آموزش آنلاین و مجازی در اروپا – 1 ———-Online and Virtual Schooling in Europe

قسمت 1

مقدمه: چالش و فرصت یادگیری تعاملی آنلاین برای مدارس اروپا
رشد مداوم ارتباط بین المللی جهانی ، اروپاییان را قادر ساخته است تا تعامل رو در رو را با همتای آنلاین و واسطه خود تکمیل کنند. زندگی روزمره به طور فزاینده ای نمونه های بی شماری از جمله بانکداری ، مسافرت ، آموزش عالی ، خرید ، خدمات و تجارت را فراهم می کند ، جایی که افراد می توانند در صورت تمایل یک محیط مجازی را انتخاب کنند. با این حال ، همه مناطق جامعه گزینه های آنلاین را با همان سرعت توسعه نداده اند. در آموزش مدرسه ، Leadbetter (2005) استدلال می کند که در انگلستان ، مدارس متوسطه سنتی بر اساس یک مدل کارخانه ای به عنوان یک استثناing قابل توجه در روند مجازی سازی که در جاهای دیگر به امری عادی تبدیل می شود ، باقی می مانند:

مدارس متوسطه وسیع ما از آخرین موسسات بزرگ فوردیست هستند ، جایی که افراد زیادی در همان زمان برای کار در همان مکان ، به یک برنامه زمان بندی شده و با صدای زنگ ، که در همان مکان کار می کنند ، می روند. در بیشتر بقیه اقتصاد مردم در زمان های مختلف ، در مکان های مختلف ، اغلب از راه دور و از طریق سازمان های شبکه ای کار می کنند. در دو دهه گذشته سازمان های بخش خصوصی متخلخل تر شده اند ، سلسله مراتب مدیریت مسطح شده اند ، شیوه های کار انعطاف پذیرتر شده اند ، شرح وظایف بازتر و روابط بین سازمان ها به عنوان تأمین کنندگان و شرکا شدیدتر است. مدرسه محدود و مستقل ، به عنوان کارخانه یادگیری ، به یک ناهنجاری آشکار در این منظر سازمانی تبدیل خواهد شد (p.7).

مشاهدات Leadbetter دو سوال مهم در مورد آموزش مدارس در اروپا ایجاد می کند. آیا اهمیت آموزش آنلاین شناخته شده است و ماهیت پاسخ به آن چگونه بوده است؟

شکی نیست که در سطح کمیسیون اروپا اهمیت آموزش آنلاین در تعدادی از اسناد سیاست شناخته شده است. برنامه اقدام آموزش الکترونیکی – طراحی آموزش فردا ، (کمیسیون اروپا 2000) این موضوع را مشاهده کرد

اثربخشی سیستمهای آموزشی کاملاً به تأثیر روشهای آموزش و یادگیری بستگی دارد. برای تأثیرگذاری ، معرفی فن آوری های اطلاعاتی و ارتباطی باید با سازماندهی گسترده ای از ساختارهای یادگیری همراه باشد (p.2).

اخیراً ، کمیسیون اروپا همچنین مشاهده کرد که “یادگیری الکترونیکی در سیستم های آموزش و پرورش به عنوان جریان اصلی در می آید” (2003 ، ص 13). این نظرات به ویژه مربوط به آموزش مدرسه است ، جایی که دانش آموزان و معلمان به یک محیط پیچیده یادگیری آنلاین دسترسی دارند که می تواند در مدرسه ، خانه یا جاهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد. در این محیط ، دانش آموزان می توانند درک خود را از جهان بسازند ، با تأکید کمتری بر مدل های تعلیمی یادگیری قبلی که شامل انتقال یک طرفه اطلاعات است.

رایانه های آنلاین دانش آموزان را قادر می سازد تا از مرزهای جغرافیایی و زمانی عبور کنند. در کلاسهای معمولی ، آنها دانش آموزان را قادر می سازند تا به مقدار زیادی از اطلاعات دسترسی پیدا کنند ، در نقاط دورتر دنیا با دیگران کار سازنده داشته و به درسها و مطالب درسی که در اینترنت یا اینترنت قرار داده شده پاسخ دهند. آنها همچنین امکان ایجاد اشکال بنیادی در مدرسه ، از جمله کلاس در مدارس معمولی را دارند که به شدت به وب ، مدارس مجازی و آموزش خانگی مبتنی بر وب بستگی دارند.