آب و هوا و پیامدهای آنها برای تنوع زیستی. علم 344 (6183): 1-10. https://doi.org/10.1126/science.1247579
  • گوستاوسون J، Cederberg C، Sonesson U، Van Otterdijk R، Meybeck A (2011) تلفات جهانی غذا و ضایعات مواد غذایی. میزان، علل و پیشگیری. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد، رم، 38 ص.
  • هنل کی، آلارد دی، کلیترو جی، کاب پی، فیربانک ال، کول تی، مک کراکن دی، موریتز آر اف، نیملا جی، ربان ام، واشر دی، وات آ، یانگ جی (2008) شناسایی و مدیریت تضادهای بین کشاورزی و تنوع زیستی حفاظت در اروپا – بررسی کشاورزی. اکوسیستم ها و محیط زیست 124 (1-2): 60-71. https://doi.org/10.1016/j.agee.2007.09.005
  • Hong C، Burney JA، Pongratz J، Nabel JE، Mueller ND، Jackson RB، Davis SJ (2021) محرک های جهانی و منطقه ای انتشارات استفاده از زمین در سال های 1961-2017. طبیعت 589 : 554-561. https://doi.org/10.1038/s41586-020-03138-y
  • هورتون پی، بروس آر، رینولدز سی، میلیگان جی (2019) ناکارآمدی زنجیره غذایی (FCI): راندمان تبدیل حسابداری در کل زنجیره تامین مواد غذایی برای تعریف مجدد از دست دادن و ضایعات غذا. مرزها در سیستم های غذایی پایدار 3 (79): 1-11. https://doi.org/10.3389/fsufs.2019.00079
  • Kasza G، Szabó-Bódi B، Lakner Z، Izsó T (2019) ایجاد تعادل بین تمایل به کاهش ضایعات مواد غذایی با الزامات ایمنی مواد غذایی. روندها در علوم و فناوری غذایی 84 : 74-76. https://doi.org/10.1016/j.tifs.2018.07.019
  • Khan MA, Khan MZ, Zaman K, Naz L (2014) برآوردهای جهانی مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای. بررسی های انرژی تجدیدپذیر و پایدار 29 : 336-344. https://doi.org/10.1016/j.rser.2013.08.091
  • Kőmíves PM، Dajnoki K (2016) مسائل مربوط به ادغام بازار کار مربوط به مهاجرانی که به مجارستان می رسند. Annals of University of Oradea Economic Science 25 : 363-373.
  • Kőmíves PM، Pilishegyi P، Novák N، Nagy AS، Körösparti P (2019) نقش آموزش عالی در توسعه کشاورزی. مجله بین المللی فناوری اطلاعات و آموزش 9 (9): 607–612. https://doi.org/10.18178/ijiet.2019.9.9.1275
  • لین A، نورتون ام، رایان اس (2017) منابع آب: معماری جدید آب. جان وایلی و پسران، 328 صفحه https://doi.org/10.1002/9781118793985
  • Loboguerrero AM، Campbell BM، Cooper PJ، Hansen JW، Rosenstock T، Wollenberg E (2019) سیستم‌های غذا و زمین: اولویت‌ها برای سازگاری و کاهش تغییرات آب و هوایی برای سیستم‌های کشاورزی و غذایی. پایداری 11(5): e1372. https://doi.org/10.3390/su11051372
  • Lomba A، Moreira F، Klimek S، Jongman RH، Sullivan C، Moran J، Poux X، Honrado JP، Pinto-Correia T، Plieninger T، McCracken DI (2020) بازگشت به آینده: بازاندیشی سیستم های اجتماعی و بوم شناختی زیربنای زمین های کشاورزی با ارزش طبیعی بالا . مرزها در اکولوژی و محیط زیست 18 (1): 36-42. https://doi.org/10.1002/fee.2116
  • Mahal NK، Osterholz WR، Miguez FE، Poffenbarger HJ، Sawyer JE، Olk DC، Archontoulis SV، Castellano MJ (2019) کود نیتروژن کانی سازی مواد آلی خاک را در اکوسیستم های کشاورزی ذرت سرکوب می کند. مرزها در اکولوژی و تکامل 7: e59. https://doi.org/10.3389/fevo.2019.00059
  • Masson-Delmotte V، Zhai P، Pörtner H، Roberts D، Skea J، Shukla P، Pirani A، Moufouma-Okia W، Péan C، Pidcock R (2018) IPCC، 2018: خلاصه ای برای سیاست گذاران. گرمایش جهانی 1.5 درجه سانتی گراد. گزارش ویژه IPCC در مورد تأثیرات گرمایش جهانی 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن و مسیرهای انتشار گازهای گلخانه ای جهانی مرتبط، در زمینه تقویت واکنش جهانی به تهدید تغییرات آب و هوا، توسعه پایدار و تلاش برای ریشه کنی فقر . سازمان جهانی هواشناسی، ژنو، 32 ص.
  • Molden D، Oweis T، Steduto P، Bindraban P، Hanjra MA، Kijne J (2010) بهبود بهره وری آب کشاورزی: ​​بین خوش بینی و احتیاط. مدیریت آب کشاورزی 97 (4): 528–535. https://doi.org/10.1016/j.agwat.2009.03.023
  • Moss RH، Edmonds JA، Hibbard KA، Manning MR، Rose SK، van Vuuren DP، Carter TR، Emori S، Kainuma M، Kram T، Meehl GA، Mitchell JFB، Nakicenovic N، Riahi K، Smith SJ، Stouffer RJ، Thomson AM، Weyant JP، Wilbanks TJ (2010) نسل بعدی سناریوها برای تحقیق و ارزیابی تغییرات آب و هوا. طبیعت 463 (7282): 747–756. https://doi.org/10.1038/nature08823
  • Oliver TH، Morecroft MD (2014) تعاملات بین تغییرات آب و هوا و تغییر کاربری زمین در تنوع زیستی: مشکلات، خطرات و فرصت‌ها نسبت. بررسی های بین رشته ای وایلی: تغییرات آب و هوا 5 (3): 317-335. https://doi.org/10.1002/wcc.271
  • Parson EA، Burkett V، Fisher-Vanden K، Keith D، Mearns L، Pitcher H، Rosenzweig C، Webster M (2007) سناریوهای تغییر جهانی: توسعه و استفاده از آنها. محصولات سنتز و ارزیابی انتشارات وزارت انرژی ایالات متحده، واشنگتن دی سی، 118 ص.
  • Patz JA، Campbell-Lendrum D، Holloway T، Foley JA (2005) تأثیر تغییرات آب و هوایی منطقه ای بر سلامت انسان. طبیعت 438 (7066): 310–317. https://doi.org/10.1038/nature04188
  • Popp J، Kovács S، Oláh J، Divéki Z، Balázs E (2021) اقتصاد زیستی: عرضه و تقاضای انرژی مبتنی بر زیست توده و زیست توده. بیوتکنولوژی جدید 60 : 76-84. https://doi.org/10.1016/j.nbt.2020.10.004
  • رسول جی، شارما ب (2016) رویکرد پیوندی به امنیت آب-انرژی-غذا: گزینه ای برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی. سیاست آب و هوا 16 (6): 682-702. https://doi.org/10.1080/14693062.2015.1029865
  • Rembold F، Meroni M، Urbano F، Csak G، Kerdiles H، Perez-Hoyos A، Lemoine G، Leo O، Negre T (2019) ASAP: یک سیستم هشدار اولیه جهانی جدید برای شناسایی نقاط داغ غیرعادی تولید کشاورزی برای امنیت غذایی تحلیل و بررسی. سیستم های کشاورزی 168 : 247-257. https://doi.org/10.1016/j.agsy.2018.07.002
  • Ripple WJ، Wolf C، Newsome TM، Barnard P، Moomaw WR (2019) هشدار دانشمندان جهان در مورد یک وضعیت اضطراری آب و هوایی. Bioscience 70 (1): 8-12. https://doi.org/10.1093/biosci/biz088
  • ریچی اچ، روزر ام (2020) استفاده از زمین دنیای ما در داده ها. دنیای ما در داده ها https://ourworldindata.org/land-use
  • Romero-Lankao P، McPhearson T، Davidson DJ (2017) پیوند غذا-انرژی-آب و پیچیدگی شهری. طبیعت تغییر آب و هوا 7 (4): 233-235. https://doi.org/10.1038/nclimate3260
  • روزنزوایگ سی، الیوت جی، درینگ دی، روآن ای سی، مولر سی، آرنث ای، بوت کی جی، فولبرث سی، گلاتر ام، خاباروف ان، نویمان کی، پیونتک اف، پو تام، اشمید ای، استهفست ای، یانگ اچ، جونز جی دبلیو. (2014) ارزیابی خطرات کشاورزی ناشی از تغییرات آب و هوایی در قرن بیست و یکم در مقایسه بین مدل محصول شبکه‌ای جهانی. مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا 111 (9): 3268–3273. https://doi.org/10.1073/pnas.1222463110
  • سانچز گارسیا جی ال، بیرو پرز آی، دیز سانز جی ام (2019) گرسنگی و پایداری. تحقیقات اقتصادی. Ekonomska Istrazivanja 32 (1): 850–875. https://doi.org/10.1080/1331677X.2019.1583588
  • تیلمن دی، کلارک ام (2014) رژیم های غذایی جهانی پایداری محیطی و سلامت انسان را پیوند می دهند. طبیعت 515 (7528): 518–522. https://doi.org/10.1038/nature13959
  • Trimmer JT, Guest JS (2018) گردش مجدد مواد مغذی مشتق شده از انسان از شهرها به کشاورزی در شش قاره. پایداری طبیعت 1 : 427-435. https://doi.org/10.1038/s41893-018-0118-9
  • سازمان ملل متحد (2017) چشم انداز جمعیت جهان 2017. سازمان ملل متحد. اداره امور اقتصادی و اجتماعی. پویایی جمعیت https://population.un.org/wpp/DataQuery/
  • Urban MC, Bocedi G, Hendry AP, Mihoub JB, Pe’er G, Singer A, Bridle J, Crozier L, De Meester L, Godsoe W (2016) بهبود پیش بینی تنوع زیستی تحت تغییرات آب و هوایی. علم 353 (6304): 1-9. https://doi.org/10.1126/science.aad8466
  • وارن R، VanDerWal J، پرایس J، Welbergen JA، Atkinson I، Ramirez-Villegas J، Osborn TJ، Jarvis A، Shoo LP، Williams SE، Lowe J (2013) کمی کردن مزایای کاهش اولیه تغییرات آب و هوایی در جلوگیری از از دست دادن تنوع زیستی. طبیعت تغییر آب و هوا 3 (7): 678-682. https://doi.org/10.1038/nclimate1887
  • WHO (2018) وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان 2018: ایجاد انعطاف پذیری آب و هوا برای امنیت غذایی و تغذیه. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد، رم، 202 ص.
  • Woodward A, Smith KR, Campbell-Lendrum D, Chadee DD, Honda Y, Liu Q, Olwoch J, Revich B, Sauerborn R, Chafe Z, Confalonieri U, Haines A (2014) تغییرات آب و هوا و سلامت: در آخرین گزارش IPCC . Lancet 383 (9924): 1185–1189. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(14)60576-6
author avatar
ادمین 1

ممکن است همچنین دوست داشته باشید

images (10)
9 روندی که واقعیت خشن تغییرات آب و هوایی را نشان می دهد
23 دی, 1401
powerpoint-templates-b450
تأثیرات تغییر آب و هوا بر تولیدکنندگان کوچک مقیاس
30 مرداد, 1401
images (18)
اثرات آب و هوا بر کشاورزی و تامین مواد غذایی
25 مرداد, 1401

نظر بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *